Aleksander Carmantrand

---

Wczesne lata

W młodzieńczych latach Aleksander Carmantrand kształcił się w gimnazjum realnym, gdzie zdobywał podstawową wiedzę oraz umiejętności. Następnie, kontynuował edukację w Szkole Dramatycznej w Warszawie, gdzie miał możliwość uczenia się pod czujnym okiem Jana Tomasza Seweryna Jasińskiego.

Kariera aktorska

Aleksander Carmantrand rozpoczął swoją karierę aktorską w 1861 roku w Kownie, co stanowiło znaczący krok w jego artystycznym życiu. Po debiucie związał się z różnymi zespołami teatralnymi, w tym z grupą Pawła Ratajewicza w 1862 roku oraz z zespołem Jana Chełmikowskiego, gdzie występował od 1864 do 1865 roku. Jego ścieżka artystyczna przebiegała także przez współpracę z Feliksem Leonem Stobińskim w 1867 oraz z Lucjanem Ortyńskim w 1868 roku.

W miarę rozwoju swojej kariery, Carmantrand stawał się niezależnym zarządcą teatrów prowincjonalnych i współpracował z wieloma innymi zespołami. Wyróżnia się współpraca z Konstantym Łobojką w 1872 roku, a także z Karolem Doroszyńskim w tym samym roku. Jego związek z Józefem Tekslem obejmował lata 1872 oraz 1874-1880. Ponadto, przez sezon 1873/1874 pracował z Pawłem Ratajewiczem, a w latach 1880-1881 z Feliksem Krotkim oraz Rufinem Morozowiczem.

W latach 1881-1882 występował pod kierownictwem Bolesława Kremskiego, a jego praca obejmowała występy w warszawskich teatrach ogródkowych, takich jak „Allhambra”, „Tivoli” oraz „Eldorado”. Carmantrand był aktorem o niezwykle wszechstronnych umiejętnościach, w tym talentach wokalnych i tanecznych, co czyniło go wyjątkowym na scenie.

W swoim dorobku artystycznym mógł pochwalić się rolami takimi jak Bartek Kozica w „Emigracji chłopskiej”, Nick w „Marji Stuart”, Geldhab w „Panu Geldhab”, Falstaff w „Wesołych kumoszkach z Windsoru”, Ignacy w „Marcowym kawalerze” oraz Franciszek Moore w „Zbójcach”.

Zarządzanie zespołami teatralnymi

Pierwszy zespół teatralny, który można uznać za zorganizowany, powstał prawdopodobnie w 1864 roku w Łowiczu. To wydarzenie stanowi ważny element w historii polskiego teatru, ukazując rozwój lokalnych inicjatyw artystycznych. Warto zauważyć, że w roku 1867, przez krótki okres, prowadził on zespół w Radomiu, co świadczy o jego mobilności i zaangażowaniu w rozwój sztuki teatralnej w różnych miastach.

Rok później, w 1868 roku, objął kierownictwo zespołu po Lucjanie Ortyńskim. Początkowo występował z nim w Kielcach, co było ważnym krokiem w jego karierze. Po pewnym czasie, zespół rozpoczął tournée, które obejmowało wiele miast na prowincji, w tym Piotrków, Częstochowę, Ciechocinek, Łowicz, Włocławek, Łódź, Kalisz oraz Suwałki. To tournée miało istotne znaczenie dla popularyzacji sztuki teatralnej, przyczyniając się do jej szerokiego odbioru wśród lokalnych społeczności.

W 1871 roku, z wielką ambicją i pasją, prowadził wspólnie z żoną warszawski teatr ogródkowy „Prado”. Ta inicjatywa była wynikiem dążenia do tworzenia przestrzeni dla sztuki teatralnej w Warszawie, co z pewnością przyczyniło się do dalszego rozwoju tej formy wyrazu artystycznego w stolicy.

Życie prywatne

Aleksander Carmantrand był synem utalentowanego muzyka, Karola Carmantranda, co niewątpliwie miało wpływ na jego późniejsze zainteresowania artystyczne.

W 1865 roku wziął ślub z aktorką Pauliną, znaną z domu Hausenöder, co świadczy o jego zamiłowaniu do sztuki teatralnej oraz bliskich relacjach z kręgami artystycznymi.

---

Oceń: Aleksander Carmantrand

---