Fort IIA Twierdzy Warszawa


Fort IIA, znany również jako „Babice” lub „Radiowo”, jest jednym z kluczowych fortów w ramach Twierdzy Warszawa. Jego budowa miała miejsce w latach 80. XIX wieku, a fort ten odgrywał istotną rolę w strategii obronnej miasta.

W kontekście fortów Twierdzy Warszawa, Fort IIA poprzedza fort II „Wawrzyszew”, który jest jego naturalnym następcą w szeregach twierdzy. Natomiast kolejny fort, który należy do tego kompleksu, to fort III „Blizne”.

Interesującym aspektem Fortu IIA jest jego architektura oraz historia, które wciąż przyciągają miłośników historii oraz turystów. Fort, mimo upływu lat, nadal zachwyca swoim majestatycznym wyglądem i bogatym dziedzictwem militarnym.

Opis

Fort, znany jako element jednego z czterech planowanych obiektów, miał na celu wzmocnienie zachodniego fragmentu twierdzy, który uznawany był za najważniejszy w całej konstrukcji. W wyniku ograniczeń budżetowych i zmiany planów, zrealizowano jedynie ten jeden fort, oznaczony jako IIA.

Jego konstrukcja zaplanowana była jako sześciobok, z dwoma czołami i dwoma barkami, co czyniło go nietypowym jak na tamte czasy. W obrębie miejsc, gdzie czoła się stykały, wzniesione zostało dzieło nazwane rawelinem, które chroniło kaponierę z przodu. Fort otoczony był szeroką fosą, która dziś jest czasami nazywana Fosą Babicką. Warto zauważyć, że fort posiadał zarówno kaponiery czołowe, jak i barkowe, co również wyróżniało go wśród innych tego typu obiektów. Tradycyjnie, wypełnione wodą rowy forteczne były bronione z wałów, jednak w przypadku fortu IIA zrezygnowano z budowy szyjowej kaponierzy.

W jego wnętrzu znajdowały się ceglane koszary, przeznaczone dla załogi obiektu. Ciekawostką jest, że wjazd do fortu zaprojektowano przez bramę umiejscowioną na prawym barku, co stanowiło nietypowe rozwiązanie. W 1909 roku podjęto decyzję o likwidacji całej Twierdzy Warszawa, jednak w fort IIA nie przeprowadzono znaczących prac rozbiórkowych. W okresie międzywojennym, od 1923 roku, obiekt pełnił funkcję radiostacji Transatlantyckiej Centrali Radiotelegraficznej, co dało mu przydomek „Radiowo”.

We wrześniu 1939 roku, fort był broniony przez oddziały 3 batalionu 26 pułku piechoty, dowodzonego przez mjra Jacka Decowskiego. Po ciężkich walkach fort został opanowany przez Niemców w nocy z 25 na 26 września.

Od zakończenia II wojny światowej, fort IIA jest w posiadaniu jednostek Wojska Polskiego, przez co jest niedostępny dla zwiedzających.


Oceń: Fort IIA Twierdzy Warszawa

Średnia ocena:4.88 Liczba ocen:16