Hanna Jędrzejewska

---

Kariera zawodowa

Hanna Jędrzejewska była córką Kazimierza Jabłczyńskiego, profesora chemii na Uniwersytecie Warszawskim. W 1923 roku rozpoczęła swoje studia na tej słynnej uczelni, a w 1930 roku uzyskała doktorat z chemii. Po ukończeniu studiów, jej kariera zawodowa rozwinęła się na Wydziale Chemii UW, gdzie pracowała najpierw jako asystent, a następnie adiunkt. Niestety, podczas II wojny światowej straciła materiały potrzebne do pracy habilitacyjnej, które spłonęły.

W czasie okupacji niemieckiej przebywała w Zakopanem, gdzie prowadziła własny zakład fotograficzny. Jej mąż, Edward Jędrzejewski, pełnił rolę lotnika w Anglii. Po zakończeniu wojny Hanna wróciła do pracy na Wydziale Chemii UW, jednak z uwagi na niepotwierdzone oskarżenia o współpracę z władzami emigracyjnymi, zmuszona była zrezygnować z tej posady.

Od roku 1956 skupiła się na konserwacji zabytków, zachowując przy tym swoją pasję naukową. Wykładała chemię oraz technologię teoretyczną na stanowisku docenta w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dodatkowo zorganizowała Laboratorium Badawcze dla Działu Sztuki Starożytnej w Muzeum Narodowym w Warszawie. Właśnie tam zasłużyła się dzięki swoim badaniom nad starożytnymi freskami z Faras. W Muzeum Narodowym pracowała do 1970 roku, a w latach 1972-1974 prowadziła wykłady na Wydziale Historii Sztuki w Akademii Teologii Katolickiej. Jej wiedza i doświadczenie zostały docenione, co doprowadziło ją do roli eksperta UNESCO w zakresie konserwacji zabytków.

W ramach swojej kariery naukowej Hanna opublikowała wiele prac, w tym znaczącą publikację pod tytułem Ethic in Conservation, która ukazała się w Sztokholmie w 1976 roku. Jej córka, Teresa Jędrzejewska-Ścibak, jest emerytowanym profesorem Politechniki Warszawskiej.

Działalność sportowa

W młodzieńczych latach Hanna Jędrzejewska pasjonowała się lekką atletyką. Jej kariera sportowa związana była z zespołem AZS Warszawa, gdzie w 1926 roku zdobyła tytuł mistrzyni Polski w skoku w dal. Rok później osiągnęła sukcesy również w sztafetach 4 × 75 metrów oraz 4 × 200 metrów, zdobywając złote medale w tych konkurencjach.

Warto zaznaczyć, że Hanna również zdobyła wicemistrzostwo Polski w 1923 roku w skoku wzwyż, pchnięciu kulą oraz rzucie oszczepem. W kolejnych latach, tj. w 1925, osiągnęła sukcesy w sztafecie 4 × 75 metrów, skoku w dal oraz pchnięciu kulą, natomiast w 1927 roku uzyskała wicemistrzostwo w biegu na 80 metrów przez płotki i skoku w dal. Dodatkowo, w 1925 roku zdobyła brązowy medal w rzucie oszczepem.

Na międzynarodowej arenie sportowej Jędrzejewska miała również swoje występy. Uczestniczyła w II Światowych Igrzyskach Kobiet w 1926 roku, które miały miejsce w Göteborgu. Tam zajęła 11. miejsce w finale skoku w dal, a w biegu na 100 jardów nie udało jej się przejść eliminacji. Następnie, w 1927 roku, wystąpiła w meczu reprezentacji Polski przeciwko Austrii, gdzie brała udział w biegu na 80 m przez płotki oraz skoku w dal.

Hanna Jędrzejewska pozostawiła po sobie również dorobek pisarski jako współautorka książki pt. Narciarstwo, wydanej w 1935 roku.

Niestety, zmarła w maju 2002 roku, a jej ostatnie miejsce spoczynku to cmentarz Powązkowski, gdzie została pochowana w kwaterze K-3-27.

---

Oceń: Hanna Jędrzejewska

---