Stanisław Leon Kryński, znany pod herbem Przeginia, był niezwykle utalentowaną osobowością, która zostawiła znaczący ślad w polskim świecie nauki i literatury. Urodził się w Warszawie 21 czerwca 1912 roku, a swoje życie zakończył w tym samym mieście 30 stycznia 1967 roku.
Był nie tylko prawnikiem, ale również historykiem oraz filologiem anglistą, co świadczy o jego szerokim zakresie zainteresowań i umiejętności. Kryński był także krytykiem literackim, co pozwoliło mu na głęboką analizę i ocenę dzieł literackich. Jako tłumacz literatury anglojęzycznej, przyczynił się do popularyzacji wielu zagranicznych autorów w Polsce, łącząc dwa różne światy literackie.
Biografia
Stanisław Leon Kryński przyszedł na świat 21 czerwca 1912 roku w Warszawie. Pochodził z rodziny o ziemiańskich korzeniach; jego rodzice, Stefan Kryński oraz Helena z Frąckiewiczów, osiedlili się w majątku w Strzałkowie koło Radomska. W wieku jedenastu lat rozpoczął naukę w Gimnazjum Towarzystwa im. Jana Zamoyskiego w Warszawie. Zdrowotne problemy spowodowały, że w latach 1926-1927 spędził czas w Rabce, gdzie uczęszczał do gimnazjum sanatoryjnego prowadzonego przez doktora Jana Wieczorkowskiego. Po powrocie do Warszawy zdał egzamin maturalny w maju 1930 roku.
Wkrótce potem, w październiku 1930 roku, rozpoczął naukę na Wydziale Prawa i Nauk Państwowych Uniwersytetu Warszawskiego. Jego edukację wspierali znakomici wykładowcy, w tym prof. Eugeniusz Jarra oraz inni czołowi akademicy, jak prof. Ignacy Koschembahr-Łyskowski, prof. Borys Łapicki, prof. Józef Rafacz i dr Henryk Piętka. Od września 1934 do września 1935 roku Kryński odbył przeszkolenie wojskowe jako telegrafista, a 1 października 1935 roku przeszedł do rezerwy.
W latach 1935–1938 Kryński kontynuował swoje studia, tym razem na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Józefa Piłsudskiego w Warszawie, gdzie zdobył tytuł magistra filozofii 30 czerwca 1938 roku, pisząc pracę na temat Mikołaja Lasockiego, jego życia oraz działalności politycznej. Kryński miał zamiar uzyskać doktorat z zakresu prawa rzymskiego. W trakcie studiów uczestniczył w trzyletnim kursie francuskiego prawa cywilnego, który prowadził prof. Henri Mazeau z Uniwersytetu Paryskiego. W 1937 roku zdobył Certificat de droit français de l’Université de Paris. W jesieni 1938 roku udał się, na namówienie prof. Koschembahra-Łyskowskiego, do Rzymu, gdzie pracował pod opieką prof. Salvatore di Marzo.
Po powrocie do Polski Kryński zajął się przygotowaniem dysertacji o tytule Iudicium familiae erciscundae, dotyczącej prawa spadkowego w klasycznym prawie rzymskim. Niestety, po wybuchu II wojny światowej został uwięziony w Rumunii, a w styczniu 1940 roku udało mu się uciec do Francji, gdzie wstąpił do Wojska Polskiego. Po rozformowaniu jednostki trafił do Wielkiej Brytanii, gdzie pełnił funkcję oficera tłumacza, a później również oficera oświatowego. Kryński ukończył studia z zakresu filologii angielskiej na University of St Andrews.
W 1944 roku, po utworzeniu Polskiego Wydziału Prawa na Uniwersytecie Oksfordzkim, Kryński objął stanowisko asystenta prof. Francisca de Zuluety, prowadząc ćwiczenia z prawa rzymskiego dla Polaków. Po zakończeniu działań wojennych postanowił wrócić do kraju, zaczynając wykłady w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie oraz na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.
Kryński był znanym tłumaczem tekstów literackich z języka angielskiego, w tym utworów „poetów jezior” takich jak William Wordsworth, Samuel Taylor Coleridge, Robert Southey, Robert Burns, Samuel Butler i Edward Gibbon. Był żonaty z Zofią Beliną, a ich syn, Wojciech, przyszedł na świat w 1938 roku. Stanisław Kryński zmarł w Warszawie 30 stycznia 1967 roku i został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim.
Wybrane tłumaczenia
W obszarze tłumaczeń, Stanisław Kryński zasłynął z przekładów wielu istotnych dzieł literackich. Jego prace obejmują różnorodne teksty, które wpłynęły na polską kulturę i literaturę.
- – Robert Burns, Z wierszy szkockich, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1956 (wraz z Ludmiłą Marjańską i Zofią Kierszys),
- – Edward Gibbon, Zmierzch Cesarstwa Rzymskiego, T. 1, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1960 (tom 2. w tłumaczeniu Zofii Kierszys),
- – Angielscy „Poeci Jezior”: W. Wordsworth, S. T. Coleridge, R. Southey, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1963 (tłumaczenie, wybór i opracowanie),
- – Samuel Butler, Hudibras, Wrocław: Ossolineum, 1970.
Przypisy
- Michał Lewandowski. Stanisław Kryński – przyczynek do biografii. „Acta Iuridica Resoviensia”. 2 (33), s. 67–80, 2021. DOI: 10.15584/actaires.2021.2.5. ISSN 2720-0574.
- Stanisław Kryński z Krynek h. Przegonia. sejm-wielki.pl. [dostęp 21.08.2022 r.]
- MichałM. Lewandowski MichałM., STANISŁAW KRYŃSKI – PRZYCZYNEK DO BIOGRAFII [online].
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Lech Ostrowski | Jerzy Mieścicki | Janina Buczyńska | Janusz Ciborowski | Shlomo Dykman | Wiesław Domasłowski | Stefan Weychert | Cecylia Niewiadomska | Eugenia Sokolnicka | Marek Kalbarczyk | Witold Wierzbicki | Janusz Siatkowski | Zbigniew Śliwiński (pianista) | Chaïm Perelman | Jadwiga Gronostajska | Bencijjon Netanjahu | Piotr M. Majewski | Maciej Giertych | Teresa Węgrzynowicz | Gustaw WolffOceń: Stanisław Kryński (tłumacz)