Maurycy Janowski

Kultura i sztuka

Maurycy Roman Janowski, urodzony 19 czerwca 1889 roku w Warszawie, był znanym polskim śpiewakiem operowym oraz aktorem teatralnym. Jego talent artystyczny rozwijał się przez wiele lat, a jego niezwykły głos tenorowy stał się jego znakiem rozpoznawczym.

Janowski zyskał uznanie zarówno na scenie krajowej, jak i międzynarodowej, co czyni go ważną postacią w historii polskiej kultury. Swoje życie zakończył 10 marca 1959 roku w Sopocie, pozostawiając po sobie bogaty dorobek artystyczny.

Życiorys

Pochodzący z klasy robotniczej, Maurycy Janowski był synem Józefa Janowskiego oraz Doroty, z d. Głogowskiej. W młodości uczęszczał do szkoły realnej prowadzonej przez Kazimierza Nawrockiego. W latach 1909–1915 zdobywał doświadczenie zawodowe, pracując w księgarni E. Wende i Spółka. W sferze muzycznej kształcił się w Konserwatorium Warszawskim, gdzie uczyli go znani pedagodzy, w tym Carlo Giustiniani oraz takie postacie jak Juliusz Marso i Ignacy Dygas.

W przedziale czasowym od 1915 do 1931 roku aktywnie związany był jako śpiewak operowy z prestiżową sceną Teatru Wielkiego w Warszawie, gdzie swój debiut zaliczył w roli Jontka w operze Halka autorstwa Stanisława Moniuszki. W latach trzydziestych XX wieku rozwijał swoją karierę jako aktor w Teatrze Kameralnym Karola Adwentowicza, Teatrze Letnim, Teatrze Nowym oraz Teatrze Narodowym. Dodatkowo, w latach 1937–1939 pełnił rolę pracownika Polskiego Radia oraz gościnnie występował w takich krajach jak Czechosłowacja, Niemcy, Włochy i Węgry.

Po zakończeniu II wojny światowej, Janowski początkowo występował w Łodzi, w teatrze oraz studiu dramatycznym Henryka Szletyńskiego. Następnie przeniósł się do Sopotu. Wziął udział jako solista w koncercie inauguracyjnym Filharmonii Bałtyckiej. Jego kariera kontynuowała się w teatrach Sopotu i Gdyni, a od 1948 roku na stałe związał się z gdańskim Teatrem Wybrzeże. Zasłynął między innymi jako reżyser opery Karola Kurpińskiego pt. „Zamek na Czorsztynie”. W 1949 roku objął klasę śpiewu w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Sopocie, gdzie uzyskał w 1952 roku stopień docenta.

W ciągu swojej kariery zasłużył na szacunek jako nauczyciel, kształcąc takich uczniów jak Anna Borey, Irena Jęsiakówna, Rajmund Wojniłło, Franciszek Kokot, Helena Dozé-Kałdowska, Krystyna Ingersleben oraz Zofia Janukowicz-Pobłocka. Specjalizował się w rolach farsowych i komediowych, a jako śpiewak operowy zwrócił uwagę na tenorowe role charakterystyczne, do których należały między innymi Mime w Zygfrydzie, Szujski w Borysie Godunowie, Astrolog w Złotym koguciku, Hadżi w Lakmé, Tomek w Sprzedanej narzeczonej, Pedrillo w Uprowadzeniu z seraju, Franciszek w Opowieściach Hoffmanna, Grabiec w Goplanie oraz Czarownica w Jasiu i Małgosi. Oprócz tego, występował w repertuarze pieśniarskim, w szczególności wykonując utwory Karola Szymanowskiego.

Po śmierci został pochowany nacmentarzu katolickim w Sopocie.

Oceń: Maurycy Janowski

★★★★★
Średnia ocena:4.91 Liczba ocen:8