Maryna Zagórska

Nauka i edukacja

Maria, powszechnie znana jako Maryna Zagórska, to wybitna postać w świecie polskiego tłumaczenia i literatury. Urodziła się 24 kwietnia lub 7 maja 1906 roku w Sankt Petersburgu, natomiast swoją życiową drogę zakończyła 10 grudnia 1996 roku w Warszawie.

Znana jako tłumaczka literatury pięknej, Maryna Zagórska przez wiele lat przyczyniła się do rozwoju kultury literackiej w Polsce. Ponadto, była aktywną współpracowniczką Komitetu Obrony Robotników, a także Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR”, co wskazuje na jej zaangażowanie w ważne społeczne i polityczne sprawy swojej epoki.

Życiorys

Maryna Zagórska była wybitną postacią, która pozostawiła trwały ślad w polskiej kulturze. Studiowała historię na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie, co przyczyniło się do jej szerokiej wiedzy na temat literatury i historii. Jej życie było związane z literacką sceną, jako żona poety i członka wileńskiej grupy literackiej „Żagary”, Jerzego Zagórskiego.

Po zakończeniu II wojny światowej zajmowała się pracą twórczą, pełniąc m.in. rolę kierownika literackiego teatru w Częstochowie. Jej talent do przekładu sprawił, że tłumaczyła dzieła z różnych języków, takich jak rosyjski, litewski, ukraiński oraz czeski.

Ważnym momentem w jej życiu politycznym miało miejsce w styczniu 1976 roku, gdy podpisała list protestacyjny do Komisji Nadzwyczajnej Sejmu PRL, w którym sprzeciwiała się planowanym zmianom w Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Wraz z mężem, Jerzym, została odznaczona medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata” za swoje działania na rzecz humanitaryzmu.

Maryna mieszkała w Warszawie, a ich potomstwo również miało wybitne osiągnięcia. Była matką Włodzimierza Zagórskiego, znanego biochemika, a jej wnuczką jest Joanna Skórnicka, która jest tłumaczką literatury pięknej oraz redaktorem.

Po śmierci została pochowana wraz z mężem na cmentarzu Powązkowskim, w kwaterze 169-2-19, co stanowi świadectwo ich współdzielonego życia oraz twórczości.

Tłumaczenia (wybór)

Maryna Zagórska to ceniona postać w dziedzinie tłumaczeń. Oto jej wybrane dokonania, które zasługują na szczególną uwagę:

  • Anatol Sołowcow, Rimski-Korsakow (Wydawnictwo Literackie, 1956; seria: „Monografie popularne” – wyd. 2 [nowe]: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1975, 1989, ISBN 83-224-0380-1),
  • Vladimir Jankélévitch, Ravel (Wydawnictwo Literackie, 1961; seria: „Monografie popularne”; wyd. 2: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1977),
  • Praca zbiorowa, pod redakcją A. Czegodajewa, Historia sztuki starożytnej (red. wydania polskiego: Maria i Władysław Leśniewscy; Wydawnictwo Literackie, 1967),
  • Władimir Sołouchin, Spotkania z ikonami (Wydawnictwo Literackie, 1975),
  • Lew Wygotski, Psychologia sztuki (oprac. przekładu Tadeusz Szyma; opracowanie naukowe tekstu, wstęp oraz komentarz Stanisław Balbus, Wydawnictwo Literackie, 1980, ISBN 83-08-00449-0),
  • Grigoł Abaszydze, Syn królowej Tamar. Kronika gruzińska z XIII w. (Wydawnictwo Literackie, 1985, ISBN 83-08-00746-5).

Przypisy

  1. a b Ukrywanie Żydów przez współtwórcę grupy poetyckiej „Żagary”. Historia Jerzego Zagórskiego i jego żony Marii. sprawiedliwi.org.pl. [dostęp 04.02.2024 r.]
  2. Kryptonim "Gracze". Służba Bezpieczeństwa wobec Komitetu Obrony robotników i Komitetu Samoobrony społecznej „KOR” 1976-1981, wybór, wstęp i opracowanie Łukasz Kamiński i Grzegorz Waligóra, Warszawa 2010 r., s. 119.
  3. Cmentarz Stare Powązki: TADEUSZ ZAGÓRSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 22.02.2020 r.]
  4. Kultura 1976/03/342 Paryż 1976, s. 30.

Oceń: Maryna Zagórska

★★★★★
Średnia ocena:4.64 Liczba ocen:15