Most Anny Jagiellonki w Warszawie

---

Opis

Budowa mostu Anny Jagiellonki, będącego kluczowym elementem Południowej Obwodnicy Warszawy, rozpoczęła się 21 czerwca 2017 roku. Inauguracja robót budowlanych miała miejsce podczas symbolicznego wbicia pala prefabrykowanego, który stanowił fundament podpory nr 26 na lewej, wawerskiej stronie rzeki Wisły. Realizacja tego projektu obejmowała fragment obwodnicy o długości około 6,5 km, między węzłem „Przyczółkowa” a węzłem „Wał Miedzeszyński”, co jest integralną częścią drogi ekspresowej S-2. Praca nad tym zadaniem została podzielona na trzy odcinki, dla których przygotowano odrębne decyzje administracyjne.

Przed rozpoczęciem budowy uzyskano Zezwolenie na Realizację Inwestycji Drogowej (ZnRID) dla odcinka numer 2, który obejmował most przez Wisłę. Ta decyzja została wydana przez Wojewodę Mazowieckiego 25 maja 2017 roku. Biuro projektowe Egis, działające w Polsce, odpowiedzialne było za opracowanie wielobranżowej dokumentacji projektowej. Zespół projektowy składał się z następujących specjalistów:

• Główny Projektant: mgr inż. Rafał Sabisz,
• Projektant: mgr inż. Michał Adamek,
• Projektant: mgr inż. Łukasz Wolszczak,
• Sprawdzający: mgr inż. Rafał Lewoczewicz.

Obiekt, oddany do użytku 22 grudnia 2020 roku, nosi imię Anny Jagiellonki i, znany też jako MG04, jest jednym z największych mostów drogowych w kraju. Jego architektura, zgodna z zapisami decyzji dotyczących środowiska, charakteryzuje się sprężonym pomostem o „płaskiej konstrukcji”. Most ma stałą wysokość w obszarach zalewowych oraz zmienia swoją wysokość w części nurtowej.

Całkowita długość obiektu MG04 wynosi 1506,5 m i dzieli się na trzy niezależne części:

• MG04-01 o długości całkowitej 342,0 m, znajdujący się nad lewobrzeżną strefą zalewową, jest belką ciągłą z 8 przęsłami o rozpiętości: 32,0+6×46,0+32,0 = 340,0 m,
• MG04-02 o długości całkowitej 535,5 m nad rzeką Wisłą, to belka ciągła z 4 przęsłami o rozpiętości: 90,75+2×176,0+90,75 = 533,5 m,
• MG04-03 o długości całkowitej 628,0 m, położony nad prawobrzeżną strefą zalewową, stanowi belkę ciągłą z 13 przęsłami o rozpiętości: 37,0+12×46,0+37,0 = 626,0 m.

Każda z tych trzech części ma przekrój poprzeczny składający się z dwóch niezależnych ustrojów skrzynkowych. Typowy przekrój ma szerokość 21,3 m i tworzy go jednokomorowa skrzynka o szerokości 7,5 m, a także dwa wsporniki liczące blisko 7 metrów, wsparte żelbetowymi prefabrykowanymi zastrzałami. Łączna szerokość mostu wynosząca 44,4 m umożliwia ruch w każdym kierunku na jezdni czteropasowej. Dla pieszych oraz rowerzystów, na obszarze mostu wyznaczono chodnik o szerokości 1,5 m oraz ścieżkę rowerową szerokości 2,5 m.

Całkowita długość przeprawy, wliczając dojazdy, sięga około 1505 m. Spośród tej długości, 533,6 m to most, a pozostałe to dojazdy: 342,8 m po stronie wilanowskiej i 629 m po stronie wawerskiej. Obiekt składa się z dwóch identycznych konstrukcji, dedykowanych dla każdej jezdni, a jego łączna szerokość wynosi 45,80 m.

Most Anny Jagiellonki wyróżnia złożoność realizacji, która odbywała się w trzech różnych technologiach. Lewobrzeżna część została zbudowana w technologii nasuwania podłużnego (Incremental Launching Method), typowej dla obszarów zalewowych. Część mostu po prawej stronie rzeki realizowano w technologii „przęsło po przęśle” z użyciem rusztowania przestawnego z jazdą górą (Overhead Movable Scaffolding System). Stworzono to w dwóch etapach: najpierw skrzynka, a następnie wsporniki z zastrzałami, dla których zastosowano urządzenie WFT (Wing Form Traveler). Środkowy most wzniesiono w technologii betonowania nawisowego (Balanced Cantilever Method), co czyni go jedynym obiektem w Polsce zrealizowanym w tej technologii z użyciem zastrzałów wspierających dla wsporników.

Obiekt opiera się na trzech podporach w nurcie rzeki. Fundamenty tych podpór zostały oparte na wierconych, wielkośrednicowych palach. Część z pali została zagłębiona na głębokość 27 m poniżej dna Wisły, aby zapewnić stabilność gruntu. Do budowy fundamentów w części zalewowej zastosowano prefabrykowane pale żelbetowe, których łączna długość wynosi około 25,7 km. Łączna masa stali zbrojeniowej wykorzystanej do konstrukcji mostu to około 10 tys. ton, podczas gdy beton dostarczono w sumie w trakcie 12 tys. kursów betoniarek.

Budowa

W lipcu 2013 roku rozpoczęto prace geologiczne związane z wykonaniem odwiertów, które były niezbędne do stworzenia dokumentacji projektowej dla nowego mostu. W grudniu 2013 Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad dokonała ogłoszenia przetargu na budowę ostatniego odcinka południowej obwodnicy Warszawy, który obejmował również most przez Wisłę. Trasa ta miała być wyposażona w dwie jezdnie, każda z czterema pasami ruchu.

W styczniu 2015 roku GDDKiA podała do wiadomości, że pięć przedsiębiorstw złożyło oferty na budowę odcinka B trasy S2, w którego skład miał wchodzić most Południowy. W maju tego samego roku wybrano turecką firmę Gϋlermak Ağır Sanayi İnşaat ve Taahhut, A.Ş jako wykonawcę mostu, która współpracowała z Przedsiębiorstwem Budowy Dróg i Mostów z Mińska Mazowieckiego. Całkowity koszt realizacji tego odcinka wyniósł 757,64 miliona złotych.

Ze względu na bliskość rezerwatu przyrody Wyspy Zawadowskie, na rok przed rozpoczęciem prac budowlanych rozpoczęto emitowanie dźwięków budowy, aby ptaki mogły się do nich przyzwyczaić. 25 maja 2017 roku wydano decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, która objęła fragment trasy S2 o długości 6,5 kilometra z mostem Południowym, nadając jej rygor natychmiastowej wykonalności. Prace budowlane oficjalnie zainaugurowano w czerwcu 2017 roku.

W maju 2019 roku z uwagi na wysoki poziom wody w Wiśle prace nad mostem zostały niespodziewanie wstrzymane. Problemy na budowie utrudniały także skrajne upały, które powodowały niski stan wody. W 2017 roku barki, które miały zapewnić tymczasowe połączenie dla maszyn budowlanych, ugrzęzły na mieliźnie, natomiast w 2019 roku uszkodzone barki zostały odholowane do stoczni w Płocku na konieczne naprawy. Utrudnienia pojawiły się również w wyniku napotkania głazu na dnie rzeki, którego nie dało się usunąć, co zmusiło do zmiany projektu jednej z podpór oraz harmonogramu prac.Te komplikacje uniemożliwiły pracę specjalnej maszyny pająka, która miała betonować kolejne fragmenty dojazdów do mostu, co doprowadziło do ostatecznego zastosowania metody nawisowej.

16 stycznia 2020 roku ogłoszono, że jako pierwsza zostanie udostępniona północna część mostu, gdzie ruch mógłby odbywać się w obu kierunkach. 4 maja tego samego roku ogłoszono przewidywany termin ukończenia odcinka B drogi S2, prowadzącego od ul. Przyczółkowej do Wału Miedzeszyńskiego, na październik 2020. Most ostatecznie oddano do użytku 22 grudnia 2020 roku.

Nazwa

Most w Warszawie zyskał miano „mostu Południowego”, na skutek swojego usytuowania w dolnej części stolicy. Takie określenie pojawiało się w wielu dokumentach i pracach planistycznych, co sprawiło, że z czasem zaczęto je traktować jako oficjalną nazwę. Mimo to, poszukiwania właściwego patrona trwały.

W 2021 roku, prezydent miasta, Rafał Trzaskowski, ogłosił, że złoży wniosek do Rady Warszawy o nadanie mostowi imienia królowej Anny Jagiellonki. Wcześniejsze propozycje obejmowały nadać mu imię Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy, mostu Bitwy Warszawskiej lub mostu Legionów Piłsudskiego.

Pomysł o uhonorowaniu Anny Jagiellonki spotkał się z przychylnością Zespołu Nazewnictwa Miejskiego, a 10 czerwca 2021 roku Rada Warszawy formalnie zaakceptowała uchwałę, przyjmując ją jako patronkę nowego obiektu.

---

Oceń: Most Anny Jagiellonki w Warszawie

---