Piotr Kaszuba


Piotr Kaszuba, urodzony 20 listopada 1956 roku w Warszawie, to znany polski prawnik oraz dyplomata. Jego bogata kariera dyplomatyczna obejmuje wiele kluczowych stanowisk, w tym ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego Rzeczypospolitej Polskiej w Boliwariańskiej Republice Wenezueli, gdzie służył do 31 grudnia 2016 roku.

Warto również zaznaczyć, że w tym samym czasie pełnił rolę ambasadora w innych krajach, takich jak Republika Surinamu, Grenada, Kooperacyjna Republika Gujany, Jamajka, Barbados, Saint Vincent i Grenadyny, Federacja Saint Kitts i Nevis, a także w Republice Trynidadu i Tobago oraz we Wspólnocie Dominiki. Jego działalność w tej roli również zakończyła się 31 grudnia 2016 roku.

W latach 2006–2010 sprawował z kolei stanowisko ambasadora RP w Słowenii, co dodatkowo podkreśla jego znaczenie na arenie międzynarodowej oraz zaangażowanie w sprawy dyplomatyczne.

Życiorys

Piotr Kaszuba rozpoczął swoją edukację, ukończając w 1979 roku studia na Wydziale Prawa i AdministracjiUniwersytetu Warszawskiego. Po dokonaniu tego kroku, w latach 1980–1983 podjął studia podyplomowe w Katedrze Prawa Międzynarodowego Publicznego Polskiej Akademii Nauk.

W okresie od 1985 do 1992 roku Kaszuba pracował jako rzeczoznawca w firmie „Elektrim”. W 1992 het sprowadził się do Ministerstwa Spraw Zagranicznych, gdzie przez cztery lata był związany z Departamentem Prawno-Traktatowym. W tym czasie pełnił różne funkcje, takie jak radca ministra, naczelnik wydziału oraz wicedyrektor, odpowiedzialny za negocjacje umów gospodarczych z Rosją oraz traktatu z Litwą. Niezwykle istotną rolą, jaką zarządzał, była także sukcesja umów po rozpadzie Związku Radzieckiego, Jugosławii i Czechosłowacji.

W 1996 roku Piotr Kaszuba objął kierownictwo wydziału konsularnego Ambasady RP w Hadze, gdzie jego obowiązki obejmowały również koordynację kontaktów z Międzynarodowym Trybunałem Sprawiedliwości, Międzynarodowym Trybunałem Karnym dla byłej Jugosławii, a także z Konferencją Prawa Prywatnego Międzynarodowego. W 1999 roku przejął funkcję konsula generalnego w Sztokholmie. Po powrocie do kraju w 2001 roku znowu zajął się pracą w Departamencie Prawno-Traktatowym MSZ, a jego zadania obejmowały m.in. obowiązki zastępcy dyrektora.

W listopadzie 2005 Kaszuba został powołany na stanowisko dyrektora Biura Dyrektora Generalnego MSZ. Kolejnym krokiem w jego karierze dyplomatycznej była nominacja na ambasadora RP w Słowenii, którą sprawował do 1 września 2010 roku. Po tym okresie powrócił do pracy w Ministerstwie, gdzie jako zastępca dyrektora Protokołu Dyplomatycznego zajmował się kwestiami przywilejów i immunitetów przedstawicieli dyplomatycznych oraz misji, a także sprawami związanymi z nieruchomościami obcych misji dyplomatycznych w Polsce.

W latach 2012–2016 był ambasadorem RP w Wenezueli, gdzie dokonał istotnych osiągnięć, jak ustanowienie nowych konsulów honorowych w takich krajach, jak Wenezuela, Barbados, Gujana, Wspólnota Dominiki oraz St Vincent i Grenadyny. Kaszuba zaangażował się również w uzyskanie poparcia dla polskich kandydatur w międzynarodowych organizacjach, takich jak Organizacja Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego, Międzynarodowy Trybunał Karny oraz Rada Bezpieczeństwa ONZ. Jego staraniom zawdzięcza się także, że sesja Komitetu Światowego Dziedzictwa UNESCO w 2017 roku odbyła się w Krakowie.

W styczniu 2017 roku Piotr Kaszuba powrócił do centrali Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Został uhonorowany Srebrnym Krzyżem Zasługi w 2005 roku oraz Krzyżem Związku Sybiraków. Jest biegłym użytkownikiem języka angielskiego oraz hiszpańskiego. Prywatnie jest żonaty i ma troje dzieci.

Przypisy

  1. Postanowienie nr 110.80.2016 Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22.11.2016 r. w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2017 r. poz. 66).
  2. Postanowienie nr 110.79.2016 Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22.11.2016 r. w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2017 r. poz. 65).
  3. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 03.08.2012 r. nr 110-45-2012 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2012 r. poz. 720).
  4. a b Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 18/ [online], sejm.gov.pl, 11.04.2012 r. [dostęp 15.03.2020 r.]
  5. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 01.09.2010 r. nr 110-41-2010 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2010 r. nr 70, poz. 883).
  6. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 19.10.2005 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2005 r. nr 83, poz. 1182).

Oceń: Piotr Kaszuba

Średnia ocena:4.76 Liczba ocen:20