Tadeusz Siemiątkowski

Wojsko i służby mundurowe

Tadeusz Siemiątkowski, znany również pod pseudonimem „Mazur”, urodził się 17 czerwca 1910 roku w stolicy Polski, Warszawie. Jego życie zakończyło się 19 marca 1998 roku w Montrealu. Był on wybitnym działaczem konspiracji niepodległościowej podczas dramatycznych wydarzeń II wojny światowej, w których odegrał znaczącą rolę.

Siemiątkowski był żołnierzem takich organizacji jak Organizacja Wojskowa Związek Jaszczurczy (ZJ) oraz Narodowe Siły Zbrojne (NSZ), które skupiały się na walce o niepodległość Polski w trudnych czasach. Jego działalność w tych strukturach przyczyniła się do kształtowania polskiego ruchu oporu.

Życiorys

Urodził się jako syn Aleksandra i Walerii z d domu Sztykiel. Swoje studia rozpoczął na Politechnice Warszawskiej, gdzie zaangażował się w działalność akademicką w organizacji Obozu Narodowo-Radykalnego. Jego aktywność nie ograniczała się jednak do środowiska studenckiego; był również członkiem tajnej Organizacji Polskiej.

Po klęsce Polski w wojnie obronnej 1939 r. zaangażował się natychmiast w działania konspiracyjne, włączając się w szeregi Organizacji Wojskowej Związek Jaszczurczy, a od września 1942 r. przeszedł do Narodowych Sił Zbrojnych. W ramach swoich obowiązków organizował i dowodził Oddziałem Bojowym przy Komendzie Głównej ZJ i później NSZ.

Na czele swojego oddziału przeprowadził liczne akcje, które obejmowały m.in. likwidację agentów i donosicieli. Cześć jego działań koncentrowała się na zdobywaniu broni oraz środków finansowych. W Narodowych Siłach Zbrojnych posiadał stopień podporucznika. Brał aktywny udział w powstaniu warszawskim, pełniąc funkcję zastępcy dowódcy kompanii „Warszawianka” NSZ oraz dowodził 1. plutonem tej kompanii, która była częścią zgrupowania Armii Krajowej „Chrobry I”.

Po niepowodzeniu Powstania znalazł się w niewoli niemieckiej i trafił do obozu dla jeńców wojennych w Murnau. Po zakończeniu II wojny światowej wstąpił do Brygady Świętokrzyskiej NSZ stacjonującej na terenie Niemiec. Prawdopodobnie w 1946 roku wrócił do kraju jako emisariusz Brygady.

W marcu 1949 roku opuścił Polskę i wyjechał na Zachód. Początkowo zamieszkał w Szwecji, a w 1951 roku zdecydował się na przeprowadzkę do Kanady. Tam podjął pracę jako inżynier konstruktor. Oprócz pracy zawodowej angażował się aktywnie jako członek Koła Byłych Żołnierzy NSZ, Stowarzyszenia Polskich Inżynierów oraz katolickiej misji Św. Wojciecha w Montrealu.

Należał do zespołu redakcyjnego „Zeszytów do Historii NSZ”, a także opublikował liczne wspomnienia dotyczące jego doświadczeń z okresu wojennego. Jego zasługi zostały docenione, ponieważ dwukrotnie otrzymał Krzyż Narodowego Czynu Zbrojnego. Zmarł w Montrealu 19 marca 1998 r.

Oceń: Tadeusz Siemiątkowski

★★★★★
Średnia ocena:4.52 Liczba ocen:10