Stefania Beylin

---

Życiorys

Pochodziła z rodziny o żydowskich korzeniach, będąc córką Samuela i Flory z domu Horwitz. Miała siostrę Gustawa Beylina oraz Karolinę Beylin.

Stefania ukończyła filologię polską oraz germanistykę na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie broniła także pracy doktorskiej. Na początku lat 30. XX wieku, wspólnie ze swoją starszą siostrą, Karoliną Beylin, publikowała pod pseudonimami, najczęściej jako Dr Kajot, różnorodne powieści obyczajowe. Do jej najpopularniejszych dzieł należą tytuły takie jak „Podwójne oblicze” (1930), „Pacjent dr. Julji” (1935), „Serca przy biurkach” (1935), „Fabryka młodości” (1936), „Głos wielkiej przygody” (1936), „Sprawa Joanny Dornowej” (1936) oraz „Ściśle tajne” (1938).

Wraz z Stanisławem Sawickim przetłumaczyła major część baśni Andersena z języka niemieckiego na polski, co zaowocowało publikacją w 1931 roku w sześciotomowej edycji. Te przekłady były później wielokrotnie wznowione, ostatnio w 2010 roku. W czasie II wojny światowej, ze względu na swoje pochodzenie, Stefania musiała ukrywać się.

Po zakończeniu II wojny światowej, wydała również trzy ważne książki dotyczące historii filmu: „O cudach, czarach i upiorach ekranu” (1957), „A jak to było, opowiem…” (1958), „Na taśmie wspomnień” (1962) oraz „Nowiny i nowinki filmowe 1896–1939” (1973).

W trakcie okupacji, od 1943 roku, jej schronieniem stał się majątek Teresy z Głogowskich Mittelsteadowej w Karskim. W pobliskim majątku Frankopol, jej siostra Karolina Beylin ukrywała się pod fałszywym nazwiskiem Maria Maliszewska. Obie siostry były zatrudnione jako nauczycielki.

Stefania miała także bratańca, Pawła Beylina. Po jej śmierci, spoczęła na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera B35-3-4).

---

Oceń: Stefania Beylin

---