Witold Wierzbicki

---

Życiorys

Witold Wierzbicki przyszedł na świat w rodzinie Stanisława, który zmarł w 1932 roku. Stanisław pełnił funkcję dyrektora handlowego w firmie K. Rudzki i S-ka, natomiast jego matka, Stanisława, pochodziła ze Żmijewskich. W trakcie edukacji w III (rosyjskim) gimnazjum w Warszawie, uczestniczył w strajku szkolnym w 1905 roku, po którym kontynuował naukę prywatnie. Maturę udało mu się uzyskać jako ekstern w Petersburgu.

Następująco, podjął studia na wydziale mechanicznym w Instytucie Politechnicznym w Petersburgu oraz w Instytucie Inżynierów Komunikacji, który ukończył w 1916 roku. Po tym doświadczeniu rozpoczął pracę na Kolei Permskiej. W 1918 roku powrócił do Polski, a przez kolejne jedenaście lat był zaangażowany w przebudowę warszawskiego węzła kolejowego. Od 1922 roku pełnił też rolę asystenta w Katedrze Budowy Mostów na Politechnice Warszawskiej, gdzie w 1925 roku obronił pracę doktorską zatytułowaną „O wytrzymałości prętów złożonych w mostach żelaznych”, co było pierwszym doktoratem zdobytym na tej uczelni. W roku 1926 uzyskał habilitację oraz tytuł profesora nadzwyczajnego.

W okresie okupacji niemieckiej Wierzbicki był nauczycielem w szkole budowlanej oraz prowadził wykłady w Państwowej Wyższej Szkole Technicznej w latach 1942-1944, aktywnie uczestnicząc w tajnym nauczaniu politechnicznym. Po zakończeniu II wojny światowej, został wybrany na dziekana wydziału inżynierii Politechniki Warszawskiej, gdzie kierował Katedrą Statyki Budowli aż do przejścia na emeryturę w 1960 roku. W tym samym roku Senat Politechniki Warszawskiej odznaczył go tytułem doktora honoris causa.

W 1952 roku Wierzbicki stał się członkiem rzeczywistym oraz wiceprezesem Polskiej Akademii Nauk, gdzie stworzył Pracownię Teorii Konstrukcji, którą prowadził. Dodatkowo, pełnił funkcję prezesa Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa w latach 1951-1953 oraz prezesa NOT od 1952 do 1957 roku. Był jednym z członków-założycieli Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej, w którym także przez wiele lat zasiadał na stanowisku prezesa. Miał również przynależność do Polskiej Partii Robotniczej oraz Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej od 1948 roku.

Jego córka, Karyna Michalska, żyła w latach 1918-2012 i była profesorem historii teatru w Instytucie Sztuki PAN. Witold Wierzbicki zmarł 30 stycznia 1965 roku w Warszawie, a jego ciało spoczęło na cmentarzu Powązkowskim, w kwaterze 131-3-16-17.

Stanowiska

Witold Wierzbicki miał szereg ważnych stanowisk w swojej karierze akademickiej. Pierwszym z nich była rola kierownika, dziekana oraz profesora Katedry Inżynierii Leśnej i Geodezji w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, którą pełnił w latach 1926–1936.

W trudnym okresie II wojny światowej, w latach 1942–1944, Wierzbicki prowadził zajęcia na tajnych kompletach w Państwowej Wyższej Szkole Technicznej w Warszawie, co stanowiło istotny wkład w edukację w tym czasie.

Po wojnie, w latach 1936–1960, objął kierownictwo Katedry Statyki Budowli na Wydziale Inżynierii Politechniki Warszawskiej, gdzie miał ogromny wpływ na kształcenie kolejnych pokoleń inżynierów.

Członkostwa

Członkostwa Witolda Wierzbickiego w różnych prestiżowych instytucjach naukowych i technicznych pokazują jego znaczącą rolę w dziedzinie nauki i techniki. Poniżej przedstawiamy szczegółowy wykaz jego działalności:

• W 1932 roku został członkiem Akademii Nauk Technicznych,
• W 1933 roku przyjęto go do Towarzystwa Naukowego Warszawskiego,
• W 1952 roku uzyskał status członka rzeczywistego Polskiej Akademii Nauk (PAN),
• W latach 1952–1964 pełnił funkcję przewodniczącego Rady Naukowej w Instytucie Podstawowych Problemów Techniki PAN,
• W latach 1952–1957 był wiceprezesem Polskiej Akademii Nauk,
• W okresie 1951–1952 sprawował urząd prezesa Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa,
• W latach 1952–1957 zarządzał Naczelną Organizacją Techniczną,
• Był członkiem Międzynarodowego Towarzystwa Mostów i Konstrukcji (AIPC).

Wysoka liczba jego członkostw świadczy o zaangażowaniu Wierzbickiego w rozwój nauk technicznych oraz jego znaczącej pozycji w środowisku inżynieryjnym.

Ważne publikacje

Wśród licznych osiągnięć Witolda Wierzbickiego, jego ważne publikacje stanowią istotny wkład w dziedzinę inżynierii budowlanej.

• „Mechanika budowli” (do 1961 roku wydana 6 razy),
• „Zadania ze statyki belek prostych”,
• „Zadania z teorii ram, łuków i krat”,
• „Zadania z teorii naprężeń wyboczenia i drgań”,
• „Wstęp do dynamiki budowli”.

Ordery i odznaczenia

W dorobku Witolda Wierzbickiego znajdują się liczne odznaczenia i ordery, które podkreślają jego zasługi oraz wkład w rozwój kraju.

• Order Sztandaru Pracy I klasy przyznany w 1954 roku,
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, nadany 19 sierpnia 1946 roku,
• Złoty Krzyż Zasługi, otrzymany 20 września 1951 roku,
• Medal 10-lecia Polski Ludowej, przyznany 14 stycznia 1955 roku.

Nagrody i wyróżnienia

W ciągu swojej kariery Witold Wierzbicki został odznaczony licznymi nagrodami oraz wyróżnieniami, które podkreślają jego znaczący wkład w rozwój nauki i techniki.

• Państwowa Nagroda Naukowa I stopnia w dziale nauk technicznych, przyznana za ogół jego działalności naukowej, ze szczególnym uwzględnieniem badań nad obiektywnym określaniem współczynnika bezpieczeństwa w budownictwie, co przyczyniło się do bardziej ekonomicznej realizacji budownictwa (1950),
• tytuł doktora honoris causa Politechniki Warszawskiej, przyznany w roku 1960.

---

Oceń: Witold Wierzbicki

---