Bogumił Staniszewski

---

Życiorys

Bogumił Staniszewski, urodzony w rodzinie Edwarda Staniszewskiego oraz Stefanii z Grotkowskich, miał niezwykle bogaty życiorys. Już od młodych lat wykazywał zainteresowanie nauką, uczęszczając do Gimnazjum im. Tadeusza Reytana. Po wybuchu II wojny światowej nie zrezygnował z edukacji, kontynuując naukę aż do ukończenia w 1942 roku Państwowej Szkoły Techniczno-Mechanicznej. W tym okresie uczestniczył również w konspiracyjnych kursach organizowanych przez Państwową Wyższą Szkołę Techniczną.

Po zakończeniu powstania warszawskiego, Bogumił został aresztowany i wywieziony na przymusowe roboty. Na szczęście udało mu się wrócić do kraju w lipcu 1945 roku. W następnych latach kontynuował naukę na Wydziale Mechanicznym Politechniki Łódzkiej, gdzie w 1947 roku uzyskał dyplom ukończenia studiów. W latach 1946–1948 przez krótki czas był konstruktorem w Zakładach Silników Spalinowych w Łodzi, a jednocześnie rozpoczął pracę jako wykładowca na Politechnice Łódzkiej. Zajmował tam stanowisko starszego asystenta pod kierownictwem prof. Bohdana Stefanowskiego.

W 1949 roku Bogumił przeniósł się razem z profesorem Stefanowskim do Katedry Teorii Maszyn Cieplnych na Politechnice Warszawskiej. Jego kariera rozwijała się dynamicznie – od stycznia 1954 do 1961 roku jednocześnie pracował w Zakładzie Termoenergetyki Polskiej Akademii Nauk. W 1957 roku obronił doktorat, uzyskując stopień kandydata nauk technicznych. Następnie wyjechał na staż naukowy do Instytutu Energetycznego w Moskwie.

W latach 1958–1959 Bogumił Staniszewski odbył kolejny staż w Massachusetts Institute of Technology w Stanach Zjednoczonych, a w marcu 1960 roku habilitował się. W 1961 roku uzyskał tytuł docenta, a po przejściu prof. Stefanowskiego na emeryturę, objął kierownictwo katedry. Już w 1963 roku był jednym z inicjatorów powstania Instytutu Techniki Cieplnej PW, gdzie zajął stanowisko zastępcy dyrektora ds. nauki, a od 1968 roku kierował całym Instytutem.

W 1966 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a pięć lat później profesora zwyczajnego. Po reorganizacji w 1970 roku przez cztery lata kierował Zakładem Termodynamiki w Katedrze Teorii Maszyn Cieplnych. Równocześnie prowadził Zakład Termodynamiki w Instytucie Techniki Cieplnej na Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa PW. W latach 1969-1974 pełnił funkcję prorektora ds. nauki, organizując równocześnie studia doktoranckie oraz rozwijając współpracę międzynarodową.

Bogumił był członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk od 1969 roku, a od 1980 roku członkiem rzeczywistym. W Instytucie Podstawowych Problemów Techniki PAN zorganizował w 1978 roku Pracownię Odnawialnych Źródeł Energii. Od 1982 roku był również członkiem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Współpracował jako ekspert ONZ w zakresie energetyki, co zaowocowało tytułem doktora honoris causa Politechniki Łódzkiej, który otrzymał w maju 1988 roku. Trzykrotnie odwiedzał Stany Zjednoczone, uczęszczając na University of Delaware oraz University of Texas w Arlington.

W 1990 roku przeszedł na emeryturę, zamieszkując w Stanach Zjednoczonych. Zmarł 23 maja 1995 roku w Palm Beach, a jego prochy spoczęły 1 września 1995 roku na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 9B-1-15).

Działalność naukowa

Bogumił Staniszewski to wybitny naukowiec, którego badania obejmowały termodynamikę, chłodnictwo, energetykę oraz zjawiska termoelektryczne. Jego prace koncentrowały się również na teoretycznej i doświadczalnej wymianie ciepła. Staniszewski był kontynuatorem badań prowadzonych przez prof. Bohdana Stefanowskiego, a w społeczności naukowej uważany był za jego bezpośredniego następcę.

W dorobku Staniszewskiego znajduje się liczne publikacje naukowe, które obejmowały zarówno szeroką tematykę termodynamiki i chłodnictwa, jak i budowę chłodziarek termoelektrycznych. Na jego osiągnięcia składają się również monografie oraz podręczniki akademickie, które znacznie wspierały rozwój wiedzy w tych dziedzinach.

Ordery i odznaczenia

W tej sekcji znajdą się ważne informacje dotyczące odznaczeń i orderów, jakie otrzymał Bogumił Staniszewski. Poniżej przedstawiamy szczegółowo jego wyróżnienia:

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 1985 roku,
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, otrzymany w 1973 roku,
• Złoty Krzyż Zasługi, przyznany w 1970 roku,
• Medal 10-lecia Polski Ludowej, nadany 19 stycznia 1955 roku.

Upamiętnienie

Upamiętnienie Bogumiła Staniszewskiego jest niezwykle ważnym elementem jego dziedzictwa. Audytorium Instytutu Techniki Cieplnej Politechniki Warszawskiej nosi jego imię, co świadczy o znaczeniu jego wkładu w rozwój tej dziedziny. Dodatkowo, w hallu instytutu znajduje się tablica pamiątkowa, która będzie przypominać o jego osiągnięciach i wpływie na przyszłe pokolenia studentów.

---

Oceń: Bogumił Staniszewski

---