Paweł Zalewski (polityk)

---

Życiorys

Paweł Zalewski to postać o bogatym życiorysie, będący synem Jerzego Ksawerego Zalewskiego, który był absolwentem SGH w Warszawie, a także żołnierzem Armii Krajowej działającym w Górach Świętokrzyskich. Po zakończeniu II wojny światowej zajął się planowaniem gospodarczym, a również budową oraz rozwojem fabryki części samochodowych w Łomiankach. Dziadek ze strony ojca, Ksawery Józef Karol Zalewski, był dyplomatą w okresie międzywojennym.

W 1990 roku Paweł Zalewski zakończył studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, specjalizując się w edytorstwie. Już w latach 80. aktywnie angażował się w opozycyjną działalność wydawniczą, a jego przynależność do Niezależnego Zrzeszenia Studentów przyniosła mu znaczenie w kręgach opozycyjnych. W 1989 roku brał udział w obradach Okrągłego Stołu, gdzie w ramach podzespołu ds. szkolnictwa wyższego pracował nad reformami edukacyjnymi.

W latach 1989-1991 pełnił funkcję doradcy ministra edukacji narodowej. Współtworzył Forum Prawicy Demokratycznej w 1990 roku, z którym w 1991 przeszedł do Unii Demokratycznej. Jego aktywność w partii obejmowała zasiadanie w radzie regionalnej oraz w radzie politycznej Frakcji Prawicy Demokratycznej. Już w 1991 roku startując jako kandydat z listy UD został posłem. Należał do Partii Konserwatywnej od 1992, a w 1993 roku bez powodzenia ubiegał się o reelekcję jako kandydat Katolickiego Komitetu Wyborczego „Ojczyzna”. W 1994 roku współtworzył Koalicję Konserwatywną, razem z Kazimierzem Michałem Ujazdowskim, która w 1999 roku weszła w skład Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego, w którym pełnił funkcję wiceszefa rady politycznej.

Następnie, w 1998 i 2002 roku, bezskutecznie starał się o mandat radnego sejmiku mazowieckiego z listy Akcji Wyborczej Solidarność oraz Prawa i Sprawiedliwości. W 2001 roku pomógł w założeniu partii Przymierze Prawicy, której członkiem ds. zarządu głównego był po przystąpieniu do Prawa i Sprawiedliwości w 2002 roku. W 2007 roku z rąk rady politycznej PiS został wybrany na wiceprezesa ugrupowania.

Pracował na Szkole Głównej Handlowej w Warszawie jako starszy asystent w latach 1991-1996. W 1996 roku związał się z międzynarodową firmą doradztwa personalnego jako partner zarządzający. Zasiadał w zarządzie województwa mazowieckiego w latach 2002-2003. Po nieudanym starcie w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2004 roku, w 2005 roku zdobył mandat poselski z PiS w okręgu sieradzkim i przewodniczył Komisji Spraw Zagranicznych w V kadencji Sejmu.

W 2007 roku, po uznaniu go przez tygodnik „Polityka” za najlepszego posła sezonu parlamentarnym 2006/2007, doświadczył politycznych kontrowersji, które doprowadziły do zawieszenia go przez prezesa partii Jarosława Kaczyńskiego z powodu domniemanej nielojalności. Zarzuty te związane były z wypowiedziami krytycznymi w stosunku do minister Anny Fotygi. W październiku 2007 roku sprawa została zakończona, a Zalewski powrócił na swoje stanowisko wiceprezesa partii.

Po uzyskaniu trzeciego mandatu poselskiego, w październiku 2007 roku, odszedł z PiS. W 2008 roku był wśród założycieli stowarzyszenia Mazowsze XXI, lecz nie zaangażował się w ogólnopolski Ruch Obywatelski „Polska XXI”. Jako kandydat Platformy Obywatelskiej w 2009 roku, zdobył mandat w Parlamencie Europejskim, uzyskując 51 529 głosów oraz stając się wiceprzewodniczącym Komisji Handlu Międzynarodowego.

Jego działalność w Parlamencie Europejskim obejmowała inicjatywę powołania European Parliament-Ukraine LINK Group, mającej na celu wspieranie integracji Ukrainy z Unią Europejską. W 2011 roku zajął 5. miejsce w rankingu lobbystów Ukrainy na świecie. W 2013 roku został mianowany współprzewodniczącym Polsko-Ukraińskiego Forum Partnerstwa przez ministra spraw zagranicznych Radosława Sikorskiego. Po nieudanych wyborach w 2014 roku nie uzyskał reelekcji w PE.

W 2018 roku nieudanie ubiegał się o mandat radnego sejmiku świętokrzyskiego. W 2019 roku zdobył mandat poselski z ramienia Koalicji Obywatelskiej, otrzymując 12 248 głosów. W 2021 roku wydano decyzję o jego usunięciu z PO, a on sam stał się posłem niezrzeszonym. W październiku 2021 roku dołączył do Polski 2050, partii założonej przez Szymona Hołownię.

W 2023 roku uzyskał reelekcję w wyborach, uzyskując 35 395 głosów, a następnie został powołany na stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej. W 2024 roku bezskutecznie kandydował w wyborach europejskich, jako lider listy Trzeciej Drogi w okręgu nr 3.

Wyniki w wyborach ogólnopolskich

W niniejszym fragmencie przedstawione zostaną wyniki wyborcze dotyczące Pawła Zalewskiego, które obejmują różne lata oraz komitety wyborcze.

Rok wyborów	Nazwa komitetu		Instytucja	Okręg wyborczy	Rezultat
1991	_	Unia Demokratyczna	Sejm I kadencji	nr 26	2996 (1,20%)
1993	_	Katolicki Komitet Wyborczy „Ojczyzna”	Sejm II kadencji	nr 8	1333 (0,93%)
2004	_	Prawo i Sprawiedliwość	Parlament Europejski VI kadencji	nr 6	12 365 (7,32%)
2005			Sejm V kadencji	nr 11	14 068 (4,90%)
2007			Sejm VI kadencji		35 524 (9,29%)
2009	_	Platforma Obywatelska	Parlament Europejski VII kadencji	nr 4	51 529 (6,23%)
2014			Parlament Europejski VIII kadencji		18 379 (2,41%)
2019	_	Koalicja Obywatelska	Sejm IX kadencji	nr 20	12 248 (2,05%)
2023	_	Trzecia Droga	Sejm X kadencji		35 395 (4,84%)
2024			Parlament Europejski X kadencji	nr 3	18 256 (2,66%)

Odznaczenia

Paweł Zalewski, jako wyróżniający się polityk, otrzymał liczne odznaczenia zarówno na arenie krajowej, jak i międzynarodowej, co podkreśla jego znaczenie oraz osiągnięcia w pracy publicznej.

• Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy Solidarności Włoskiej – Włochy (2006),
• Kawaler Legii Honorowej – Francja (2007),
• Prezydencki Order Zasługi – Gruzja (2013).

---

Oceń: Paweł Zalewski (polityk)

---