Ewa Kunina, znana również jako Ewa Kuna z domu Krauze, to postać o niezwykłym dorobku artystycznym. Urodziła się 4 sierpnia 1889 roku w Warszawie, a swoje życie zakończyła w tym samym mieście 14 marca 1963 roku. Była polską aktorką o bogatej karierze artystycznej, która w latach 1950–1963 związana była z Teatrem Narodowym w Warszawie.
Kunina pozostawiła po sobie trwały ślad w polskiej kulturze teatralnej, wnosząc swój talent i pasję do licznych produkcji scenicznych. Jej praca na deskach teatru oraz w innych formach sztuki dramatycznej była podziwiana i doceniana przez krytyków oraz widzów.
Życiorys
Córka Władysława, Ewa Kunina, posiadała niezwykłą biografię artystyczną. Po pomyślnym ukończeniu pensji, jej dalsza edukacja ukierunkowała się na kursy handlowe, a następnie rozpoczęła naukę aktorstwa pod doświadczonym okiem Aleksandra Zelwerowicza oraz Wojciecha Brydzińskiego.
Debiutowała w 1914 roku na scenie Teatru Polskiego w Kijowie, występując pod pseudonimem Ewa Korczak. W latach 1915-1916 jej talent można było podziwiać na deskach teatrów w Łodzi.
W 1915 roku zawarła związek małżeński z Henrykiem Kuną, malarzem i rzeźbiarzem, co dodatkowo wzbogaciło jej życie artystyczne. Od 1916 roku pojawiała się na scenach warszawskich. Była obecna w Teatrze Orpheon w 1916, a następnie w sezonie 1917/18 oraz 1918/19 w Teatrze Polskim. Przez pięć lat, od 1919 do 1924, jej talent kwitł w Reducie. W kolejnych latach jej ścieżka zawodowa prowadziła przez Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego (sezon 1924/25 oraz 1925/26), Teatr Szkarłatna Maska w 1925, oraz Teatr Polski i Mały w latach 1926–1931. W sezonie 1929/30 występowała w Teatrze Ateneum, a w sezonie 1932/33 w Teatrze Kameralnym.
W latach 1933–1939 pełniła istotną rolę jako kierownik administracyjny w szkolnym teatrze przy Reducie, a także występowała w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie w latach 1931-1932.
W okresie II wojny światowej, gdy sytuacja artystyczna była dramatyczna, pracowała w Warszawie w kawiarni aktorskiej „Znachor”, co świadczy o jej determinacji do utrzymania obecności w świecie sztuki, pomimo trudnych warunków. Po wojnie kontynuowała swoją karierę jako aktorka Starego Teatru w Krakowie (1945–1946), a także Teatru Wojska Polskiego w Łodzi, a od 1950 roku do swojej śmierci była związana z Teatrem Narodowym w Warszawie.
Ewa Kunina zmarła w Warszawie, a jej dokonania artystyczne pozostają w pamięci wielu pokoleń. Pochowano ją na cmentarzu Powązkowskim, w Aleji Zasłużonych (1-49).
Ordery i odznaczenia
Ewa Kunina była odznaczoną postacią w historii Polski, otrzymującą wiele zaszczytnych wyróżnień.
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, nadany w 1959 roku,
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 15 lipca 1954 roku,
- Złoty Krzyż Zasługi, który otrzymała 22 lipca 1953 roku,
- Medal 10-lecia Polski Ludowej, przyznany 19 stycznia 1955 roku.
Filmografia
Ewa Kunina zapisała się w historii polskiego kina dzięki swoim występom w różnych filmach, które miały istotny wpływ na rozwój polskiej kinematografii. Jej filmografia jest bogata i różnorodna, a niektóre role do dziś pozostają w pamięci widzów.
- 1933: Dzieje grzechu,
- 1933: Wyrok życia, w którym zagrała właścicielkę mieszkania wynajmującą Jadzi pokój,
- 1947: Ostatni etap, w którym wystąpiła jako więźniarka,
- 1949: Matka,
- 1949: Prawdziwe oblicze, w którym wcieliła się w postać matki porucznika.
Przypisy
- Ewa Kunina (1889–1963) [online], www.dziennikteatralny.pl [dostęp 02.01.2020 r.]
- Cmentarz Stare Powązki: HENRYK KUNA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 15.05.2020 r.]
- M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki, s. 1631.
- M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1564 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
- M.P. z 1953 r. nr 90, poz. 1142 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Jerzy Juk-Kowarski | Józef Aumiller | Eliza Rycembel | Józef Seidenbeutel | Anna Milewska | Zofia Glazer-Rudzińska | Tadeusz Zygler | Bogdan Wojdowski | Władysław Skoraczewski | Andrzej Zborski | Regina Pinkert | Alfred Altenberg | Jerzy Stawicki | Bronisław Kopczyński | Tomasz Drozdowicz | Elżbieta Cieślar | Julia Fiedorczuk | Rafał Listopad | Karina Kunkiewicz | Andrzej GeorgiewOceń: Ewa Kunina