Maria Chwalibóg

---

Życiorys

Maria Chwalibóg, znana polska aktorka, swoje dzieciństwo spędziła w majątku rodziców, w malowniczym Mysłowie, położonym w powiecie łukowskim. Niestety, w dramacie II wojny światowej nieprzyjemnym losem obarczyło ją wczesne zniszczenie rodziny, gdyż w czasie bombardowania zginął jej kilkumiesięczny brat, Tadeusz. Jej matka, Maria Chwalibóg z domu Gutowska, żyła w latach 1907–1989.

W 1956 roku Maria ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Łodzi, co otworzyło jej drzwi do świata sztuki scenicznej i filmowej. Jej talent został doceniony podczas 13. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni w 1988 roku, gdzie zdobyła nagrodę za pierwszoplanową rolę kobiecą w filmie „Kobieta samotna”.

Maria była żoną Andrzeja Kopiczyńskiego, ale jej najdłuższym partnerem życiowym był Marek Bargiełowski. Warto również wspomnieć, że jej siostra, Elżbieta, była żoną znanego aktora Zbigniewa Cybulskiego, co wskazuje na aktorskie tradycje w ich rodzinie.

Po jej odejściu, 25 marca 2024 roku, Maria Chwalibóg znalazła swoje miejsce spoczynku w grobowcu rodzinnym na warszawskim cmentarzu we Włochach, co stanowi trwały ślad po jej znaczącej działalności artystycznej oraz osobistym życiu.

Teatr

Kariera Marii Chwalibóg na scenach teatralnych była naprawdę imponująca. Swoją przygodę z teatrem rozpoczęła w Teatrze Dramatycznym im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku, gdzie występowała w latach 1956–1960. To tutaj zdobywała pierwsze doświadczenia i rozwijała swoje artystyczne umiejętności.

Następnie przeniosła się na północ Polski i związała z Teatrem Polskim w Bydgoszczy w sezonie 1960/1961. Chociaż była to krótka przygoda, przyczyniła się do rozwoju jej kariery aktorskiej. Kolejno, Maria Chwalibóg zagrała w Teatrze Dramatycznym w Szczecinie. Na tamtejszej scenie występowała z przerwą w latach 1961–1962 oraz 1963–1969, co świadczy o jej popularności i uznaniu wśród widzów.

W latach 1962–1963 Maria dołączyła do Bałtyckiego Teatru Dramatycznego im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie. Krótki, acz intensywny okres działalności w Koszalinie był kolejnym rozdziałem w jej rozwoju artystycznym.

Po przenosinach do stolicy kraju, w latach 1970–1973 Maria Chwalibóg była częścią zespołu Teatru Narodowego w Warszawie. Praca w tym prestiżowym teatrze była dla niej niezwykle ważnym etapem, który otworzył nowe możliwości. Kolejnym etapem jej kariery był Teatr Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza, gdzie grała w latach 1974–1976, kontynuując współpracę z czołowymi postaciami świata teatru.

W latach 1976–1981 Maria znalazła się w Teatrze na Woli, gdzie wzbogacała swoją twórczość. Ostatnim miejscem, w którym występowała przez wieloletni, niezwykle aktywny okres, był Teatr Dramatyczny m.st. Warszawy, gdzie spędziła lata 1981–1988, ciesząc się niezmiennym uznaniem.

Filmografia

Maria Chwalibóg ma na swoim koncie szeroką gamę ról filmowych, które zapisały się w historii polskiego kina. Poniżej przedstawiamy szczegółowy przegląd jej filmografii, ukazujący wyjątkowy talent i wszechstronność tej wybitnej aktorki.

• Nikodem Dyzma (1956) jako kobieta w wannie,
• Cień (1956) jako panna Joasia,
• Matka Joanna od Aniołów (1960) jako karczmarka Antosia,
• Wojna domowa (1966) jako gaździna (odc. 10),
• Prom (1970) jako Kucharska,
• Przygody psa Cywila (1970) jako kobieta „Czarnego” (odc. 4),
• Mały (1970) jako badylarka, siostra „Grubego”,
• Poszukiwany, poszukiwana (1972) jako Karpielowa,
• Godzina szczytu (1973) jako Zofia,
• Nie ma róży bez ognia (1974) jako lokatorka poznana podczas pijaństwa,
• Niedzielne dzieci (Sunday Children, 1976) jako pielęgniarka,
• Brunet wieczorową porą (1976) jako sąsiadka Romanów,
• 07 zgłoś się (1976) jako barmanka (odc. 2),
• Zmory (1979) jako Komendowa, ciotka Mikołaja,
• Dom (1980) jako kadrowa w FSO,
• Kobieta samotna (1981) jako Irena,
• Lustro jako matka Hanki,
• Kocham kino (1987) jako macocha,
• Komediantka (1987) jako Niedzielska, matka Władka,
• Rzeka kłamstwa (1987) jako Dyriaszowa,
• Dziewczynka z hotelu Excelsior (1988) jako Barbara, żona Jana,
• Oszołomienie (1988) jako Danuta Hałaburdowa,
• Łabędzi śpiew (1988) jako bibliotekarka,
• Światło odbite (1989) jako matka,
• Bal na dworcu w Koluszkach (1989) jako Kasia,
• Modrzejewska (1989) jako aktorka Salomea Palińska,
• Korczak (1990) jako żona Czerniakowa, członkini Judenratu,
• Panny i wdowy (1991) jako żona zarządcy Zygmunta,
• Zwolnieni z życia (1992) jako intendentka,
• Kuchnia polska (1992) jako matka Piotra (odc. 4),
• 1968. Szczęśliwego Nowego Roku (1992) jako matka Piotra,
• Pierścionek z orłem w koronie (1992) jako łączniczka,
• Lepiej być piękną i bogatą (1993) jako matka Doroty,
• Twarze i maski (2000) jako matka Agnieszki,
• Podróż Niny (Ninas resa, 2004) jako Fanny,
• Oficerowie (2006) jako siostra przełożona, matka Kalińskiego,
• Jeziorak (2014) jako Felicja Dereń, babcia Izy,
• Carte blanche (2015) jako matka Kacpra.

Nagrody

Maria Chwalibóg, w swojej karierze aktorskiej, zdobyła liczne wyróżnienia, które potwierdzają jej talent i umiejętności. Jednym z najważniejszych osiągnięć jest zdobycie nagrody na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, daną za wybitną pierwszoplanową rolę kobiecą w filmie „Kobieta samotna” w 1988 roku.

Odznaczenia

Maria Chwalibóg została uhonorowana licznymi odznaczeniami za swoje wkłady w odkrywanie i dokumentowanie historii Polski. Wśród jej wyróżnień znajdują się:

• 2011 – otrzymała Złoty Krzyż Zasługi „za odkrywanie kart historii Polski, w szczególności za popularyzowanie wiedzy o zaginionych w lipcu 1945 r. mieszkańcach Suwalszczyzny”,
• 2018 – została odznaczona Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

---

Oceń: Maria Chwalibóg

---