Ulica Daleka w Warszawie

---

Historia

Ulica Daleka w Warszawie pojawia się po raz pierwszy na planach z 1886 roku, jednak przyjęcie obecnej nazwy miało miejsce dopiero w 1896 roku. W okresie przed końcem XIX wieku zauważalna była zwięzła zabudowa tej ulicy. Składała się ona z prostych domów, zarówno drewnianych, jak i murowanych, które zazwyczaj były jednopiętrowe. Jedynym wyjątkiem był budynek pod nr 9, wznoszący się na dwa piętra u zbiegu z ulicą Tarczyńską.

Krótko przed nadejściem XX wieku, ulica przeżyła okres intensywnego rozwoju, co zaowocowało powstaniem kilku nowych murowanych kamienic czynszowych o dwóch kondygnacjach. Szczególnie wyróżniała się kamienica wybudowana w 1904 roku dla Szlamy Książenickiego, usytuowana pod nr 13, w miejscu styku z ulicą Grójecką, która cechowała się eklektycznym wystrojem, odbiegającym od ówczesnych trendów architektonicznych.

W kontekście infrastruktury przemysłowej, istotną rolę odegrała Fabryka Urządzeń Zdrowotnych umiejscowiona pod nr 3, której budowę datuje się na rok 1914. Przedwojenna Daleka była brukowaną ulicą, oświetloną gazowymi latarniami, słynącą z zwartej zabudowy po obu stronach.

Niestety, rok 1944 przyniósł ogromne zniszczenia; wiele budynków uległo wypaleniu, a straconych zabudowań nigdy nie zrekonstruowano. Ze wszystkich obiektów, najdłużej przetrwały zabudowania Fabryki Urządzeń Zdrowotnych, które utrzymywały się do lat 70. XX wieku.

W miejscu skrzyżowania z ulicą Tarczyńską znajduje się ważny znak pamięci – tablica Tchorka, upamiętniająca tragiczne wydarzenia z 3 sierpnia 1944 roku, gdy na skutek represji ze strony Niemców zginęło 17 cywilów.

---

Oceń: Ulica Daleka w Warszawie

---