Aleksander Jan Woyde


Aleksander Jan Woyde to postać, która pozostawiła znaczący ślad w historii architektury Warszawy. Urodził się w 1834 roku w stolicy Polski, gdzie rozpoczął swoją karierę zawodową. Jego działalność architektoniczna przypadła na niezwykle dynamiczny okres w dziejach miasta.

Woyde, który zmarł 28 października 1889 roku w Warszawie, był nie tylko architektem, ale i twórcą, który potrafił łączyć funkcjonalność budynków z ich estetyką. Jego prace w istotny sposób wpłynęły na krajobraz architektoniczny stolicy.

Życiorys

Aleksander Jan Woyde był najmłodszym przedstawicielem rodziny profesora UW Maurycego Woyde oraz Celestyny z Labesiusów, wyznawców kalwinizmu. Wychowywał się w domu, w którym jego starszy brat, generał Karol August, był jego wzorem i przewodnikiem. Obaj bracia kształcili się w Instytucie Szlacheckim znajdującym się w Warszawie.

Po zakończeniu edukacji w instytucie, Aleksander kontynuował naukę na Wydziale Architektury w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych, gdzie studiował do roku 1857. Następnie podjął pracę jako aplikant w Radzie Budowniczej, która była odpowiednikiem Ministerstwa Spraw Wewnętrznych tamtych czasów.

W wieku 43 lat uzyskał tytuł budowniczego powiatu warszawskiego, a już trzy lata później, w 1870 roku, został mianowany budowniczym przy rządzie gubernialnym w Warszawie. Dzięki swoim umiejętnościom wzniósł około 300 budynków na terenie stolicy, w tym swoją własną kamienicę położoną przy ul. Hożej 32. Niestety, wiele z tych osiągnięć uległo zniszczeniu w wyniku wydarzeń z lat 1939 i 1944.

Woyde realizował także projekty na rzecz rządu, do których należały restauracje zabytków warszawskich. W szczególności odbudował pożar pałac Na Wyspie, który został uszkodzony w wyniku wcześniejszych incydentów.

W życiu prywatnym był żonaty z Antoniną z Paszkowskich, katoliczką, która przeżyła go i zmarła w 1925 roku. Wraz z dwoma synami, Witoldem (1871-1946) i Wacławem (1875–1957), Aleksander spoczął na cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie (I,4,22). Obaj synowie pozostali bezżenni, co dodatkowo podkreśla ich życie w cieniu rodzinnym oraz dziedzictwo, które pozostawili po sobie.


Oceń: Aleksander Jan Woyde

Średnia ocena:4.45 Liczba ocen:19