Kazimierz Bagiński

---

Życiorys

W 1905 roku, jako uczeń warszawskiego gimnazjum, postanowił wziąć udział w strajku szkolnym, co skutkowało dwutygodniowym aresztem. Po przeniesieniu do Lublina, ukończył Prywatne Męskie Gimnazjum imienia Stefana Batorego w 1911 roku, znane regionalnie jako „szkoła lubelska”. Następnie kontynuował naukę na Politechnice Lwowskiej w latach 1911–1914.

W 1914 roku wystąpił w szeregi Polskiej Partii Socjalistycznej, a rok później współorganizował Polskie Stronnictwo Ludowe „Wyzwolenie”. Odgrywał kluczową rolę w tworzeniu mobilnej Polskiej Organizacji Wojskowej na terenach Lubelszczyzny. Był również jednym z czołowych działaczy Komisji Porozumiewawczej Stronnictw Demokratycznych oraz współorganizatorem związków strzeleckich w Galicji podczas I wojny światowej. Służył jako legionista i brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej.

W latach 1918–1931 pełnił funkcję sekretarza w PSL „Wyzwolenie”. Jego zasługi zostały docenione w 1922 roku, kiedy to otrzymał Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari. W 1928 roku, jako protest wobec działań Józefa Piłsudskiego wobec Sejmu, odesłał posiadany Krzyż Virtuti Militari. W 1929 roku był współorganizatorem Centrolewu.

W nocy z 9 na 10 września 1930 roku Kazimierz Bagiński został aresztowany i uwięziony w twierdzy w Brześciu, gdzie został skazany na dwa lata więzienia w tzw. procesie brzeskim. W latach 1933–1939 przebywał w Czechosłowacji. W latach 30. XX wieku pełnił także rolę sekretarza NKW Stronnictwa Ludowego.

W czasie niemieckiej okupacji Polski był wiceprezesem Rady Jedności Narodowej. W okresie od lipca do września 1944 roku pracował jako dyrektor Departamentu Spraw Wewnętrznych w Delegaturze Rządu na Kraj. Angażował się także w działalność SL „Roch”, a od października do listopada 1944 roku pełnił funkcję prezesa Centralnego Kierownictwa Ruchu Ludowego. Aresztowany przez NKWD 28 marca 1945 roku, został wywieziony do Moskwy, gdzie brał udział w tzw. „procesie szesnastu” w czerwcu 1945 roku, za co został skazany na rok więzienia. Po dwóch miesiącach został uwolniony na mocy amnestii.

Po powrocie do Polski, Kazimierz Bagiński ponownie zaangażował się w działalność Polskiego Stronnictwa Ludowego, związanym z Mikołajczykiem. W 1946 roku został aresztowany i skazany na osiem lat więzienia, jednak w 1947 roku na podstawie amnestii oraz decyzji prezydenta Bolesława Bieruta, uzyskał wolność. Trzy miesiące po wyjściu z więzienia, postanowił emigrować przez zieloną granicę.

W latach 1949–1954 był przewodniczącym Tymczasowego NKW PSL – Odłam Jedności Narodowej, mającego siedzibę w Waszyngtonie. Do końca życia mieszkał w Stanach Zjednoczonych, gdzie został pochowany w St. Francis Cemetery w Phoenix obok swojej żony Pauli, która zmarła w 2003 roku. Pomimo prób przeniesienia jego prochów do Polski tuż po śmierci, przedsięwzięcie to nie powiodło się.

---

Oceń: Kazimierz Bagiński

---