Leszek Ossowski

---

Kariera

Leszek Ossowski rozpoczął swoją akademicką podróż, studiując filologię słowiańską na Uniwersytecie Poznańskim. W 1932 roku uzyskał zarówno magisterium, jak i doktorat na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1932–1934 swoją wiedzę rozwijał jako stypendysta naukowy w Sofii.

Rok 1934 przyniósł mu nową rolę; został lektorem języka białoruskiego na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po tym okresie, w latach 1935-1939, nauczał języka bułgarskiego oraz białoruskiego na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Po awansie w 1939 roku objął stanowisko docenta w Uniwersytecie im. Iwana Franki we Lwowie, gdzie pracował w Katedrze Filologii Słowiańskiej do 1941 roku. W trakcie okupacji Ossowski był zaangażowany w prace fizyczne, a także brał udział w tajnym nauczaniu, co było bardzo ważne w tamtych trudnych czasach.

Po zakończeniu II wojny światowej, w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, swoją karierę akademicką kontynuował od 1 lutego 1945 roku na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie habilitował się w dziedzinie filologii wschodniosłowiańskiej w 1945 roku. Od 15 stycznia 1946 roku pełnił funkcję profesora nadzwyczajnego oraz kierownika Katedry Języka Rosyjskiego na Uniwersytecie Wrocławskim. Równocześnie przez kilka lat był kierownikiem Katedry Języka Rosyjskiego w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu. Dodatkowo, w latach 1946–1948 zasiadał w roli prodziekana na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Wrocławskiego.

1 października 1964 roku zyskał tytuł profesora zwyczajnego oraz objął kierownictwo Katedry Filologii Rosyjskiej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, gdzie z powodzeniem zainicjował nowe studia rusycystyczne. Po długiej i owocnej karierze, 1 października 1975 roku przeszedł na emeryturę, pozostawiając po sobie bogate dziedzictwo akademickie.

Leszek Ossowski zmarł, a jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Powązkowskim, gdzie spoczywa w kwaterze 7, rząd 1, miejsce 10-11.

---

Oceń: Leszek Ossowski

---