Jan Domaniewski

Medycyna i zdrowie

Jan Domaniewski, urodzony 18 kwietnia 1928 roku w Warszawie, to postać, która z pewnością zapisała się na kartach polskiej medycyny.

Był wybitnym lekarzem, który swoją karierę zawodową poświęcił specjalizacji w dziedzinie patomorfologii, która zajmuje się badaniem zmian morfologicznych w komórkach i tkankach związanych z różnymi schorzeniami.

Przez większość swojego życia Domaniewski wnosił istotny wkład w rozwój tej dziedziny nauki, co przyczyniło się do postępu w diagnostyce medycznej.

Jego życiorys zakończył się 23 grudnia 2009 roku w Bydgoszczy, pozostawiając po sobie znaczące ślady w polskiej patologii.

Życiorys

Jan Domaniewski był synem Antoniego. Jego przygoda z harcerstwem zaczęła się w grudniu 1938 roku, kiedy to jako młody uczeń szkoły podstawowej dołączył do Związku Harcerstwa Polskiego, będąc częścią 59 drużyny w Instytucie Głuchoniemych i Ociemniałych w Warszawie. W 1941 roku, mając trzynaście lat, związał się ze Szarymi Szeregami, wchodząc w skład hufca Mokotów Dolny. Na początku 1943 roku zdobył uznanie, zostając przyjętym do Oddziału Dywersji Bojowej Armii Krajowej, działającego w Żoliborzu (Kedyw-17).

W trakcie powstania warszawskiego, jako kapral podchorąży, służył w Zgrupowaniu „Żniwiarz”, w plutonie 226. Wówczas stosował różne pseudonimy, takie jak „Wilk” oraz „Władek-Wilk”. Warto zauważyć, że Jan Domaniewski był uczestnikiem patrolu, który zabezpieczał transport broni z magazynów kompanii; to on oddał pierwszy strzał z MP 40 podczas powstania.

Po zakończeniu II wojny światowej, a w szczególności po wyzwoleniu z obozu jenieckiego, Jan z sukcesem ukończył polskie wojskowe liceum w Langwasser, niedaleko Norymbergi, gdzie uzyskał maturę w czerwcu 1946 roku. W kwietniu 1947 roku powrócił do Polski. Swoją karierę akademicką rozpoczął w 1952 roku, kończąc studia medyczne na Akademii Medycznej w Gdańsku. Już w 1958 roku zdobył II stopień specjalizacji z anatomii patologicznej.

W kolejnym roku przeniósł się do Bydgoszczy, gdzie objął stanowisko kierownika Zakładu Patomorfologii w Wojewódzkim Szpitalu im. dr. A. Jurasza. W 1964 roku obronił pracę i uzyskał stopień doktora nauk medycznych w Akademii Medycznej w Gdańsku. Jego kariera naukowa rozwijała się dalej; w 1969 roku otrzymał stopień doktora habilitowanego nauk medycznych w zakresie anatomii patologicznej w Studium Doskonalenia Lekarzy w Warszawie.

Jan Domaniewski cieszył się dużym uznaniem w swojej dziedzinie. W 1979 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1989 roku tytuł profesora zwyczajnego nauk medycznych. Po powołaniu Akademii Medycznej w Bydgoszczy pełnił ważną rolę jako rektor w latach 1984-1990, a później jeszcze raz w latach 1996-2002. Jego zasługi doceniono również w lokalnej społeczności, gdzie był prezesem Związku Powstańców Warszawskich w Bydgoszczy.

Wyróżnienia i nagrody

Jan Domaniewski, w swojej bogatej karierze, zdobył liczne wyróżnienia, które odzwierciedlają jego wkład w historię i kulturę Polski.

  • Krzyż Walecznych,
  • Krzyż Partyzancki,
  • Medal za Warszawę 1939–1945,
  • Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 1998 roku,
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, nadany w 1994 roku,
  • tytuł doktora honoris causa Akademii Medycznej im. L. Rydygiera w Bydgoszczy,
  • tytuł Honorowego Obywatela Bydgoszczy, który został mu przyznany 25 kwietnia 2003 roku.

Przypisy

  1. Żniwiarz-Kompania Dywersyjna. Relacje żołnierzy 9 Kompanii, Kedyw 17. Warszawa: Wydawnictwo Eliotpol, 2016 r., s. 13-14.
  2. Gliwiński Eugeniusz: Honorowi Obywatele Bydgoszczy. [w.] Kalendarz Bydgoski, 2007 r.
  3. Wymieniony jako Jan Dominiewski. Por. M.P. z 1994 r. nr 54, poz. 454.

Oceń: Jan Domaniewski

★★★★★
Średnia ocena:4.74 Liczba ocen:16