Aleksander Łubieński (dyplomata)

Polityka i administracja

Aleksander Jan Marian Łubieński, znany również jako hrabia Łubieński, to postać o bogatej historii. Urodził się 6 sierpnia 1894 roku w Warszawie, a swoje życie zakończył w Południowej Afryce 26 lutego 1951 roku.

W znaczący sposób wpisał się w polską historię jako major dyplomowany oraz dyplomata, co stanowi ważny fragment jego kariery.

Życiorys

Aleksander Łubieński urodził się w rodzinie Władysława (1866–1919) i Leonii Goldstand (ur. 1874). Jego wykształcenie rozpoczęło się w Warszawie, gdzie ukończyłGimnazjum Filologiczne, a następnie kontynuował naukę w Szkole Nauk Politycznych w Paryżu oraz w Wyższej Szkole Wojskowej w Warszawie. Po zdobyciu wykształcenia, wstąpił do armii rosyjskiej, w której służył w okresie 1915–1917. W 1917 roku zdecydował się na wstąpienie do I Korpusu Polskiego w Rosji, co wiązało się z jego współudziałem w tworzeniu Wojska Polskiego.

W późniejszych latach, w latach 1923–1925 zajmował stanowisko attaché wojskowego w Finlandii. Następnie, od 1929 do 1933, był zastępcą attaché wojskowego we Francji. 1 stycznia 1933 roku został odkomenderowany z Ministerstwa Spraw Wojskowych do Ministerstwa Spraw Zagranicznych, co otworzyło przed nim nowe możliwości zawodowe.

W okresie od 1 lipca 1933 roku pełnił funkcję radcy ministerialnego, a od 1 lutego 1934 roku objął kierownictwo referatu. W 1935 roku, 1 sierpnia, awansował na stanowisko zastępcy dyrektora, a 1 stycznia 1939 roku został p.o. dyrektora protokołu dyplomatycznego w Ministerstwie Spraw Zagranicznych.

Aleksander Łubieński był mężem Haliny z Wisłockich (1899–1966) od 11 stycznia 1926 roku, tworząc z nią związek, który trwał do jego śmierci.

Ordery i odznaczenia

Aleksander Łubieński, jako uznany dyplomata, zdobył wiele odznaczeń i nagród za swoje zasługi na polu zarówno dyplomatycznym, jak i wojskowym. Wśród jego wyróżnień znajdziemy:

  • Krzyż Walecznych (dwukrotnie),
  • Złoty Krzyż Zasługi,
  • Medal Niepodległości (25 lipca 1933),
  • Srebrny Krzyż Zasługi (2 marca 1925),
  • Krzyż Zasługi Wojsk Litwy Środkowej,
  • Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
  • Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
  • Brązowy Medal za Długoletnią Służbę,
  • Krzyż Wielki Orderu Korony Rumunii (Rumunia),
  • Wielki Oficer Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Włochy),
  • Wielki Oficer Orderu Gwiazdy Rumunii (Rumunia),
  • Wielki Oficer Orderu Słońca (Afganistan),
  • Order Gwiazdy Białej II klasy (Estonia),
  • Krzyż Komandorski 1. klasy Orderu Wazów (Szwecja),
  • Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi (Austria),
  • Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi (Węgry),
  • Krzyż Komandorski Orderu Krzyża Orła (Estonia),
  • Krzyż Komandorski Orderu Sławy (Tunezja),
  • Krzyż Oficerski Orderu Korony Rumunii (Rumunia, 1929),
  • Krzyż Oficerski Orderu Gwiazdy Rumunii (Rumunia),
  • Krzyż Oficerski Orderu Lwa Białego (Czechosłowacja),
  • Krzyż Oficerski Orderu Świętego Sawy (Jugosławia),
  • Krzyż Oficerski Orderu Legii Honorowej (Francja),
  • Krzyż Oficerski Orderu Białej Róży Finlandii (Finlandia),
  • Krzyż Oficerski Orderu Trzech Gwiazd (Łotwa),
  • Krzyż Kawalerski Orderu Świętego Sawy (Jugosławia, 1929).

Jego dorobek jest dowodem na aktywne zaangażowanie w służbę publiczną oraz uznanie na międzynarodowej arenie.

Przypisy

  1. a b Aleksander Jan Marian Łubieński z Łubnej h. Pomian [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 02.09.2022 r.] .
  2. Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 czerwca 1939. Warszawa: Stowarzyszenie „Samopomoc Urzędników Polskiej Służby Zagranicznej”, 1939, s. 213. [dostęp 02.03.2023 r.]
  3. Józef Łaptos: Dyplomaci II RP w świetle raportów Quai d’Orsay. Warszawa: PAX, 1993, s. 280.
  4. W 50-lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie (uzupełnienia i poprawki do księgi wydanej w 1969). Londyn: Nakł. Oficerów Dyplomowanych na Obczyźnie, 1972. Brak numerów stron w książce.
  5. M.P. z 1933 r. nr 171, poz. 208 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  6. M.P. z 1925 r. nr 62, poz. 234 „za zasługi, położone dla Rzeczypospolitej Polskiej przy zawieraniu umów międzynarodowych”.
  7. Zezwolenie na przyjęcie odznaczeń cudzoziemskich. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 1, s. 19, 1939.
  8. Zezwolenie na przyjęcie odznaczeń cudzoziemskich. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 3, s. 44, 1938.
  9. Dziennik Personalny MSWojsk. Nr 12 z 6 sierpnia 1929 r., s. 238.
  10. Dziennik Personalny MSWojsk Nr 12/1929, s. 237.
  11. Dziennik Personalny MSWojsk Nr 19/1929, s. 361.
  12. a b c d e f g h i j k l m n o p q Czy wiesz kto to jest?. Stanisław Łoza (red.). Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 445.

Oceń: Aleksander Łubieński (dyplomata)

★★★★★
Średnia ocena:4.52 Liczba ocen:13