Henryk Arkadiusz Piętka, urodzony 12 stycznia 1900 roku w Warszawie, był wybitnym polskim prawnikiem oraz uznawanym profesorem nadzwyczajnym SGPiS. Zmarł 8 marca 1959 roku w tym samym mieście, pozostawiając po sobie znaczący dorobek akademicki.
Jako profesor tytularny Uniwersytetu Warszawskiego, Piętka wniósł istotny wkład w rozwój teorii oraz socjologii prawa. Jego prace i badania były doceniane zarówno w kraju, jak i za granicą, co czyni go istotną postacią w polskim środowisku prawniczym.
Życiorys
Henryk Piętka był synem Józefa i Felicji z Morawskich. Swoją edukację rozpoczął w szkole handlowej Artura Jeżewskiego. Z czasem, dzięki wykazanym zdolnościom humanistycznym, został przeniesiony do gimnazjum gen. Pawła Chrzanowskiego, gdzie kontynuował kształcenie. W 1918 roku uzyskał świadectwo dojrzałości, co umożliwiło mu rozpoczęcie studiów na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Studia te zakończył w 1924 roku, a następnie pozostał na uczelni jako asystent w Katedrze Encyklopedii i Filozofii Prawa.
W 1925 roku Piętka obronił pracę doktorską pod tytułem „Poglądy filozoficzno-prawne Szymona Starowolskiego”, którą wydano drukiem w Seminarium Encyklopedii i Filozofii Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W uznaniu za swoje wybitne osiągnięcia w nauce otrzymał stypendium, które pozwoliło mu na uzupełnienie wiedzy na uniwersytetach w Rzymie, Nancy i Wiedniu. Był wiernym kontynuatorem poglądów swojego mentora, profesora Leona Petrażyckiego, i aktywnie związany z macierzystym wydziałem.
W roku 1929 przedstawił swoją pracę habilitacyjną „Słuszność w teorii i praktyce”. W latach 1927-1939 prowadził ćwiczenia oraz seminaria dotyczące teorii i filozofii prawa, a także wykłady z socjologii prawa. Równocześnie, począwszy od 1928 roku, wykładał w Szkole Głównej Handlowej, gdzie nauczał encyklopedii prawa. Dodatkowo, na Politechnice Warszawskiej prowadził zajęcia z zakresu prawoznawstwa ogólnego oraz nauki o społeczeństwie i normach społecznych.
W czasie II wojny światowej, Henryk Piętka był aktywny w Tajnym Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Uczył również na Kursach Handlowych pod przewodnictwem profesora Lipińskiego, które były formą zakonspirowanych wykładów Tajnej Szkoły Głównej Handlowej. Po wojnie odegrał kluczową rolę w przywróceniu działalności Wydziału Prawa na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie wykładał do 1948 roku. W tym okresie kontynuował nauczanie w Szkole Głównej Handlowej, a po jej przekształceniu w Szkołę Główną Planowania i Statystyki, objął wykłady z encyklopedii prawa oraz prawa cywilnego.
Pochowany został na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w kwaterze 285-3-4.
Przypisy
- Cmentarz Stare Powązki: LUDWIKA MORAWSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 09.02.2020 r.]
- Antoni Symonowicz, Profesor dr Henryk Piętka [nekrolog], Palestra 3/6(18)/1959, s. 98-102
- Profesorowie, Szkoła Główna Handlowa
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Bogdan Zaborski | Jerzy Kondracki | Kamil Stępniak | Włodzimierz Szer | Jacques Burko | Edward Chwalewik | Marta Ługowska | Jadwiga Jędrzejowska (działaczka społeczna) | Krystyna Iglicka-Okólska | Barbara Wagner (historyk) | Krzysztof Tatarkiewicz | Zofia Podkowińska | Janusz Maciej Zalewski | Janusz Durko | Barbara Zakrzewska | Edmund John | Mirosław Księżopolski | Witold Załęski | Andrzej Sołtan (astronom) | Marek WęcowskiOceń: Henryk Piętka