Sławomir Modzelewski


Sławomir Modzelewski, znany również pod pseudonimami „Lanc” i „Sławek”, to postać o znaczącym wpływie w polskiej historii. Urodził się 2 lutego 1917 roku w Warszawie, gdzie również spędził ostatnie chwile swojego życia, zmarł 23 września 1998 roku.

Był on nie tylko polskim narodowcem, ale także aktywnym uczestnikiem wydarzeń podczas Powstania Warszawskiego. Jego zaangażowanie w walki o niepodległość kraju zaowocowało również działalnością w ramach antykomunistycznej konspiracji niepodległościowej.

Życiorys

Sławomir Modzelewski był synem Stanisława i Zofii Modzelewskich. W latach trzydziestych XX wieku aktywnie uczestniczył w Grupach Szkolnych ONR. W trakcie II wojny światowej zasilił szeregi Związku Jaszczurczego, gdzie pełnił funkcję podporucznika, po ukończeniu podchorążówki w Warszawie. Przyszłość i losy Modzelewskiego były związane z Narodowymi Siłami Zbrojnymi, w których działał w Okręgu I NSZ Warszawa-Miasto.

Jako porucznik Armii Krajowej, odegrał ważną rolę w powstaniu warszawskim, walcząc w Zgrupowaniu „Róg” oraz w Brygadzie Dyspozycyjno-Zmotoryzowanej NSZ „Koło” na terenie Grupy AK „Północ”. Po kapitulacji miasta, wspólnie z cywilami, opuścił Warszawę, mając na celu nawiązanie kontaktu z lokalnymi strukturami NSZ-ONR w rejonie Częstochowy. Zlecone mu zadanie wyszło z inicjatywy Gustawa Potworowskiego.

Modzelewski, jako kurier, przemieszczał wiadomości pomiędzy strukturami NSZ-ONR zarówno w Polsce, jak i na Zachodzie. Z danych zgromadzonych przez UBP wynika, że przywiózł do kraju zaszyfrowaną instrukcję o nazwie „Wytyczne do zbierania wiadomości o Polsce” wraz z kluczem deszyfrującym.

Jednak jego działalność zakończyła się tragicznie: 6 sierpnia 1946 roku został aresztowany przez UB. Po aresztowaniu, sąd Polski Ludowej skazał go na karę śmierci, później jednak wyrok został zmieniony na 15 lat pozbawienia wolności. Ostatecznie, w 1956 roku, Sławomir Modzelewski wyszedł na wolność.

Odznaczenia

Sławomir Modzelewski otrzymał prestiżowe odznaczenia, które podkreślają jego zaangażowanie i bohaterstwo w trudnych czasach.

Wyróżnił się Krzyżem Narodowego Czynu Zbrojnego oraz Krzyżem Partyzanckim, co jest dowodem jego dzielności i poświęcenia dla kraju.

W roku 1990, razem z matką, został uhonorowany przez Instytut Jad Waszem medalem oraz dyplomem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata. Jest to wyróżnienie za uratowanie Żydów w czasie niemieckiej okupacji, kiedy to ukrywał i ocalił kilka osób tej narodowości.

Przypisy

  1. Odznaczeni Krzyżem Partyzanckim. nsz.com.pl. [dostęp 15.11.2015 r.]
  2. Odznaczeni Krzyżem Narodowego Czynu Zbrojnego. nsz.com.pl. [dostęp 15.12.2014 r.]
  3. Polscy Sprawiedliwi. [w:] Lista Jad Waszem [on-line]. Muzeum Historii Żydów Polskich. [dostęp 22.09.2014 r.]
  4. a b Marek Jan Chodakiewicz: Po zagładzie. Stosunki polsko-żydowskie 1944-1947. Warszawa: IPN, 2008, s. 189. ISBN 978-83-60464-64-9.
  5. a b Marek Jan Chodakiewicz: Żydzi i Polacy 1918-1955. Wyd. 2. Warszawa: Fronda, 2000, s. 428-429. ISBN 978-83-62268-69-6.
  6. Jan Kowalik: Udział aparatu bezpieczeństwa w utrwaleniu władzy ludowej w Polsce w latach 1944-1947. Warszawa: Departament Szkolenia i Doskonalenia Zawodowego MSW, 1981, s. 355.
  7. Sebastian Bojemski: Narodowe Siły Zbrojne w Powstaniu Warszawskim. wpolityce.pl, 13.10.2010 r.
  8. a b Sławomir Modzelewski. [w:] Powstańcze biogramy [on-line]. Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 15.09.2014 r.]
  9. Szczerbiec, Tom 8. ZŻNSZ, 1996, s. 188.

Oceń: Sławomir Modzelewski

Średnia ocena:4.88 Liczba ocen:10