Roman Orłow

---

Życiorys

Roman Orłow był synem znanego profesora śpiewu Grzegorza Orłowa, wykładającego na Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi, oraz pianistki Anny Orłow, z d. Młynarskiej. Już w 1942 roku rozpoczął edukację artystyczną pod okiem Henryka Stażewskiego, co wykreowało solidne fundamenty dla jego przyszłej kariery. Po zakończeniu II wojny światowej, w której uczestniczył jako żołnierz Drugiego Korpusu generała Andersa, Roman wrócił do Polski w 1946 roku i kontynuował studia na ASP w Łodzi, w pracowni uznanego artysty Adama Rychtarskiego. W 1953 roku obronił pracę dyplomową, a jako student czerpał wiedzę z teorii Władysława Strzemińskiego, który był wówczas wykładowcą na uczelni.

W latach 1950-1955 Orłow pracował w Instytucie Wzornictwa Przemysłowego w Warszawie, gdzie zajmował się projektowaniem tkanin dla przemysłu, co zaowocowało zdobyciem nagrody Wzornictwa Tekstylnego. Następnie, w latach 1955-1957, pełnił rolę wykładowcy na Wydziale Włókienniczym w PWSSP w Łodzi. Od 1952 roku Roman był aktywnym członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków, uczestnicząc w wielu wystawach w Okręgu Warszawskim ZPAP, w tym w prestiżowej Zachęcie, a także w licznych wystawach ogólnopolskich oraz zagranicznych organizowanych przez BHZ DESA, w takich krajach jak Szwajcaria, Nowa Zelandia, Niemcy, Meksyk, Szwecja i Kanada. Współpracował również z salonami DESY w Polsce.

Rok 1962 oznaczał początek jego kariery muzycznej, co niestety skutkowało chwilowym zatrzymaniem twórczości malarskiej. Orłow był autorem ponad 300 piosenek, które wykonywali czołowi polscy artyści, w tym Maria Koterbska, Irena Santor, Halina Kunicka, Anna German oraz Wojciech Młynarski. Jego utwory zdobyły uznanie na Festiwalach Polskiej Piosenki w Opolu i Sopocie, a wśród największych przebojów znalazły się „Jesienny pan” oraz „Z kim tak ci będzie źle jak ze mną”. Współautorstwo musicalu „Tam-Tam”, wystawionego w 1967 roku w Operetce Warszawskiej, również świadczy o jego wszechstronności artystycznej.

Po dłuższym okresie przerwy, w 1980 roku, Roman Orłow powrócił do malarstwa, koncentrując się głównie na akwarelach. Jego życie artystyczne zakończyło się 14 października 2017 roku w Psurzu, pozostawiając po sobie bogaty dorobek twórczy, zarówno w obrazie, jak i w muzyce.

Wystawy po 1980 roku

Roman Orłow, uznany artysta, miał wiele znaczących wystaw po 1980 roku, które przyczyniły się do jego renomy w dziedzinie sztuki. Oto niektóre z nich:

• 1980 – prezentacja akwarel odbyła się w Galerii Futtkamer w Kleve, Niemcy,
• 1981 – wystawa akwareli miała miejsce w Bernie, Szwajcaria,
• 1983 – kolejna wystawa akwareli zorganizowana w Niemczech,
• 1985 – wystawa odbyła się w Johanesburgu, RPA,
• 1986 – prezentacja akwareli w Galerii WAREXPO w Warszawie,
• 1988 – wystawa miała miejsce w Galerii 454 w Grosse Piont Park w Michigan, USA,
• 1992 – wystawa odbyła się w Galerii Arka w Warszawie,
• 1995 – kolejna wystawa akwareli w Galerii Arka w Warszawie.

Piosenki skomponowane przez Romana Orłowa

Roman Orłow to znany kompozytor, którego twórczość obejmuje wiele znakomitych utworów. Oto niektóre z piosenek, które wyszły spod jego ręki:

• „Dziś nie wiem, kto to jest” (słowa Andrzej Bianusz, wyk. Maria Koterbska),
• „Jesienny pan” (słowa Wojciech Młynarski, z repertuaru Krystyny Konarskiej, Hanny Banaszak, Danuty Błażejczyk, Lory Szafran),
• „Kartoflanka” (słowa Wojciech Młynarski, wyk. Wojciech Młynarski),
• „Ptakom podobni” (słowa Włodzimierz Scisłowski, wyk. Stanisława Celińska),
• „To już nie raz” (słowa Janusz Korczakowski, wyk. Krzysztof Cwynar),
• „Trudniej wierną być w sobotę” (słowa Andrzej Bianusz, z repertuaru Ewy Bem, Kory),
• „Z kim tak ci będzie źle jak ze mną” (słowa Wojciech Młynarski, wyk. Kalina Jędrusik),
• „Zmieniłeś się” (słowa Wojciech Młynarski, wyk. Kalina Jędrusik).

Każda z wymienionych piosenek wnosi coś wyjątkowego do polskiej muzyki i pozostaje w pamięci wielu słuchaczy.

---

Oceń: Roman Orłow

---