Stanisław Lenczewski

Polityka i administracja

Stanisław Lenczewski urodził się 2 października 1917 roku w Warszawie, a swoje życie zakończył 10 sierpnia 1986 roku w tym samym mieście. Był on znanym polskim rzemieślnikiem oraz wpływowym działaczem społecznym.

W swojej karierze politycznej pełnił funkcję wiceprezydenta Gdańska w latach 1946–1947, co stanowiło kluczowy moment w jego życiu publicznym. Jako poseł na Sejm PRL VI kadencji w latach 1972–1976, miał okazję wpływać na politykę i decyzje ważne dla kraju. Dodatkowo, pełnił rolę wicewojewody gdańskiego, co świadczy o jego zaangażowaniu w lokalne sprawy.

Był również postacią uznawaną za budowniczego Polski Ludowej, a jego działania przyczyniły się do rozwoju regionu oraz kraju w trudnych czasach powojennych.

Życiorys

Stanisław Lenczewski, syn Jana oraz Jadwigi, rozpoczął swoją edukację na Politechnice Gdańskiej w latach 1936–1939, gdzie zdobył niepełne wyższe wykształcenie. Po powrocie do Warszawy podjął pracę w lokalnym warsztacie elektrotechnicznym, a jego umiejętności i pasja do technologii zaowocowały pomocą w montażu nielegalnych radioodbiorników. W 1944 roku zaangażował się w walki powstania warszawskiego; z tego okresu nie tylko pozostały rany, ale również doświadczenia z czasów aresztowania.

W 1945 roku znów osiedlił się w Gdańsku, gdzie rozpoczął pracę w Ministerstwie Administracji Publicznej. Jego kariera szybko nabrała tempa. Został mianowany wiceprezydentem Gdańska, a następnie współorganizował Urząd Wojewódzki, gdzie pełnił funkcję wicewojewody gdańskiego.

Po powrocie do Warszawy w 1947 roku, Lenczewski założył swój własny warsztat radiotechniczny. Jednocześnie kontynuował edukację w Studium Ekonomicznym Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego. Jego działalność na rzecz rzemiosła była imponująca — w 1972 roku przyjął funkcję prezesa Zarządu Związku Izb Rzemieślniczych, a później został przewodniczącym Rady Centralnego Związku Rzemiosła.

Od maja 1951 roku aktywnie działał w Stronnictwie Demokratycznym. W latach 1967-1968 pełnił rolę wiceprzewodniczącego Stołecznego Komitetu partii, a w latach 1973-1981 na stanowisku wiceprzewodniczącego Centralnego Komitetu. Jego zaangażowanie w lokalną politykę uwidoczniło się również w mandacie posła na Sejm z okręgu Warszawa–Wola w 1972 roku. Lenczewski aktywnie uczestniczył w pracach Komisji Drobnej Wytwórczości, Spółdzielczości Pracy i Rzemiosła oraz Komisji Handlu Wewnętrznego, a w 1981 roku został honorowym przewodniczącym Krajowej Rady Rzemiosła.

Za swoje osiągnięcia został uhonorowany wieloma odznaczeniami, w tym Orderem Budowniczych Polski Ludowej (1984), Orderem Sztandaru Pracy II klasy, oraz Krzyżami Kawalerskim i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Otrzymał również Złoty Medal im. Jana Kilińskiego, Złotą Honorową Odznakę Rzemiosła oraz Odznakę „Zasłużonemu Działaczowi Stronnictwa Demokratycznego”.

W życiu prywatnym był mężem Zofii Lenczewskiej. Po zakończeniu swojego żywota, znalazł spoczynek na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 59B-VI-10). W czasie studiów dołączył także do Polskiej Korporacji Akademickiej „Z.A.G. Wisła” w Gdańsku.

Przypisy

  1. Jan Kieniewicz (red.), Cmentarz Bródnowski, Biblioteka Publiczna w Dzielnicy Targówek m.st. Warszawy, Warszawa 2007 r., s. 228
  2. „Kurier Polski”, nr 163 z 25.08.1986 r., s. 2
  3. Stefan Oberleitner, Polskie ordery, odznaczenia i niektóre wyróżnienia zaszczytne 1705–1990: vademecum dla kolekcjonerów. Polska Rzeczpospolita Ludowa, 1944–1990, Wydawnictwo Kanion, 1992 r., s. 22
  4. Sprawozdanie z działalności K! „Z.A.G. Wisła” w Gdańsku, Gdańsk 1937 r. (i dalsze)

Oceń: Stanisław Lenczewski

★★★★★
Średnia ocena:4.46 Liczba ocen:8