Stanisław Kozierski

---

Życie

Stanisław Kozierski, znany inżynier i projektant mostów, zakończył edukację ze złotym medalem na gimnazjum rządowym na Pradze w Warszawie w 1898 roku. Następnie rozpoczął studia na Wydziale Fizyko-Matematycznym Uniwersytetu Warszawskiego oraz kontynuował naukę w Instytucie Inżynierów Komunikacji w Petersburgu, gdzie kształcił się od 1899 do 1904 roku, uzyskując dyplom inżyniera.

Po ukończeniu studiów powrócił do Warszawy, gdzie od 1904 do 1910 roku brał aktywny udział w pracach projektowych oraz budowlanych Mostu im. ks. J. Poniatowskiego w Warszawie. W tym okresie publikował liczne artykuły dotyczące budowy mostów w prestiżowym czasopiśmie „Przegląd Techniczny”. Kozierski zdobył uznanie, przesyłając na konkurs projekt stalowego mostu drogowego przez Niemen w Grodnie, który został zrealizowany i oddany do użytku w 1909 roku.

W latach 1909-1910 pełnił rolę wykładowcy Wydziału Technicznego Towarzystwa Kursów Naukowych, a także angażował się w działalność Stowarzyszenia Techników Polskich. Był delegatem do Komitetu Nadzoru nad Brukami Miejskimi oraz współtwórcą polskiego słownika technicznego.

W kolejnych latach, od 1910 do 1914, pracował nad mostami w Rosji, w tym nad zwodzonym mostem Pałacowym w Petersburgu oraz innymi konstrukcjami mostowymi w Rostowie nad Donem i Muromie. W latach 1914-1916 był związany z budową kolejowej linii na Kaukazie. Po powrocie do Polski w 1918 roku objął stanowisko zastępcy dyrektora wydziału drogowego Dyrekcji Warszawskiej Kolei Państwowych.

Stanisław Kozierski w 1920 roku udał się do Francji, aby uzupełnić swoje wykształcenie, studiując w École des Pons et Chausées. W 1921 roku zdobył konkurs na projekt stalowego mostu o długości około 2 km w Chinach, ale ze względu na sytuację polityczną, jego budowa nie doszła do skutku. W latach 1921-1922 pracował w Indochinach, jak dyrektor oddziału francuskiej firmy, gdzie zbudował estakadę do transportu węgla.

Po powrocie do Europy, w 1930 roku wziął udział w międzynarodowym kongresie betonu i żelbetu w Liegie. Następnie, do końca 1930 roku, wrócił do Warszawy, gdzie kierował pracami nad projektem Dworca Głównego. W 1936 roku wziął udział w konkursie na budowę mostu im. marszałka Józefa Piłsudskiego. Jego projekt z 1937 roku został doceniony, a Kozierski objął rolę kierownika biura projektowego.

Oprócz kariery inżynierskiej, Kozierski aktywnie publikował artykuły w „Wiadomościach Drogowych”. Zmarł w Warszawie, gdzie znalazł wieczny spoczynek na Cmentarzu Powązkowskim (kwatera 128).

Publikacje Stanisława Kozierskiego

• Tablice pomocnicze do obliczania dźwigarów mostów kolejowych w zastosowaniu do nowego typu pociągu normalnego rosyjskiego – „Przegląd Techniczny” 1907,
• Nowsze mosty kolejowe w Ameryce Północnej – „Przegląd Techniczny” 1909,
• Z robót przy budowie nowego mostu miejskiego na Wiśle w Warszawie – „Przegląd Techniczny” 1909,
• Próby statyczne pilonu Compressol – „Przegląd Techniczny” 1909,
• Most na Niemnie w Grodnie – „Przegląd Techniczny” 1910,
• Le ponts hier, aujourd’hui et demain, Paris 1938,
• Estetyka nowoczesnych mostów, Warszawa 1938,
• [wraz z Stanisławem Kunickim] Niemiecko-rosyjsko-polski słownik techniczny budowlano-komunikacyjny, Warszawa 1942.

Życie prywatne

Stanisław Kozierski przyszedł na świat w rodzinie o tradycjach inteligenckich, gdzie jego ojcem był księgowy Wincenty. W jego życiu nastąpił niezwykle ważny moment, gdy ożenił się z Heleną, która żyła w latach 1878-1968. Para doczekała się syna – Józefa, który również odniósł sukcesy, zostając inżynierem oraz profesorem na Politechnice Warszawskiej. Józef przyszedł na świat w 1904 roku i zmarł w 1987 roku.

---

Oceń: Stanisław Kozierski

---