Władysław Dudrewicz


Władysław Edmund Dudrewicz, urodzony 17 listopada 1835 roku w Warszawie, to postać, która wpisała się na trwałe w karty historii polskiej chemii. Jego życie i prace artystyczne pozostawiły znaczny ślad w dziedzinie nauk przyrodniczych w Polsce.

Po długiej i owocnej karierze, zmarł 17 marca 1872 roku w Puławach. Działalność Dudrewicza zasługuje na szczególną uwagę, biorąc pod uwagę jego wkład w rozwój chemii w Polsce.

Życiorys

Władysław Dudrewicz, syn lekarza pediatry Jana Dudrewicza oraz Matyldy, z domu Carnée, był najstarszym z trzech braci. Jego młodszy brat Ignacy postanowił zostać księdzem, natomiast najmłodszy brat Leon zrealizował karierę jako pediatra i antropolog. W tragicznym momencie swojego życia, gdy miał zaledwie 8 lat, stracił matkę.

W początkowych latach życia Dudrewicz kształcił się w gimnazjum realnym, a następnie odbył dwuletni kurs farmaceutyczny. Po uzyskaniu tytułu magistra farmacji udał się na studia do Paryża, gdzie z sukcesem zdobył tytuł doktora chemii. Po powrocie do kraju w 1862 roku, rozpoczął pracę jako profesor chemii w Instytucie Agronomicznym w Marymoncie, a także w Instytucie Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa.

W 1864 roku wzbogacił swoje osiągnięcia, zostając profesorem nadzwyczajnym chemii w Szkole Głównej Warszawskiej, a trzy lata później uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. Od 1870 roku pełnił funkcję starszego profesora chemii w Instytucie Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa w Puławach.

Dudrewicz był aktywnym uczestnikiem życia naukowego, publikując szereg prac dotyczących chemii w języku polskim i francuskim. Jego dorobek obejmował także współpracę przy tworzeniu „Encyklopedii rolniczej”, co poświadcza jego zaangażowanie w rozwój wiedzy rolniczej w Polsce.

Życie prywatne

Władysław Dudrewicz zawarł związek małżeński 19 listopada 1861 roku, a jego wybranką była Maria Teofila Żukrowska, która była córką kasjera Banku Polskiego.


Oceń: Władysław Dudrewicz

Średnia ocena:4.47 Liczba ocen:15