Feliks Arnsztajn

Jego edukacja rozpoczęła się w I Gimnazjum w Warszawie, a następnie kontynuował studia na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim, który ukończył w 1873 roku. Po zakończeniu nauki osiedlił się w Kutnie, a w 1902 roku przeniósł się do Łodzi, gdzie rozpoczął praktykę lekarską. Wkrótce jednak wrócił do Kutna, gdzie mieszkał przez ponad trzy dekady.

W końcowej fazie swojego życia, Arnsztajn pracował w Otwocku, w Szpitalu dla Umysłowo i Nerwowo Chorych „Zofiówka”. Jego osiągnięcia zawodowe zaowocowały tym, że został honorowym członkiem Towarzystwa Lekarzy Łódzkich, co stanowiło istotne wyróżnienie w jego karierze.

Znany był nie tylko z praktyki lekarskiej, ale także jako autor ponad 80 prac naukowych, publikowanych w polskich czasopismach medycznych. W ramach swojej działalności propagował korzystne właściwości zdrowotne Ciechocinka, doceniając potencjał uzdrowisk tego regionu. W 1913 roku obchodził czterdziestolecie pracy lekarskiej, a dwa lata później kierował Zakładem Dietetycznym i Wodoleczniczym „Martów”, co przypieczętowało jego wkład w dziedzinie medycyny w Polsce.

Niestety, jego życie zakończyło się tragicznie w wyniku tyfusu plamistego, ale jego dziedzictwo wciąż żyje i inspiruje kolejne pokolenia lekarzy już od ponad wieku.