Mieczysław Szymański

---

Życiorys

Mieczysław Szymański urodził się w rodzinie, której rodzicami byli Władysław oraz Emilia z Kwiatkowskich. W 1927 roku rozpoczął studia na Wydziale Malarstwa w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie miał przyjemność kształcić się pod okiem Tadeusza Pruszkowskiego. W tym czasie aktywnie uczestniczył w działalności artystycznej, przynależąc do grup Loża Wolnomalarska oraz Powiśle.

Po zakończeniu edukacji w 1932 roku, artysta zajął się tworzeniem pejzaży, martwych natur, scen rodzajowych oraz kompozycji groteskowych. Jego prace charakteryzowały się wyjątkową nastrojowością, co zaowocowało udziałem w licznych wystawach, w tym w 1934 roku, gdzie otrzymał nagrodę w Instytucie Propagandy Sztuki (IPS). Oprócz malarstwa, Szymański pasjonował się także tkaniną artystyczną, co zostało docenione podczas wystawy w Paryżu w 1937 roku, gdy zdobył Grand Prix.

Po zakończeniu II wojny światowej artysta osiedlił się w Łodzi, gdzie skoncentrował się na pracy pedagogicznej oraz tworzeniu artystycznych makat i kilimów. Jego osiągnięcia przyniosły mu Nagrodę Państwową II stopnia w 1955 roku. Przez 25 lat, od 1949 do 1974, prowadził Pracownię Klasycznych Technik Tkackich na Wydziale Malarstwa warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych.

6 sierpnia 1934 roku poślubił Ludwikę, z którą dzielił życie do jej śmierci w 1984 roku. Artysta zmarł w Warszawie, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się obok żony na cmentarzu na Tarchominie, w kwaterze 28/3/16, grób 4392.

Ordery i odznaczenia

Mieczysław Szymański, wybitny przedstawiciel swojej epoki, został odznaczony licznymi nagrodami i wyróżnieniami, które podkreślają jego zasługi dla kraju. Wśród tych odznaczeń można wymienić:

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 11 lipca 1955,
• Złoty Krzyż Zasługi, otrzymany 22 lipca 1952,
• Medal 10-lecia Polski Ludowej, przyznany 19 stycznia 1955.

---

Oceń: Mieczysław Szymański

---