Maciej Giertych

---

Życiorys

Wykształcenie i działalność naukowa

W wyniku powstania warszawskiego, dom, w którym Maciej Giertych mieszkał wraz z bliskimi, został zniszczony przez Niemców. W roku 1945 jego ojciec przybył do Polski, a następnie cała rodzina opuściła kraj, udając się do brytyjskiej strefy okupacyjnej Niemiec, skąd później emigrowali do Wielkiej Brytanii. W okresie szkolnym oraz na studiach Giertych aktywnie uczestniczył w harcerstwie. W latach 1953–1954 pełnił funkcję p.o. hufcowego w hufcu szkolnym w Białowieży, a od 1955 do 1958 roku był drużynowym drużyny w gimnazjum z Henley, niedaleko Oksfordu.

Maciej Giertych kształcił się w latach 1954–1958, studiując nauki leśne na Uniwersytecie w Oksfordzie, gdzie uzyskał zarówno licencjat, jak i stopień magistra. Podczas studiów zainicjował działalność Polish Students Club oraz uruchomił sobotnią szkołę języka polskiego przy polskiej parafii w Oksfordzie, gdzie uczył od 1955 do 1958 roku. W latach 1958–1962 jego działalność skoncentrowała się na Polskim Klubie Studentów na Uniwersytecie Toronto, gdzie redagował biuletyn klubu (PSC Bulletin). W Toronto uzyskał również doktorat (PhD).

W 1962 roku powrócił do Polski, gdzie rozpoczął pracę w Instytucie Dendrologii Polskiej Akademii Nauk w Kórniku, nieopodal Poznania. W roku 1970 zdobył habilitację z zakresu genetyki drzew na Akademii Rolniczej w Poznaniu. W 1981 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1989 roku profesura zwyczajna w dziedzinie nauk leśnych. Giertych często pisał do prasy, w tym do takich czasopism jak „Horyzonty” oraz „Opoka”. Jego działania skupiały się również na kolportażu publikacji w środowiskach narodowych emigracyjnych, w tym książek autorstwa Jędrzeja Giertycha. W latach 1976–1993 wykładał genetykę populacyjną na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu.

W okresie lat 1986–1989 angażował się jako członek i wiceprzewodniczący Prymasowskiej Rady Społecznej. W 1987 roku, na zaproszenie papieża Jana Pawła II, brał udział jako świecki audytor w Synodzie Biskupów, który miał na celu rozważenie roli laikatu w Kościele katolickim oraz w społeczeństwie. Wspierał również przygotowanie dokumentów na ten synod, które posłużyły do stworzenia adhortacji apostolskiej Christifideles laici, ogłoszonej przez Jana Pawła II 30 grudnia 1988 roku.

Działalność publiczna w PRL

W czasach PRL Maciej Giertych nie należał do żadnej organizacji politycznej ani społecznej. W 1981 roku wyraził poparcie dla wprowadzenia stanu wojennego, uzasadniając to jako jedyną możliwość zapobieżenia inwazji radzieckiej. W tej sytuacji rozsyłał listy, w których namawiał do poparcia tej decyzji. Z kolei odmówił przyłączenia się do Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego, mimo namowom ze strony Jana Dobraczyńskiego. Z pomocą Józefa Glempa, wspólnie z Władysławem Siła-Nowickim, reprezentował opozycję w Radzie Konsultacyjnej przy przewodniczącym Rady Państwa (wtedy Wojciechu Jaruzelskim) przez okres od 1986 do 1989 roku. W swoich wypowiedziach przestrzegał przed zagrożeniem ze strony Niemiec Zachodnich, krytykując odłam opozycji solidarnościowej, związany z Jackiem Kuroniem oraz Adamem Michnikiem, określając ich jako „służący niepolskim interesom”.

Maciej Giertych stał się również obiektem obserwacji ze strony służb specjalnych PRL. W roku 2005 uzyskał status pokrzywdzonego przyznany przez prezesa IPN.

Działalność publiczna w III RP

W 1989 roku Giertych brał udział w zakładaniu Stronnictwa Narodowego, które nawiązywało do zabiegów przedwojennej partii politycznej. Został redaktorem naczelnym miesięcznika „Opoka w Kraju”.

Nie udało mu się zdobyć mandatu poselskiego: w 1991 roku kandydował z listy SN oraz w 1997 roku z listy Bloku dla Polski, a także bezskutecznie ubiegał się o mandat w wyborach do Senatu w 1993 roku z ramienia Narodowego Komitetu Wyborców w województwie łomżyńskim. W 2001 roku uzyskał mandat poselski reprezentując okręg poznański z listy Ligi Polskich Rodzin, zdobywając 10 119 głosów. Od czerwca 2003 roku znalazł się w gronie polskich parlamentarzystów biorących udział w pracach Parlamentu Europejskiego jako obserwatorzy. 1 maja 2004 roku, w dniu przystąpienia Polski do Unii Europejskiej, objął funkcję europosła w ramach krajowej delegacji do końca V kadencji. W wyborach do Parlamentu Europejskiego, które odbyły się w czerwcu 2004 roku, jako kandydat LPR zdobył 68 953 głosów, co pozwoliło mu uzyskać mandat europosła VI kadencji w województwie śląskim. Należał do frakcji Niepodległość i Demokracja, a później przyjął status posła niezrzeszonego. Jako europarlamentarzysta opublikował broszurę „Wojna cywilizacji w Europie”, która głównie promowała teorie historiozoficzne Feliksa Konecznego. Publikacja ta spotkała się z kontrowersjami i protestami wielu wpływowych środowisk w Europie, które odczytały jej treść jako rasistowską i antysemicką.

W 2005 roku Giertych był oficjalnym kandydatem Ligi Polskich Rodzin w wyborach prezydenckich, uzyskując wsparcie ze strony Młodzieży Wszechpolskiej. Sztab wyborczy zarejestrowano 8 czerwca 2005 roku, jednak 4 października 2005 roku kandydat ogłosił rezygnację z udziału w wyborach. W 2009 roku nie starał się o reelekcję w wyborach europejskich. W latach 2008 oraz 2010–2013 kierował radą polityczną LPR, a od 2013 do 2021 roku pełnił funkcję przewodniczącego kongresu partii, po czym pozostał członkiem zarządu LPR.

Poglądy kreacjonistyczne

Maciej Giertych jest znany z głoszenia stanowisk kreacjonistycznych, a w szczególności jest zwolennikiem tzw. teorii młodej Ziemi. Należy do organizacji o nazwie Cercle Scientifique et Historique, która zarejestrowana jest w Belgii i zrzesza kreacjonistów katolickich.

W 2006 roku był organizatorem konferencji w Parlamencie Europejskim, podczas której argumentował, że teoria ewolucji biologicznej nie ma naukowego uzasadnienia i nie powinna być nauczana w szkołach. W swoich publikacjach oraz wystąpieniach, Giertych twierdzi, że zasady teorii ewolucji są wątpliwe. Z jego perspektywy, mutacje nie mają pozytywnego wpływu na organizmy, co jego zdaniem sprawia, że nie mogą one prowadzić do wykształcenia cech, które byłyby przydatne dla życia.

Bezpośrednio nawiązuje do obserwowanych zmian w przyrodzie, wskazując, że obecnie mamy do czynienia nie z ewolucją, lecz z „dewolucją”. Jego argumenty osadzają się na obserwacji wymierania gatunków, a także braku wykrywalnych nowych organizmów, które mogłyby się rozmnażać ze swoimi wcześniejszymi formami.

W tym samym roku, podczas jednego ze swoich wykładów, Giertych wspomniał o legendach dotyczących smoków, które występują w różnych kulturach na całym świecie. Uważa, że mogą one być dowodem na to, iż dinozaury i ludzie mogli współistnieć. Takie poglądy są jednak w konflikcie z teorią ewolucji oraz z oficjalnym stanowiskiem polskich biskupów, którzy stwierdzają, że „fundamentalistyczny kreacjonizm nie jest zgodny z nauką katolicką”.

Publikacje

Maciej Giertych jest autorem wielu wpływowych publikacji, które poruszają różnorodne tematy społeczne i polityczne. Poniżej przedstawiamy niektóre z jego prac:

• – Zagrożenia duchowe: zbiór artykułów z „Rycerza Niepokalanej”, Wydawnictwo i Drukarnia Michalineum, Warszawa 1993, ISBN 83-7019-077-4,
• – Dmowski czy Piłsudski? Wydawnictwo Nortom, Wrocław 1995, ISBN 978-83-85829-70-6,
• – Nie przemogą! Antykościół, antypolonizm, masoneria, tom I, Wydawnictwo Nortom, Warszawa 1995,
• – Nie przemogą! Antykościół, antypolonizm, masoneria, tom II, Wydawnictwo Nortom, Warszawa 1997,
• – I tak nie przemogą! Antykościół, antypolonizm, masoneria, Wydawnictwo Nortom, Warszawa 2000, ISBN 978-83-85829-87-4,
• – Z nadzieją w przyszłość! Ars Politica, Warszawa 2005, ISBN 978-83-919560-9-0,
• – Wojna cywilizacji w Europie, Dom Wydawniczy „Ostoja”, Warszawa 2007, ISBN 978-83-60508-16-9,
• – O ewolucji w szkołach europejskich, Dom Wydawniczy „Ostoja”, Warszawa 2008, ISBN 978-83-60048-82-5,
• – Ewolucja. Dewolucja. Nauka, Wydawnictwo Giertych i Fronda, Warszawa 2016, ISBN 978-83-943613-0-3,
• – Mit Piłsudskiego, Wydawnictwo Giertych, Warszawa 2017, ISBN 978-83-943613-3-4,
• – Obóz Dmowskiego, Wydawnictwo Giertych, Warszawa 2018, ISBN 978-83-943-6138-9.

Życie prywatne

Maciej Giertych należy do rodziny o bogatych tradycjach. Jest wnukiem inżyniera Franciszka Giertycha, co podkreśla jego dziedzictwo. Jędrzej Giertych, jego ojciec, również miał znaczący wpływ na jego życie. Jako ojciec Romana Giertycha i Mariana Giertycha, Maciej kontynuuje rodzinną tradycję. Dodatkowo, jest bratem Wojciecha Giertycha, teologa związane z Domem Papieskim.

---

Oceń: Maciej Giertych

---