Władysław Skoraczewski

---

Życiorys

W 1926 roku Władysław Skoraczewski związany z harcerstwem, rozpoczął swoją działalność w drużynie przy Gimnazjum im. Jana Zamoyskiego. To tam również ukończył swoją edukację, zdając maturę. Już w 1937 roku, zdobył stopień podharcmistrza po pomyślnie ukończonym kursie instruktorskim.

W latach studenckich, Władysław studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim. W 1938 roku rozpoczął zajęcia z zakresu edukacji wokalnej pod kierunkiem prof. Grzegorza Orłowa, które kontynuował aż do końca wojny. Dodatkowo studiował dyrygenturę chóralną pod okiem księdza Wacława Gieburowskiego.

W obliczu niemieckiej okupacji, Skoraczewski aktywnie uczestniczył w chórze kościoła Wszystkich Świętych. Po aresztowaniu dyrygenta chóru przez gestapo, przejął inicjatywę i pokierował zespołem. Jako członek Szarych Szeregów, brał udział w powstaniu warszawskim, a po jego upadku, ukrywał się w Zagości, niewielkiej wsi koło Pińczowa.

Po zakończeniu wojny, Władysław podjął pracę w Scenie Muzyczno-Operowej, która mieściła się w historycznym budynku, gdzie przed wojną znajdował się teatr Malickiej przy ul. Marszałkowskiej 8, a później znany jako teatr Rozmaitości. Następnie przeniósł się do sali Romy przy ul. Nowogrodzkiej oraz odbudowanego Teatru Wielkiego.

W 1945 roku, Skoraczewski zainicjował powstanie Warszawskiego Chóru Harcerskiego, który w 1957 roku przekształcił się w Centralny Zespół Artystyczny Związku Harcerstwa Polskiego, mający Umożliwić sobie siedzibę w Teatrze Wielkim. Zespół ten obejmował również Harcerski Chór Dziecięcy oraz orkiestrę symfoniczną, a ich działalność zaowocowała licznymi występami. Uczestniczyli w Festiwalach Moniuszkowskich w Kudowie Zdroju oraz Festiwalach Kultury Młodzieży Szkolnej w Kielcach, a także w 1978 roku na festiwalu Jeunesses Musicales w Częstochowie.

W ciągu swojej kariery, zespół wielokrotnie brał udział w operowych przedstawieniach organizowanych przez Teatr Wielki i Filharmonię Narodową, prezentując między innymi takie dzieła jak: Tosca Giacoma Pucciniego, Carmen Georges’a Bizeta, Król Roger Karola Szymanowskiego oraz Borys Godunow Modesta Musorgskiego.

W ramach swojej działalności, Władysław Skoraczewski organizował dla zespołu letnie obozy, podczas których harcerze występowali w różnych miejscowościach. W szczególności obozowanie na Warmii i Mazurach przyniosło Zespołowi zaszczytny tytuł „Zasłużonego dla Warmii i Mazur”.

Na zakończenie, warto zaznaczyć, że Władysław Skoraczewski spoczywa na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera B39-4-2), pozostawiając trwały ślad w polskim harcerstwie i muzyce.

Upamiętnienie

Po odejściu Władysława Skoraczewskiego, Centralny Zespół Artystyczny Związku Harcerstwa Polskiego przyjął jego imię. W 1983 roku zakończył on działalność w formule, którą opracował Skoraczewski. Jego ostatnia kierowniczka, Sabina Włodarska, z byłych członków zespołu (młodszych dziewcząt) stworzyła dziewczęcy chór, który w 1990 roku przyjął nazwę Alla Polacca.

Wł. Skoraczewski był także jednym z twórców oraz pierwszym dyrektorem artystycznym Festiwali Moniuszkowskich w Kudowie-Zdroju. W 1962 roku, Rada miasta nadała mu zaszczytny tytuł honorowego obywatela Kudowy-Zdroju. Podczas pięćdziesiątego Festiwalu Moniuszkowskiego w 2012 roku, park muzyczny w tym mieście, który jest elementem Parku Zdrojowego, został nazwany Ogrodem Muzycznym im. druha harcmistrza Władysława Skoraczewskiego. W tym miejscu umieszczono metalowe atrapy instrumentów muzycznych, takich jak fortepian, kontrabas oraz harfa, stając się popularnym miejscem fotografii wśród kuracjuszy i turystów.

W trzydziestą rocznicę śmierci Skoraczewskiego, jego wychowankowie zorganizowali w Teatrze Muzycznym Roma w Warszawie wielki koncert jubileuszowy. Działalność Druha Władka po latach znowuż zaowocowała – zespół wznowił swoją aktywność pod nazwą Chór Wychowanków harcmistrza Władysława Skoraczewskiego JUBILUS. W 2011 roku powstała Fundacja Wychowanków harcmistrza Władysława Skoraczewskiego, w ramach której działa Chór JUBILUS. Próby odbywają się, jak dawniej, w Teatrze Wielkim Operze Narodowej, gdzie nawiązano także współpracę ze Staromiejskim Domem Kultury.

Imię Władysława Skoraczewskiego nosi również chór i Towarzystwo Muzyczne Artos. Od 1997 roku funkcjonuje Stowarzyszenie Wychowanków Harcmistrza Władysława Skoraczewskiego, które zrzesza byłych członków Centralnego Zespołu Artystycznego Związku Harcerstwa Polskiego (CZA ZHP).

Role operowe

Władysław Skoraczewski to artysta, który zyskał uznanie w operowym świecie, a jego różnorodne role świadczą o szerokim zakresie jego talentów. Wśród jego znaczących występów znajdują się m.in.:

• wieśniak w Pajacach Ruggiera Leoncavalla,
• Bonzo w Madame Butterfly Giacoma Pucciniego,
• Wagner w Fauście Charles’a Gounoda,
• Pan Pege w Wesołych kumoszkach z Windsoru Ottona Nicolaia,
• Mich w Sprzedanej narzeczonej Bedřicha Smetany,
• Robin w Królu włóczęgów Rudolfa Frimla,
• Zarecki w Eugeniuszu Onieginie Piotra Czajkowskiego,
• Figaro w Weselu Fugara Wolfganga Amadeusa Mozarta,
• Benoit w Cyganerii Giacoma Pucciniego,
• Podczaszyc w Hrabinie Stanisława Moniuszki,
• Narumow w Damie pikowej Piotra Czajkowskiego,
• tytułowa partia w Don Pasquale Gaetana Donizettiego,
• rola w Diabłach z Loudun Krzysztofa Pendereckiego,
• rola w Katarzynie Izmajłowej,
• Bartolo w Cyruliku sewilskim Gioacchina Rossiniego.

Każda z tych ról pozwoliła mu na zaprezentowanie swoich umiejętności wokalnych oraz aktorskich, a jego interpretacje na długo pozostają w pamięci widzów.

---

Oceń: Władysław Skoraczewski

---