Teresa Kruszewska


Teresa Kruszewska to postać, która na trwałe wpisała się w historię polskiego designu. Urodziła się 10 kwietnia 1927 roku w Warszawie, gdzie również zmarła 6 czerwca 2014 roku. Była nie tylko utalentowaną architektką wnętrz, ale także projektantką mebli, co znacząco wpłynęło na rozwój wzornictwa użytkowego w Polsce.

Jako wielka znawczyni sztuki projektowania, Teresa Kruszewska pełniła rolę wykładowcy akademickiego. Była profesorem Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (ASP), gdzie przekazywała swoją wiedzę oraz pasję kolejnym pokoleniom studentów. Jej działalność na akademickiej scenie sprawiła, że stała się wyjątkową postacią w polskim środowisku artystycznym.

Teresa Kruszewska jest uznawana za jedną z czołowych przedstawicielek polskiego wzornictwa użytkowego po II wojnie światowej, wnosząc znaczący wkład w rozwój tej dziedziny. Jej prace charakteryzowały się nie tylko funkcjonalnością, ale także estetyką, które odzwierciedlały ducha czasów oraz potrzeby użytkowników.

Życie i działalność

Teresa Kruszewska była błyskotliwą uczennicą Prywatnej Żeńskiej Szkoły im. Cecylii Plater-Zyberkówny w Warszawie. W czasie dramatycznych wydarzeń II wojny światowej pełniła ważną rolę w powstaniu warszawskim, gdzie działała jako sanitariuszka w strukturach Armii Krajowej, przyjmując pseudonim Janicka. Po wojnie, w 1952 roku, uzyskała dyplom na Wydziale Architektury Wnętrz warszawskiej Akademii Sztuk Plastycznych, znanej wcześniej jako Akademia Sztuk Pięknych.

Od 1955 roku rozpoczęła owocną współpracę ze Spółdzielnią Artystów ŁAD, a rok później podjęła pracę na macierzystej uczelni. Zaczynała jako asystent, a od 1978 roku pełniła rolę docenta na tym samym wydziale. W 1979 roku objęła stanowisko kierownika Pracowni Projektowania Mebli z siedzibą na Wydziale Architektury Wnętrz.

W trakcie swojej kariery projektowała szeroką gamę mebli, zarówno dla dzieci, jak i dorosłych. Do jej najbardziej znanych dzieł należą: krzesło „Muszelka” (stworzone w 1956 roku w Spółdzielni „Ład”), meble dla Robotniczej Spółdzielni „Osiedle Młodych” (1955–1956 i 1959), a także fotel bujany dla dzieci „Pajacyk” z 1959 roku. Jej innowacyjne podejście do projektowania zaowocowało także powstaniem fotela ogrodowego „Tubus” (1965), wnętrza Szpitala Dziecięcego Akademii Medycznej w Krakowie-Prokocimiu (realizacje w latach 1959–1963), oraz fotele „Czerwony” (1969) i zestaw mebli „Tulipan” (1973).

Wielokrotnie nagradzana za swoją twórczość, zajęła 3. miejsce na I Targach Wzornictwa w Warszawie, a także zdobyła 2. miejsce w Konkursie „Meble ‘73” w Poznaniu. Jej prace były doceniane na międzynarodowej arenie, co potwierdza medal, który otrzymała na I Międzynarodowym Triennale Mebla w Poznaniu w 1980 roku.

W dorobku artystycznym Kruszewskiej znajdują się prace, które można podziwiać w takich instytucjach jak Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Narodowe w Poznaniu, oraz Muzeum Architektury we Wrocławiu. Zmarła w czerwcu 2014 roku i spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Działalność i osiągnięcia profesora Kruszewskiej zostały uświetnione pracami oraz wystawą, którą zorganizowała znana krytyczka wzornictwa Krystyna Łuczak-Surówka.

Przypisy

  1. Twórczość Teresy Kruszewskiej przypomniana na warszawskiej ASP [online], Culture.pl [dostęp 05.04.2023 r.]
  2. Teresa Kruszewska. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 11.06.2014 r.]
  3. Teresa Kruszewska. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 10.06.2014 r.]
  4. Teresa Kruszewska [online], culture.pl [dostęp 11.06.2014 r.]
  5. Teresa Kruszewska w "Słowniku Projektantów Polskich" Instytutu Wzornictwa Przemysłowego
  6. "Zmarła Teresa Kruszewska" na stronie iwp.com.pl

Oceń: Teresa Kruszewska

Średnia ocena:4.81 Liczba ocen:11