Maria Kowalska (sanitariuszka)

Była córką Janiny z Benedeków Kowalskiej, absolwentki Instytutu Biologiczno-Botanicznego Uniwersytetu Lwowskiego, oraz Henryka Kowalskiego, inżyniera teletechnika, który pracował w Ministerstwie Poczt i Telegrafów. Maryna miała również siostrę, Irenę Kowalską-Wuttke, która była łączniczką w tej samej kompanii.

Maria była aktywną harcerką, należącą do 14. Warszawskiej Żeńskiej Drużyny Harcerskiej, znanej jako Błękitna Czternastka. Jej pasja do nauki zaowocowała studiami w tajnej medycynie, co miało kluczowe znaczenie w kontekście jej późniejszej działalności podczas II wojny światowej.

W czasie okupacji niemieckiej zaangażowała się w działalność konspiracyjną i była członkinią Hufca Żoliborz nowych Grup Szturmowych. W trakcie powstania warszawskiego, pełniąc rolę sanitariuszki, walczyła nie tylko na Woli, ale również na Starym Mieście. Niestety, 30 sierpnia 1944 roku została zasypana pod gruzami budynku przy ul. Zakroczymskiej 7, skąd cudem udało jej się przeżyć i trafiła do szpitala na ul. Długiej. Jednakże, tragicznie zmarła następnego dnia.

Maria Kowalska została pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach, w kwaterze przeznaczonej dla żołnierzy batalionu „Zośka” (kwatera A20-2-25). Za swoje bohaterstwo została odznaczona Krzyżem Walecznych, a jej pamięć jest uhonorowana poprzez przyznanie jej patronatu 131. Warszawskiej Drużynie Harcerek.