Roman Sadlik, urodzony 16 października 1899 roku w Warszawie, a zmarły 28 czerwca 1969 roku w Halinowie, to osobistość o bogatym życiorysie i licznych dokonaniach. Pełnił służbę jako podporucznik zarówno w Legionach Polskich, jak i w Wojsku Polskim II Rzeczypospolitej, a także w ludowym Wojsku Polskim.
W trakcie swojej kariery wojskowej uczestniczył w wielu znaczących konfliktach, w tym w I wojnie światowej, wojnie polsko-bolszewickiej oraz II wojnie światowej. Jego odwaga i poświęcenie zostały docenione poprzez przyznanie mu Orderu Virtuti Militari, co stanowi jeden z najwyższych odznaczeń wojskowych w Polsce.
Życiorys
Roman Sadlik urodził się 16 października 1899 roku w rodzinie Józefa i Anny, z domu Witkowska. Jego edukacja rozpoczęła się w gimnazjum w Białej Podlaskiej, gdzie zdobył podstawową wiedzę, która później miała mu posłużyć w dalszym życiu.
W 1916 roku, w czasie pierwszej wojny światowej, dołączył do Legionów Polskich, biorąc aktywny udział w walkach. Jego odwaga została wystawiona na próbę podczas potyczek pod Rarańczą oraz w Kaniowie, gdzie został wzięty do niewoli przez niemieckiego przeciwnika. Po wojnie, 25 października 1918 roku, wstąpił do nowo odrodzonego Wojska Polskiego i związał się z 34 pułkiem piechoty, w którym służył w czasie wojny polsko-bolszewickiej.
Wojna ta okazała się dla niego kluczowym okresem, ponieważ to właśnie w tych trudnych czasach, szczególnie podczas walki o wieś Wołoki, wykazał się nadzwyczajnym heroizmem. Za swoje zasługi, Roman Sadlik został odznaczony prestiżowym Orderem Virtuti Militari, co potwierdza jego nieprzeciętne umiejętności i oddanie wobec ojczyzny.
Po zakończeniu konfliktu z bolszewikami, Sadlik kontynuował służbę wojskową, osiągając stopień chorążego. Jego kariera w wojsku trwała aż do września 1939 roku.
Podczas II wojny światowej, Roman przyjął pseudonim „Burza” i działał w strukturach Armii Krajowej. Od 30 sierpnia 1944 roku do zakończenia działań wojennych brał udział w walkach w szeregach 2 Armii Wojska Polskiego. Jego determinacja oraz odwaga zostały nagrodzone awansem na podporucznika w 1945 roku, a po zakończeniu wojny, przeszedł proces demobilizacji.
Po zakończeniu swojej wojskowej kariery, Roman Sadlik przeszedł na emeryturę, a jego nowe życie zaczęło się 1 stycznia 1969 roku, kiedy postanowił zakończyć aktywną działalność wojskową.
Odznaczenia
Roman Sadlik jest osobą, która została uhonorowana szeregiem odznaczeń za swoje zasługi. Poniżej przedstawiamy niektóre z najważniejszych wyróżnień, które otrzymał:
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 390,
- Krzyż Niepodległości,
- Krzyż Walecznych – dwukrotnie.
Przypisy
- a b c d e Polak (red.) 1991, s. 128.
- Wroczyński 1929, s. 53.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Eustazy Borkowski | Kazimierz Szrajer | Stefan Stanisław Okrzeja | Karol Szlegel | Stanisław Jan Majewski (działacz kombatancki) | Bronisław Hellwig | Stanisław Lesiński | Anna Mizikowska | Bronisław Gutowski | Ryszard Białoszewski | Kazimierz Pułaski | Feliks Charlak | Ryszard Klimaszewski | Zofia Turowicz | Teresa Suchecka-Nowak | Henryk Dutkiewicz (podpułkownik) | Ignacy Radziejowski (powstaniec styczniowy) | Kazimierz Raszplewicz | Andrzej Górnicki | Zygmunt ChmieleńskiOceń: Roman Sadlik