Michał Piotr Radziwiłł

---

Życiorys

Był wnukiem Michała Gedeona Radziwiłła. W dniu chrztu przyjął imiona Michał Piotr Maria Józef. Jako jedyne dziecko Karola Andrzeja Radziwiłła, stał się jego naturalnym spadkobiercą. W 1873 roku zakończył swoje studia w Leuven, uzyskując tytuł magistra w dziedzinie nauk politycznych oraz administracyjnych.

Po zmarłym ojcu przejął dobra położone w Szpanowie. Jego stryj, Zygmunt Radziwiłł (1822–1892), przekazał mu natomiast zniszczone na skutek zaniedbań dobra nieborowskie. W celu poprawy sytuacji gospodarczej obu majątków, zainwestował w uruchomienie manufaktur: w Szpanowie zajmującej się wyrobami z mosiądzu oraz w branży meblarskiej, a także w Nieborowie, gdzie w 1881 roku otworzył manufakturę majoliki. Jego znaczący wkład w historię tych terenów to również odkupienie w 1893 roku cennego historycznie parku Arkadia. Jako osoba bezdzietna, postanowił przekazać swoje majątki młodszemu kuzynowi Januszowi Radziwiłłowi.

Michał Piotr Radziwiłł był osobą o licznych talentach – pisał poezję, tworzył utwory sceniczne, które były wystawiane w amatorskich teatrach w Krakowie oraz Warszawie, a także nowele. Jego zainteresowania obejmowały także rysowanie scenek z życia codziennego, projektowanie mebli oraz naczyń wykonanych z kolorowej blachy dla własnej manufaktury w Szpanowie. Poświęcił swoje życie sprawom publicznym, angażując zarówno własne środki finansowe, jak i energię w działalność charytatywną oraz kulturalną.

Był m.in. redaktorem oraz wydawcą „Biblioteki Warszawskiej”, a także publikował swoje teksty w czasopismach „Czas” oraz „Tygodniku Warszawskim”. Pełnił funkcję prezesa Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności oraz był aktywnym członkiem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. Dla dobra lokalnej społeczności założył przytułek dla bezdomnych chłopców przy ul. Starej w Warszawie, który nazwał „Nazaretem”.

Upamiętnienie

Upamiętnienie Michała Radziwiłła ma wiele lokalnych odniesień, które pomagają zachować jego pamięć w świadomości społecznej. Ulica Michałowska, znajdująca się na Szmulowiźnie w Warszawie, nosi jego imię, co jest przykładem, jak ważną postacią był ten człowiek dla historii swojego regionu.

Ważnym elementem upamiętnienia jest również małżeństwo Radziwiłłów, które zostało wyróżnione przez Praską Galerię Sław. Jedna z tablic, wmurowanych w chodnik ul. Stalowej w Warszawie w 2017 roku, oddaje cześć tej ważnej parze. To wspaniały sposób na przywrócenie pamięci o ich wkładzie w historię oraz kulturę.

Oprócz tego, jedna z tablic epitafijnych, umieszczona w prezbiterium kościoła pw. Matki Bożej Bolesnej w Nieborowie, jest poświęcona Michałowi Radziwiłłowi. To kolejny przykład, jak jego dziedzictwo ożywa w miejscach, które miały dla niego szczególne znaczenie.

---

Oceń: Michał Piotr Radziwiłł

---