Piotr Zalewski (1935–2020)

W 1957 roku uzyskał tytuł magistra inżyniera nauk agrotechnicznych na Wydziale Rolniczym Wyższej Szkoły Rolniczej w Krakowie. Na początku kariery pracował w Katedrze Mechanizacji Rolnictwa tej uczelni jako asystent, a później jako adiunkt przez okres 1957-1974. Od 1965 roku był członkiem senatu, gdzie pełnił m.in. rolę przewodniczącego Senackiej Komisji Nauki aż do 1999 roku oraz Komisji Rozwoju Uczelni w latach 1999-2002.

Piotr Zalewski w 1968 roku uzyskał tytuł doktora, a w 1973 roku habilitację w dziedzinie mechanizacji rolnictwa i ogrodnictwa. W ciągu swojej kariery naukowej zdobył tytuł docenta (1974), profesora nadzwyczajnego (1983) oraz profesora zwyczajnego (1992). W latach 1977–1981 i 1986-1992 był wicedyrektorem Instytutu Mechanizacji i Energetyki Rolnictwa Akademii Rolniczej w Krakowie. W latach 1981–1984 piastował dodatkowo stanowisko prorektora na tej uczelni.

Od 1993 roku kierował Katedrą Eksploatacji Maszyn Rolniczych. Swoje umiejętności i wiedzę rozwijał, odbywając staże naukowe na renomowanych uczelniach, takich jak Silsoe (1966/67), Hohenheim (1975) oraz Wageningen (1979). W ciągu swojej kariery był promotorem siedmiu prac doktorskich, co świadczy o jego znaczącej roli w kształceniu młodego pokolenia naukowców.

Zasiadał w Radzie Głównej Szkolnictwa Wyższego IV kadencji (1991-1993), a także w Sekcji Uczelni Rolniczych Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego (1993-1996) oraz Radzie Ochrony Pracy przy Sejmie RP (1989-1992). Należał również do Komitetu Techniki Rolniczej oraz Komitetu Ergonomii Polskiej Akademii Nauk, a także do Komisji Ergonomicznej oddziału PAN w Krakowie. Jako przewodniczący zespołu ds. techniki rolniczej i leśnej Akademickiej Komisji Akredytacyjnej, miał duży wpływ na kształtowanie standardów w edukacji rolnej.

Piotr Zalewski był jednym z założycieli Polskiego Towarzystwa Ergonomicznego oraz Polskiego Towarzystwa Inżynierii Rolniczej. W swoim dorobku naukowym opublikował około 80 prac badawczych, w tym podręcznik "Ergonomia dla mechanizatorów rolnictwa" wspólnie z Wacławem Pleszczyńskim (Warszawa 1979 i 1985). Uzyskał również dwa patenty na swoje wynalazki.

Jego badania koncentrowały się głównie na ergonomicznych rozwiązaniach sadzarek, maszyn wykorzystywanych do zbioru ziemniaków oraz technologii obróbki pozbiorowej produktów rolnych. Interesowały go także aspekty związane z bezpieczeństwem oraz mikroklimatem w kabinach maszyn rolniczych, a także efektywną eksploatacją ciągników na zboczach.

Piotr Zalewski został pochowany nacmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera XIVa-11-8).