Antoni Wieniawski


Antoni Wieniawski, urodzony 7 czerwca 1871 roku w Warszawie, był postacią znaczącą w polskim świecie ekonomicznym oraz administracyjnym. Jego kariera zawodowa na trwałe wpisała się w historię kraju, zwłaszcza ze względu na pełnioną przez niego funkcję, którą zajmował w tumultach powojennego okresu.

Wieniawski był nie tylko ekonomistą, ale również właścicielem ziemskim, co świadczy o jego zróżnicowanych zainteresowaniach oraz wpływach w różnych dziedzinach gospodarki. Jego największym osiągnięciem było objęcie stanowiska kierownika resortu skarbu w 1918 roku, co miało istotne znaczenie w trudnych czasach odbudowy kraju po I wojnie światowej.

Życiorys

Antoni Wieniawski, uznawany za jednego z bardziej wpływowych agronomów swojego czasu, rozpoczął swoją edukację w szkole realnej w Warszawie. Po ukończeniu Akademii Rolniczej w Berlinie w 1892 roku, kontynuował naukę, zdobywając cenne doświadczenia w gospodarstwach rolno-hodowlanych zarówno w kraju, jak i za granicą. W 1894 roku przejął po swoim ojcu rozległy majątek Chlebnia, położony w pobliżu Grodziska Mazowieckiego, który stał się świadectwem jego umiejętności oraz pasji do rolnictwa.

Jego kariera rozwijała się dynamicznie, a od 1897 roku aktywnie działał w sekcji rolnej Towarzystwa Popierania Przemysłu i Handlu. W tym samym roku zawarł związek małżeński z Marią Repphan, córką Augusta Repphana, przedsiębiorcy związanego z branżą metalurgiczną w Warszawie. Wieniawski nie tylko prowadził swój majątek, ale również organizował kursy rolnicze, które miały na celu edukację włościan oraz młodzieży włościańskiej pod patronatem Warszawskiego Towarzystwa Rolniczego. Jego obora hodowlana zdobyła uznanie, osiągając sukcesy na wystawach, w tym na wystawie bydła w Petersburgu w 1910 roku, gdzie zdobył I nagrodę w kategorii bydła zarodowego.

Dzięki umiejętnemu zarządzaniu, Wieniawski przyczynił się do rozwoju produkcji mleczarskiej z majątku Chlebnia, którego produkty docierały do Warszawy i Grodziska Mazowieckiego. W 1913 roku jego majątek zdobył srebrny medal podczas wystawy w Milanówku. Mimo osiągnięcia sukcesów w rolnictwie, aktywnie angażował się również w życie społeczne i polityczne, co potwierdza jego krótka kadencja jako ministra resortu skarbu w 1918 roku.

W okresie przedwojennym Wieniawski był członkiem komisji rewizyjnej przy Towarzystwie Wyższej Szkole Dziennikarskiej w Warszawie. Po zakończeniu swojego życia, znalazł miejsce wiecznego spoczynku na cmentarzu Powązkowskim, gdzie jego grób jest zlokalizowany w oznaczonej kwaterze 38-4-17/18.

Działalność społeczna i polityczna

  • 1907 – 1917 – działał w Centralnym Towarzystwie Rolniczym: 1907-1911 jako sekretarz, od 1912 wiceprezes, od 1915-16 prezes,
  • 1908 – 1910 – radca dyrekcji szczegółowej Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego; od 1910 w komitecie Towarzystwa,
  • założyciel kółka rolniczego w powiecie błońskim,
  • założyciel Stowarzyszenia Pieniężnego,
  • 1911 – współzałożyciel Warszawskiego Towarzystwa Wzajemnego Ubezpieczenia Inwentarza od Pomoru „Żywina”,
  • 1912 – współzałożyciel Grodziskiego Towarzystwa Rolniczego (wiceprezes),
  • członek Centralnego Komitetu Obywatelskiego w Warszawie utworzonego w 1914,
  • 1917 – założyciel Związku Rewizyjnego Polskich Stowarzyszeń Rolniczych (prezes),
  • 1917 – członek Komisji Komisarskiej Tymczasowej Rady Stanu,
  • 1917 – założyciel Kasy Centralnej Pieniężnych Stowarzyszeń Rolniczych (prezes),
  • od 27 lutego do 4 kwietnia 1918 – kierownik resortu skarbu w prowizorium rządowym Antoniego Ponikowskiego,
  • 1923 – odznaczony Krzyżem Komandorskim,
  • 1932-1939 – prezes Instytutu Społecznego.

Rodzina

Antoni Wieniawski był interesującą postacią, jako syn z pierwszego małżeństwa Juliana „Jordana” Wieniawskiego, który cieszył się uznaniem jako prozaik. Jego rodzina miała duży wpływ na jego życie i twórczość, co można zobaczyć w jej skomplikowanej strukturze.

____Eleonora Oesterreicher_Józef Wolff_Herszek Mayer Helman_Gitla Aronowicz Kielmanowicz
____
___________________________
______
_____Edward Wolff_Regina Wolff__Tadeusz Wieniawski___
___
______________________________________
__________________________
__Józef Wieniawski_Isabelle Bessie-Hampton__Henryk Wieniawski_Julian Wieniawski_Konrad Wieniawski_Aleksander Wieniawski_________________
___
________________________________
______
________Régine Wieniawski_Antoni Wieniawski_Maria Pia Ejsmond____Adam Tadeusz Wieniawski______
_______________________________
______
______________Stanisław Ejsmond_Julian Ejsmond______

Odznaczenia

Antoni Wieniawski, znany z wielu osiągnięć, został uhonorowany kilkoma prestiżowymi odznaczeniami, które podkreślają jego wkład w kulturę i sztukę.

  • Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 2 maja 1923 roku,
  • Krzyż Wielkiego Oficera Orderu Leopolda II, nadany przez Belgijskie władze.

Wydawnictwa

Antoni Wieniawski jest autorem, który ma na swoim koncie szereg znaczących publikacji. Jednym z jego kluczowych dzieł jest praca zatytułowana „O poplonach i międzyplonach”.

Ta pozycja została wydana przez Wydział Kółek Centr.Tow.Rolniczego w Królestwie Polskiem. Wydawnictwo, mające numer 12, ukazało się w Warszawie w 1911 roku, przy wsparciu Spółki Wydawniczej Warszawskiej.

Przypisy

  1. Fryderyk August Repphan [online], Internetowy PSB [dostęp 02.08.2020 r.]
  2. Dwory i Pałace Mazowsza - Dwór Chlebnia [online], Dwory i Pałace Mazowsza DIPP [dostęp 02.08.2020 r.]
  3. Grodzisk Mazowiecki: Syndykat Rolniczy w Grodzisku Mazowieckim [online], Grodzisk Mazowiecki [dostęp 02.08.2020 r.]
  4. Cmentarz Stare Powązki: Marya Wieniawska, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 08.06.2020 r.]
  5. Jerzy Z. Pająk, Powstanie i rozwój samorządu w miastach Królestwa Polskiego podczas I wojny światowej, w: Z historii ustroju państwa polskiego od XIV do XX wieku, Kielce 2003 r., s. 105.
  6. Włodzimierz Suleja, Tymczasowa Rada Stanu, Warszawa 1998 r., s. 220.
  7. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926 r., s. 16.
  8. Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938 r., s. 795.
  9. Wyższa Szkoła Dziennikarska w Warszawie. Sprawozdanie za XXI Rok Szkolny 1937-1938 oraz Program na Rok 1938-1939. Warszawa: 1938 r., s. 44.
  10. Komunikat oświatowy, t. nr 1, rok 2, Warszawa: Sekcja Oświaty i Kultury Oddziału III Sztabu M.S. Wojsk., 1921 r., s. 48.

Oceń: Antoni Wieniawski

Średnia ocena:4.8 Liczba ocen:16