Piotr Ferdynand Hoser


Piotr Ferdynand Hoser, znany również jako Piotr Hoser II, to postać wyjątkowa w historii polskiej botaniki. Urodził się 22 sierpnia 1857 roku w Warszawie, a swoje życie zakończył 4 stycznia 1939 roku w Żbikowie. Był warszawskim ogrodnikiem oraz hodowcą roślin, który znacząco przyczynił się do rozwoju pomologii, czyli nauki o owocach.

Piotr Hoser II nie tylko zajmował się praktycznym ogrodnictwem, ale także dzielił się swoją wiedzą jako wykładowca akademicki. Jego osiągnięcia w dziedzinie hodowli roślin pozostają inspiracją dla przyszłych pokoleń ogrodników i botaników w Polsce.

Życiorys

Piotr Ferdynand Hoser był synem Piotra Hosera I oraz Emilii z Böhmów. Ukończył Gimnazjum Filologiczne w Warszawie, po czym podjął studia w Królewskim Instytucie Pomologicznym w Prószkowie. Jego kariera zawodowa obejmowała doświadczenia zdobyte w takich miastach jak Lipsk, Gandawa, Londyn oraz Orlean. Po zakończeniu edukacji wrócił do Warszawy, gdzie objął stanowisko kierownika działu szkółkarskiego w Zakładzie Ogrodniczym Braci Hoser na Rakowcu.

W ostatnich latach XIX wieku Piotr Hoser założył nowoczesne gospodarstwo ogrodnicze w Żbikowie oraz Duchnicach, które z sukcesem rozwijał przez wiele lat. Od 1883 roku zaangażował się w działalność naukową oraz pedagogiczną, pełniąc funkcję wykładowcy drzewoznawstwa w Szkole Ogrodniczej przy Ogrodzie Pomologicznym w Warszawie.

W 1913 roku rozpoczął prowadzenie Kursów Ogrodniczych, które z czasem ewoluowały w kierunku Wyższej Szkoły Ogrodniczej przy Towarzystwie Kursów Naukowych. Dodatkowo był pracownikiem Rady Komisji Rolnictwa Tymczasowej Rady Stanu. Po zakończeniu I wojny światowej przyczynił się do utworzenia Wydziału Ogrodniczego Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, gdzie wykładał przedmioty związane z dendrologią, kwiaciarstwem oraz roślinoznawstwem ogrodniczym. Uczestniczył także w pracach dendrologicznych Fundacji Kórnickiej.

Piotr Hoser był aktywnym członkiem Towarzystwa Ogrodniczego Warszawskiego, gdzie w latach 1918-1923 pełnił funkcję prezesa. Był także założycielem oraz prezesem Polskiego Związku Wytwórców Drzew i Krzewów oraz Związku Polskich Zrzeszeń Ogrodniczych. Za swoje osiągnięcia w dziedzinie nauki, szkoła wyższa oraz Akademia Rolnicza w Poznaniu nadały mu tytuł doktora honoris causa.

Piotr Ferdynand Hoser zmarł w 1939 roku, a jego ostatnie miejsce spoczynku mieści się na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 182 pod murem-I-1).

Życie prywatne

Od 1889 roku był mężem Antoniny Popiel, z którą doczekał się czwórki dzieci: trzech córek oraz syna Piotra Tadeusza Hosera (ur. 1901).

Nagrody i odznaczenia

Piotr Ferdynand Hoser, znany ze swojego wkładu w rozwój rolnictwa, otrzymał szereg znaczących nagród i odznaczeń, które potwierdzają jego osiągnięcia oraz uznanie w środowisku akademickim i społecznym.

Upamiętnienie

Wkład Hoserów został uhonorowany poprzez nadanie imion związanych z ich nazwiskiem, a efekt tego powiązania można dostrzec w nazwach kilku roślin ozdobnych. Kolejne gatunki roślin, nazwane na cześć Hoserów, to:

  • Thuja occidentalis ‘Hoseri’,
  • Taxus baccata ‘Aurea Hoseri’,
  • Betula ‘Hoseri’,
  • Malus x purpurea ‘Hoseri’,
  • Syringa vulgaris ‘Profesor Piotr Hoser’.

Przypisy

  1. Hoserowie. [dostęp 16.08.2013 r.]
  2. Włodzimierz Suleja, Tymczasowa Rada Stanu, Warszawa 1998 r., s. 223.
  3. Cmentarz Powązkowski w Warszawie. (red.). Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984 r. ISBN 83-03-00758-0.
  4. Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938 r., s. 264.
  5. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926 r., s. 24.

Oceń: Piotr Ferdynand Hoser

Średnia ocena:4.79 Liczba ocen:21