Stanisław Germałowicz

Polityka i administracja

Stanisław Germałowicz, urodzony 22 listopada 1903 roku w Warszawie, to postać, która znacząco wpisała się w historię Polski, szczególnie w kontekście okresu komunizmu.

Zmarł 8 maja 1984 roku, pozostawiając po sobie dziedzictwo, które wpłynęło na rozwój regionalny. Był on nie tylko działaczem politycznym, ale także przewodniczącym Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Szczecinie, co podkreśla jego rolę w kształtowaniu władzy lokalnej.

Germałowicz był jednym z budowniczych Polski Ludowej, co oznacza, że brał aktywny udział w procesie transformacji społecznej i rozwojowej tego okresu.

Życiorys

Stanisław Germałowicz, syn Jana i Rozalii, był postacią znaczącą w polskiej historii politycznej. Swoją działalność polityczną rozpoczął w 1923 roku, kiedy to dołączył do Komunistycznej Partii Polski, pozostając w niej aż do 1938 roku. Po wojnie, w 1945 roku, związał się z Polską Partią Robotniczą, a w 1948 roku, wraz z przekształceniem partii, stał się członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.

W ramach PPR pełnił ważne funkcje, będąc I sekretarzem Komitetu Miejskiego w Lublinie w latach 1945–1946, a następnie w Szczecinie w 1948 roku. Dodatkowo, z ramienia PZPR, był członkiem egzekutywy Komitetu Miejskiego w Szczecinie w latach 1950–1951.

W czasie II wojny światowej, w 1942 roku, Germałowicz rozpoczął służbę w Armii Czerwonej. Po wojnie, w maju 1947 roku, podjął pracę w Zjednoczeniu Energetycznym w Szczecinie, a od lutego 1948 roku związany był zawodowo z Komitetem Miejskim PPR/PZPR. Na bardzo odpowiedzialnym stanowisku, od 7 czerwca 1950 do 6 lipca 1951 roku, pełnił rolę przewodniczącego Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Szczecinie.

Germałowicz został odznaczony wieloma wyróżnieniami, w tym Orderem Budowniczych Polski Ludowej w 1974 roku, Orderem Sztandaru Pracy II klasy w 1956 roku, Srebrnym Krzyżem Zasługi w 1955 roku oraz Medalem 10-lecia Polski Ludowej w 1956 roku.

Po śmierci został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A32-tuje-9).

Przypisy

  1. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze [online], cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 25.04.2024 r.]
  2. Zaszczytne wyróżnienie i uhonorowanie najbardziej zasłużonych ludzi pracy, „Dziennik Polski”, 1974 r., nr 172, s. 1.
  3. M.P. z 1956 r. nr 97, poz. 1068.
  4. M.P. z 1955 r. nr 89, poz. 1077.
  5. M.P. z 1955 r. nr 45, poz. 438.

Oceń: Stanisław Germałowicz

★★★★★
Średnia ocena:4.54 Liczba ocen:9