Romuald Hube

Jego ojciec, Michał Hube, pochodził ze Złotowa i w chwili narodzin Romualda pracował jako urzędnik sądowy w służbie pruskiej, w inkwizytoracie warszawskim. Rodzinne tradycje prawne sięgają jednak jeszcze dalej, ponieważ dziadek Romualda, Jakub Hube, pełnił wskazanie urzędnika sądowego Rzeczypospolitej przed rozbiorami, w regionie bydgoskim.

Romuald Hube kształcił się w Krakowie, Warszawie i Berlinie, co pozwoliło mu na zdobycie obszernej wiedzy z zakresu prawa. W czasie powstania listopadowego w 1831 roku, związał się z dziennikiem „Zjednoczenie”, na łamach którego publikował artykuły związane z bieżącymi wydarzeniami politycznymi. W latach 1826–1831 był profesorem prawa karnego na Królewskim Uniwersytecie Warszawskim. Następnie, od 1834 roku, przez wiele lat zasiadał w komisji petersburskiej, zajmując się ustawodawstwem Królestwa Polskiego, obejmując stanowisko prezesa w 1856 roku.

Jako współzałożyciel „Themis Polskiej”, instytucji promującej rozwój polskiego prawa, Hube miał znaczący wpływ na kształtowanie polskiej litery prawa. W latach 1843-1845 wykładał na uniwersytecie w Petersburgu, gdzie uczył o prawie polskim, kanonicznym, karnym oraz administracyjnym. W późniejszych latach, od 1878 roku, został członkiem Rady Stanu Królestwa Polskiego. W ciągu swojej kariery, opracował również karny kodeks oraz procedurę dla Królestwa Polskiego, a także wiele wartościowych prac naukowych. Wśród nich można wymienić takie tytuły jak: „Prawo polskie w wieku trzynastym” (1874), „Prawo polskie czternastego wieku. Ustawodawstwo Kazimierza Wielkiego” (1881) oraz „Historia praw karnych słowiańskich. Historia prawa karnego ruskiego” (1870–1872, 2 tomy). Wydania zbiorowe tych prac ukazały się w 1905 roku w formie dwóch tomów.

Romuald Hube, odznaczony wieloma nagrodami za swoją pracę, w tym Orderem Orła Białego oraz Orderem Świętego Włodzimierza 2 klasy, pozostaje postacią wielkiego znaczenia w polskiej historii prawa. Po śmierci spoczął na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie w kwaterze E-1-15/16, gdzie możemy oddać mu hołd za jego wkład w nasze prawo i historię.