Stefan Leder

Medycyna i zdrowie

Stefan Leder, urodzony 12 listopada 1919 roku w Warszawie, był znanym polskim psychiatrą oraz profesorem nauk medycznych.

Swoje życie poświęcił pracy w dziedzinie psychiatrii, zdobywając uznanie wśród kolegów i pacjentów. Jego działalność naukowa i dydaktyczna pozostawiła trwały ślad w polskiej medycynie.

Stefan Leder zmarł 31 października 2003 roku, pozostawiając po sobie bogate dziedzictwo intelektualne i kliniczne.

Życiorys

Stanisław Leder przyszedł na świat w Warszawie, jako dziecko Władysława Ledera (1880–1938) oraz Lili Hiriszfeld (1885–1962). Jego rodzice byli zaangażowani w działalność polityczną w ramach SDKPiL, co znacząco wpłynęło na jego życie.

W latach dwudziestych, wraz z rodziną, podróżował między Polską, Niemcami a ZSRR. W tym okresie rozpoczął również studia medyczne w Moskwie. W 1941 roku zapał do działań wojennych skłonił go do wolontariatu w pracach fortyfikacyjnych w stolicy Rosji.

W październiku 1941 roku, w obliczu zmieniającej się sytuacji politycznej, został ewakuowany do Czkałowa (obecnie Orenburg), wspólnie z innymi uchodźcami politycznymi. Tam podjął kontynuację swoich studiów medycznych w ewakuowanym z Charkowa Instytucie Medycznym.

Po ukończeniu studiów zasilił szeregi Armii Czerwonej jako lekarz. W 1943 roku stał się żołnierzem oraz lekarzem Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR, co miało kluczowe znaczenie dla jego dalszej kariery.

Po zakończeniu działań wojennych znalazł się w Gryficach z pułkiem, po czym przeniósł się do Warszawy. Tam podjął pracę w szpitalu Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego. W roku 1952 zmienił specjalizację na psychiatrę, co zainicjowało nowy etap w jego życiu zawodowym.

Pierwsze kroki w psychiatrii stawiał w Tworkach, a następnie kontynuował pracę w Instytucie Psychoneurologicznym w Warszawie. W tej instytucji stworzył Klinikę Nerwic, którą zarządzał przez trzy dekady, zyskując tytuł profesora nauk medycznych w 1979 roku.

Po przejściu na emeryturę, pomimo zakończenia aktywnej kariery, pozostał zaangażowany w życie zawodowe jako lekarz i psychoterapeuta. Pełnił funkcję zastępcy prezesa Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego oraz przewodniczącego Sekcji Psychoterapii, a także systematycznie współpracował z Antonim Kępińskim, wybitnym psychiatrą.

Witold Leder był jego starszym bratem, natomiast Andrzej Leder, bratankiem. Jego życie zakończyło się, a miejsce ostatniego spoczynku znajduje się na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera BII28-11-18).

Wybrane publikacje

Stefan Leder, jako wybitny przedstawiciel psychiatrii, jest również znany ze swojej aktywności wydawniczej. W toku swojej kariery publikował liczne prace, które miały znaczący wpływ na rozwój dziedziny. Oto niektóre z istotnych publikacji, które warto wyróżnić:

  • (współautorzy: Jan Jaroszyński, Zdzisław Jaroszewski), Choroby psychiczne i opieka psychiatryczna : podręcznik dla średnich szkół medycznych, Warszawa: Państwowe Zakład Wydawnictw Lekarskich 1976,
  • (współautorzy: Jerzy Aleksandrowicz, Anna Pohorecka), O chorobie inaczej, Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich 1977,
  • (redakcja) Psychoterapia grupowa, pod red. Stefana Ledera i Borysa D. Karwasarskiego, Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich 1983,
  • (redakcja) Alcoholism and other dependencies: World Psychiatric Association Regional Symposium proceedings: Warsaw, Poland 22–25 November 1987, ed. Andrzej Piotrowski, Stefan Leder, Barbara Gawrońska, Warszawa: Polish Psychiatric Association 1989,
  • (redakcja) Psychiatria i etyka, pod red. Małgorzaty Siwiak-Kobayashi i Stefana Ledera, Kraków: Komitet Redakcyjno-Wydawniczy Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego 1995,
  • (redakcja) Psychiatria konsultacyjna – psychiatria „liaison”: wybrane zagadnienia, pod red. Stefana Ledera i Celiny Brykczyńskiej, Kraków: Komitet Redakcyjno-Wydawniczy Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego 1996,
  • (redakcja) Psychiatryczne i psychologiczne aspekty praktyki medycznej: wybrane zagadnienia psychiatrii konsultacyjnej / liaison /, pod red. Stefana Ledera i Celiny Brykczyńskiej, Kraków: Komitet Redakcyjno-Wydawniczy Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego 1999,
  • (współautor: Witold Leder), Unbeirrbar Rot: Zeugen und Zeugnisse einer Familie, erzählt und ausgew. von Stefan und Witold Leder, hrsg. von Gerd Kaiser, Berlin: Edition Bodoni 2002,
  • (współautor: Witold Leder), Czerwona nić: ze wspomnień i prac rodziny Lederów, Warszawa: Wydawnictwo Iskry 2005.

Każda z powyższych publikacji wnosi coś unikalnego i ważnego do dyskusji na temat zdrowia psychicznego oraz praktyki psychiatrycznej.

Przypisy

  1. Stefan Leder. bj.uj.edu.pl. [dostęp 09.05.2017 r.]
  2. Rzepa 2017, s. 79–80.
  3. Rzepa 2017, s. 80.
  4. Stefan i Witold Lederowie, Czerwona nić: ze wspomnień i prac rodziny Lederów, Warszawa: Wydawnictwo Iskry 2005, s. 36–37.
  5. Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze.

Oceń: Stefan Leder

★★★★★
Średnia ocena:4.61 Liczba ocen:10