Wiesław Holajn

Inżynieria i technologie

Wiesław Holajn, urodzony 7 września 1932 roku w Warszawie, to postać, która łączy w sobie pasje inżyniera oraz sportowca sprintera. Zmarł 4 lipca 2008 roku w Cieszynie, ale jego osiągnięcia zarówno w dziedzinie górnictwa, jak i lekkoatletyki są nadal pamiętane i doceniane.

Studia na Wydziale Górnictwa Politechniki Śląskiej dały mu solidne podstawy do późniejszej kariery inżynierskiej. Holajn pracował w kopalniach takich jak „Knurów”, „Staszic” oraz „Śląsk”, a także w Przedsiębiorstwie Robót Górniczych w Gliwicach, odgrywając istotną rolę w krajowym przemyśle węglowym.

W młodości Holajn odnosił sukcesy jako lekkoatleta. Uczestniczył w sztafecie 4 × 100 metrów podczas mistrzostw Europy w 1954 roku w Bernie, gdzie jego drużyna odpadła w eliminacjach. W składzie sztafety biegli: Nikodem Goździalski, Holajn, Zdobysław Stawczyk oraz Emil Kiszka. Jego największym osiągnięciem był srebrny medal zdobyty na Akademickich Mistrzostwach Świata (UIE) w Budapeszcie w tym samym roku, gdzie sztafeta biegła w składzie: Holajn, Stawczyk, Zenon Baranowski i Kiszka. Dodatkowo w biegu na 200 metrów wystąpił w finale, zajmując 6. miejsce.

W roku 1955 Holajn nie przeszedł do finału biegu na 200 metrów podczas Międzynarodowych Igrzysk Sportowej Młodzieży w Warszawie. Jego sukcesy w kraju obejmują tytuł wicemistrza Polski w biegu na 200 metrów w 1952 roku oraz w sztafecie 4 × 100 metrów w 1954 roku. Ponadto, wywalczył brązowy medal w tej samej konkurencji w 1953 roku.

Holajn zapisał się w historii polskich lekkoatletów, ustanawiając rekord Polski w sztafecie 4 × 100 metrów wynikiem 41,4 sekundy 7 sierpnia 1954 roku w Budapeszcie, w której składzie biegli: Holajn, Stawczyk, Baranowski i Kiszka. Jego osiągnięcia obejmują także klubowy rekord Polski w tej samej konkurencji z wynikiem 43,4 sekundy, osiągniętym 2 lipca 1953 roku w Krakowie.

Po zakończeniu kariery sportowej Wiesław Holajn został pochowany na cmentarzu przy ulicy Pancewskiej w Katowicach, w Sektorze 6, rząd 8, grób 11. Jego życie oraz kariera to niezwykle inspirująca historia zaangażowania w sport oraz przemysł górniczy.

Rekordy życiowe:

Przypisy

  1. Miejsce pochówku. [dostęp 07.11.2024 r.]
  2. Berlin 2018 Statistics Handbook. European Athletics. s. 506. [dostęp 06.09.2018 r.]
  3. Janusz Waśko, John Brant, György Csiki, Andrzej Socha: National Records Evolution 1912 – 2012. Zamość: 2013, s. 193. ISBN 978-83-62033-30-0.
  4. Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 21, 244 i 245. ISBN 978-83-61233-20-6.
  5. Henryk Kurzyński: Polska lekkoatletyka w latach 1945–1960. T. 1. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, październik 2014, s. 256. ISBN 978-83-64544-06-4.

Oceń: Wiesław Holajn

★★★★★
Średnia ocena:4.65 Liczba ocen:11