Most gen. Stefana Grota-Roweckiego


Most gen. Stefana Grota-Roweckiego, znany również jako most Toruński oraz potocznie nazywany mostem Grota, to imponująca budowla, która rozciąga się nad Wisłą w stolicy Polski, Warszawie. Został on wzniesiony w latach 1977–1981, będąc integralną częścią Trasy Toruńskiej.

Poza swoim początkowym przeznaczeniem, most ten jest również kluczowym elementem ekspresowej obwodnicy Warszawy, co czyni go strategicznym punktem komunikacyjnym w tej części miasta.

Opis

W latach 60. XX wieku rozpoczęto prace nad pierwszymi projektami mostu, który początkowo miał być mostem podwieszonym na dwóch pylonach. Zmiana planów wynikała z wysokich kosztów budowy tego typu konstrukcji. Ostateczna wersja projektu została opracowana przez zespół inżynierów z biura projektowego „Stolica”, który pracował pod przewodnictwem Witolda Witkowskiego.

Budowę mostu zlecono Przedsiębiorstwu Robót Kolejowych nr 15, które zajęło się wykonaniem przyczółków i podpór, a także Mostostal, który odpowiedzialny był za budowę konstrukcji nośnej oraz montaż. Wbijanie pali pod jedną z podpór rozpoczęto w wrześniu 1976 roku, na lewobrzeżnym przyczółku.

Oficjalne otwarcie mostu, wraz z sąsiednimi węzłami drogowymi, miało miejsce 27 listopada 1981 roku. Dzień później, 28 listopada 1981 roku, most został poświęcony przez bp. Jerzego Modzelewskiego. To wydarzenie zbiegło się z czasami intensywnej działalności „Solidarności”. W wyniku negocjacji z władzami, most zyskał imię komendanta głównego Armii Krajowej, Stefana Roweckiego „Grota”, a uroczystości jego poświęcenia miały charakter masowej manifestacji środowisk kombatanckich oraz opozycji demokratycznej.

W 2000 roku most stał się częścią ówczesnej drogi krajowej nr 18, która łączyła Warszawę z Białymstokiem. Most Stefana Grota-Roweckiego, obok mostu Siekierkowskiego, jest jednym z największych mostów stolicy. Jego długość wynosi 645 metrów, a konstrukcja składa się z dwóch niezależnych części, z których każda dysponuje pięcioma pasami ruchu – po dwa dla tranzytu oraz trzy lokalne (przed przebudową istniały cztery pasy bez rozdzielenia ruchu tranzytowego i lokalnego).

Przebudowa dla potrzeb S8

We wrześniu 2009 roku GDDKiA zainicjowała przebudowę Trasy Toruńskiej, obejmującą most, w celu dostosowania go do parametrów drogi ekspresowej. W ramach tej modernizacji most został poszerzony do dziesięciu pasów ruchu, co obejmowało pięć pasów w każdą stronę. Wykonawcą inwestycji przebudowy trasy S8 na odcinku między ulicami Powązkowską a Modlińską była czeska firma Metrostav, a kompleksowe prace nad mostem zrealizowała spółka B7, jako podwykonawca.

Projekt przebudowy, stworzony przez biuro projektowe Mosty Gdańsk, był kierowany przez inżyniera Adama Nadolnego. W trakcie modernizacji kluczowe było wzmocnienie mostu poprzez sprężenie zewnętrzne oraz dodanie nowych, wydłużonych wsporników do istniejącej konstrukcji. Po zakończeniu tych prac oraz budowie łącznika pomiędzy Konotopą a ulicą Powązkowską (inne języki), cała trasa stała się częścią drogi S8.

Choć inwestycja miała być zrealizowana w latach 2008–2010, napotkano trudności związane z budową nowego mostu Północnego, co spowodowało opóźnienia wynikające z braku alternatywnych tras w czasie przebudowy mostu. Ostatecznie zrealizowano ją w latach 2013–2015.

W trakcie remontu mostu w 2015 roku zdemontowane łożysko zostało umieszczone w Pontiseum, które znajduje się na terenie Instytutu Badawczego Dróg i Mostów.

Przypisy

  1. Warszawiacy polubili Pontiseum. [w:] Instytut Badawczy Dróg i Mostów [on-line]. ibdim.edu.pl, 22.05.2017 r. [dostęp 10.06.2017 r.]
  2. AndrzejA. Kasprzak, Przebudowa mostu gen. Grota-Roweckiego w Warszawie, „MATERIAŁY BUDOWLANE”, 1 (7), s. 76–78, DOI: 10.15199/33.2015.07.20 [dostęp 13.01.2017 r.]
  3. AndrzejA. Kasprzak, AndrzejA. Berger, AdamA. Nadolny, Sprężenie zewnętrzne mostów stalowych, „Inżynier Budownictwa”, 9 (2015), s. 94–100 [dostęp 04.02.2017 r.]
  4. Katalog nazw obiektów miejskich. [w:] Urząd m.st. Warszawy [on-line]. um.warszawa.pl, s. 20. [dostęp 11.06.2019 r.] [zarchiwizowane z tego adresu 07.07.2019 r.]
  5. Andrzej Krzysztof Kunert: Pamięć II wojny światowej w nazewnictwie ulic Warszawy, [w:] Śladami nazw miejskich Warszawy. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2012 r., s. 76. ISBN 978-83-62189-21-2.
  6. Krzysztof Jabłoński i in.: Warszawa: portret miasta. Warszawa: Arkady, 1984 r., s. strony nienumerowane (Kronika odbudowy, budowy i rozbudowy 1945−1982). ISBN 83-213-2993-4.
  7. Krystyna Krzyżakowa: Życie codzienne Warszawy dzisiejszej, [w:] Kalendarz Warszawski'88. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1987 r., s. 198. ISBN 83-03-01684-9.
  8. Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 05.07.2000 r. w sprawie ustalenia przebiegu dróg krajowych w Warszawie (Dz.U. z 2000 r. nr 56, poz. 675).
  9. a b Kronika wydarzeń w Warszawie 1 VII–30 IX 1976. „Kronika Warszawy”. 1 (29), s. 141, 1976 r.

Oceń: Most gen. Stefana Grota-Roweckiego

Średnia ocena:4.63 Liczba ocen:24