Marian Uzdowski

---

Życiorys

Marian Uzdowski był synem Szczepana i Amelii Grabowieckiej, a jego edukacja rozpoczęła się w rosyjskich instytucjach naukowych. Po zakończeniu nauki zdecydował się na wstąpienie do Armii Carskiej. W tejże armii pełnił różnorodne funkcje, a jego kariera wojskowa obejmowała także członkostwo w Związku Wojskowych Polaków z siedzibą w Piotrogrodzie, gdzie aktywnie redagował pismo „Czyn” w 1918 roku.

Po rewolucji bolszewickiej Uzdowski stał się legionistą i brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 roku, gdzie służył jako oficer łącznikowy przy Józefie Piłsudskim, w sztabie pod dowództwem Petlury. Jego zdolności organizacyjne oraz zaangażowanie w działania wywiadowcze w ramach Wojska Polskiego przyczyniły się do dalszego rozwoju jego kariery.

W 1929 roku Marian Uzdowski rozpoczął pracę w polskiej służbie zagranicznej, a już na wstępie jego talent i kompetencje zostały docenione przez samego Piłsudskiego. W efekcie otrzymał on propozycję objęcia stanowiska konsula w Kiszyniowie, gdzie działał od 1929 do 1933 roku. Jego kariera nabrała tempa, gdy w latach 1933–1939 pełnił funkcję w Czerniowcach, gdzie był konsulem oraz później konsulem generalnym.

Ordery i odznaczenia

Marian Uzdowski został odznaczony licznymi wyróżnieniami, które świadczą o jego zasługach i poświęceniu. Wśród nich znajdują się:

• Krzyż Niepodległości, przyznany 6 czerwca 1931,
• Złoty Krzyż Zasługi, nadany 9 listopada 1931,
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
• Medal Międzysojuszniczy.

Prace własne

Marian Uzdowski posiada w swoim dorobku interesującą pracę na temat konfliktu w Afganistanie, która koncentruje się na międzynarodowej rywalizacji pomiędzy Rosją a Anglią. Praca ta została wydana przez Instytut Wschodni w Warszawie w 1928 roku i składa się z 72 stron.

---

Oceń: Marian Uzdowski

---