Tadeusz Zygler

W 1926 roku ukończył gimnazjum im. Jana Zamoyskiego, co pozwoliło mu na rozpoczęcie studiów filozoficznych, biologicznych oraz pedagogicznych na Uniwersytecie Warszawskim, które zakończył w 1928 roku. Poza działalnością pedagogiczną, Tadeusz Zygler prowadził także własne badania związane z tańcem ludowym. Jego publikacje w prasie wpisywały się w nurt promowania tańca ludowego jako wartościowego narzędzia wychowawczego, a on sam stał się prekursorem nauczania folkloru tanecznego w polskich szkołach.

W okresie przed II wojną światową, od 1933 roku, pełnił funkcję redaktora naczelnego czasopisma "Wychowanie Fizyczne i Higiena Szkolna". Po zakończeniu wojny, od 3 maja 1945 roku, zaangażował się w życie polityczne jako poseł do Krajowej Rady Narodowej, reprezentując Polską Partię Socjalistyczną. Jego działalność po wojnie obejmowała także pracę w Państwowym Instytucie Badania Sztuki Ludowej. W latach 1946-1952 kierował tam Sekcją Tańca, prowadząc badania terenowe nad folklorem tanecznym, których rezultaty były publikowane w czasopiśmie "Polska Sztuka Ludowa", gdzie od 1949 do 1950 roku był redaktorem naczelnym.

W roku 1951 Zygler rozpoczął pracę jako wykładowca tańca w specjalistycznej grupie studenckiej w Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. Dwa lata później, podjął współpracę z Tadeuszem Sygietyńskim, dołączając do zespołu Mazowsze. W pierwszej połowie lat 50. XX wieku Muzeum Etnograficzne w Krakowie zainicjowało pierwszą stałą ekspozycję dotyczącą tańca ludowego. W 1952 roku Zygler przygotował przewodnik "Polskie tańce ludowe", który był pierwszym kompleksowym kompendium wiedzy na ten temat.

W 1954 roku zaangażował się w opracowywanie haseł z zakresu muzykologii i choreologii do tworzonych wówczas publikacji w Państwowym Instytucie Wydawniczym. W 1955 został dziekanem Wydziału Choregrafii warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej, równocześnie prowadząc zajęcia w założonej przez siebie Sekcji Tańca w Państwowym Instytucie Scenicznych. Niestety, jego kariera zakończyła się w 1961 roku z powodu masywnego wylewu krwi do mózgu, co doprowadziło do paraliżu lewej strony ciała. Zmarł 8 czerwca 1964 roku w wyniku tej postępującej choroby.

Pochowany został nacmentarzu Bródnowskim (kw. 32C, rząd 3, grób 4/5).