Osiedle SM Przy SGGW

---

Położenie i charakterystyka

Osiedle SM Przy SGGW jest usytuowane w malowniczej dzielnicy Ursynów, w północnej części warszawskiego obszaru Miejskiego Systemu Informacji, konkretne w rejonie Kabaty. Zespół zabudowy składa się z trzech charakterystycznych budynków, znajdujących się pod adresami ul. Przy Bażantarni 11 i 13. Osiedle zlokalizowane jest w sąsiedztwie alei Komisji Edukacji Narodowej, ulicy Karola Borsuka oraz alei Kasztanowej.

Budynek osiedla powstał w latach 1998–2000, opierając się na projekcie renomowanej pracowni Sołtyk & Sołtyk Architekci Sp. z o.o. Kluczową rolę w realizacji projektu odegrał architekt Stanisław Sołtyk, natomiast za aspekt konstrukcyjny odpowiadał Andrzej Krawczyk. Sam proces projektowania miał miejsce w lat 1998-1999. Budowa osiedla została przeprowadzona w dwóch etapach: początkiem był budynek zlokalizowany przy ul. Przy Bażantarni 13.

Całkowita powierzchnia działek zajmowanych przez osiedle wynosi 16 588,1 m², co rozkłada się na 7420 m² pod nr 11 oraz 9168 m² pod nr 13. Inwestycję, którą zrealizowano, zainicjowała powstała w 1998 roku Spółdzielnia Mieszkaniowa Przy Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego.

Architektura

Na trójkątnej działce przy ulicy Przy Bażantarni 13, która pierwotnie miała numer 9, został wzniesiony budynek.

Otoczony przez ulice: Przy Bażantarni, Karola Borsuka (wcześniej znaną jako ul. Gminna) oraz aleję Kasztanową, ten obiekt pomieścił 159 mieszkań, których łączna powierzchnia użytkowa wynosi 11 122,3 m².

W projekcie uwzględniono również lokale usługowe, mające powierzchnię 1137,5 m². Kubatura całego budynku osiągnęła poziom 88 287 m³.

Budynek o siedmiu kondygnacjach nadziemnych posiada jednopoziomowy garaż podziemny, który może pomieścić 223 samochody. Dodatkowo zaprojektowano 70 miejsc parkingowych wokół obiektu, a jego dziedziniec otwiera się na tereny zielone.

Na przy ul. Przy Bażantarni 11 znajdują się dwa budynki, również o maksymalnie siedmiu kondygnacjach wraz z poddaszem, z wewnętrznym dziedzińcem, w którym zlokalizowany jest plac zabaw dla dzieci. Obiekty te oferują 108 mieszkań, których łączna powierzchnia wynosi 8537,2 m².

Pierwsze dwa poziomy budynków zajmują lokale usługowe, co wpływa na ich całkowitą powierzchnię użytkową wynoszącą 16 555 m². Z kolei pod tymi budynkami znajduje się dwupoziomowy garaż podziemny, dysponujący 193 miejscami parkingowymi.

Budynki wyróżniają się elewacjami w kolorze żółtym, z zastosowaniem seledynowych elementów konstrukcyjnych, które są uzupełnione ceglanym licowaniem. Detale architektoniczne, takie jak ramy okienne, balustrady balkonów oraz słupy dźwigające piętra, nadają budynkom unikalny charakter.

Wysokie dachy są uwieńczone wysokimi kominami, a trójkątne balkony i wykusze dodatkowo wzbogacają ich wygląd. W budynku przy Przy Bażantarni 11 narożniki zostały zaprojektowane w sposób, który według ich twórców przypomina motyw kostki Rubika. One z kolei mają wygiętą ścianę, aby zapewnić przestrzeń dla rosnącego kasztanowca.

Od strony al. Komisji Edukacji Narodowej, skrzydło budynku prezentuje się w formie szklanej wieży. Z kolei część usługowa, sięgająca dwóch kondygnacji, także została przeszklona. Budynek przy numerze 13 zakończony jest ostrym narożnikiem, który przedstawia cechy architektury ekspresjonistycznej.

Odbiór

Osiedle SM Przy SGGW zostało uwzględnione w książce Aleksandry Stępień-Dąbrowskiej, zatytułowanej „Jakby luksusowo. Przewodnik po architekturze Warszawy lat 90.”, która była nominowana do Nagrody Architektonicznej Prezydenta m.st. Warszawy w roku 2022. W publikacji tej autorzy zwrócili uwagę na 94 wyselekcjonowane i opisane obiekty w stolicy, które najlepiej ilustrują styl architektoniczny oraz trendy i różnorodność architektoniczną tego okresu. Według autorki, osiedle jest jednym z najbardziej niesamowitych postmodernistycznych realizacji dekady.

Natomiast Anna Cymer w swojej książce „Długie lata 90. Architektura w Polsce czasów transformacji” podkreśliła wyróżniający się pomysł na architekturę wielorodzinną, charakteryzującą się „uderzającą kolorystyką”. Takie podejście architektoniczne sprawiło, że osiedle zyskało uznanie nie tylko wśród mieszkańców, ale też w świecie krytyków architektury.

Warto również dodać, że to innowacyjne osiedle zostało uhonorowane nagrodą Złotego Żurawia w latach 1999–2000. Nagroda ta przyznawana jest w ramach dorocznego konkursu architektonicznego, który obejmuje południową część aglomeracji warszawskiej, organizowanego przez tygodnik „Pasmo”. To wyróżnienie stanowi potwierdzenie jakości i walorów estetycznych realizacji architektonicznych znajdujących się w tym rejonie Warszawy.

---

Oceń: Osiedle SM Przy SGGW

---