Włodzimierz Wiktor Maria Zagórski-Ostoja, urodzony 22 grudnia 1939 roku w Warszawie, to postać, która wywarła znaczący wpływ na rozwój biochemii oraz biologii molekularnej w Polsce. Zmarł 19 lutego 2015 roku, pozostawiając po sobie bogaty dorobek naukowy.
Jako polski biochemik i biolog molekularny, specjalizował się w dziedzinie wirusologii molekularnej, co czyni go jednym z pionierów w tej dziedzinie w naszym kraju. Włodzimierz Zagórski odegrał również kluczową rolę w tworzeniu pierwszych polskich programów genomicznych, które posłużyły jako fundamenty dla dalszych badań w zakresach genomiki i biotechnologii.
Życiorys
Włodzimierz Zagórski był wybitnym biochemikiem, którego rodzice to Maryna i Jerzy Zagórscy. Swoją edukację zakończył w 1963 roku, po ukończeniu studiów na Wydziale Biologii Uniwersytetu Warszawskiego. Zaledwie pięć lat później, w 1968 roku, obronił pracę doktorską, co otworzyło mu drogę do kariery naukowej.
Od 1968 roku przez wiele lat pracował jako adiunkt w Instytucie Biochemii i Biofizyki Polskiej Akademii Nauk. Jego osiągnięcia zostały dostrzegane, co zaowocowało awansem na stanowisko docenta w 1972 roku oraz dyrektora naukowego w 1981. W 1983 roku uzyskał stopień habilitacji, a trzy lata później został mianowany profesorem nadzwyczajnym. Ostatecznie w 1991 roku osiągnął najwyższy tytuł profesora zwyczajnego. W latach 1990–2007 pełnił funkcję dyrektora Instytutu, w którym to naukowcy współpracują nad wieloma ważnymi projektami.
Oprócz swoich obowiązków akademickich, Zagórski był aktywny również w działalności naukowej na rzecz UNESCO. Od 1991 roku prowadził Komisję Nauki Polskiego Komitetu UNESCO, a także od 1992 roku był członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności.
W swoich badaniach naukowych koncentrował się głównie na złożonych kwestiach takich jak mechanizmy i regulacja syntezy białek RNA fagów, proces translacji oraz ekspresji genetycznej wirusów roślinnych. Zajmował się także badaniami struktury genomów wirusów ziemniaczanych oraz sekwencjonowaniem dużych fragmentów genomu drożdży.
Życie osobiste Włodzimierza Zagórskiego było silnie związane z jego pracą. Jego żoną była Anna Micińska, co podkreśla rodzinne wartości, które odgrywały istotną rolę w jego codziennym życiu.
Nagrody i odznaczenia
Włodzimierz Zagórski, znany biochemik, został uhonorowany licznymi nagrodami oraz odznaczeniami, które świadczą o jego ogromnym wkładzie w rozwój nauki. Oto lista jego najważniejszych wyróżnień:
- nagroda Państwowa I stopnia (1978),
- krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2002),
- krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1995),
- krzyż oficerski l’ordre national du Mérite (1995),
- nagroda im. Jakuba Parnasa Polskiego Towarzystwa Biochemicznego (1997),
- medal PAN im. Mikołaja Kopernika (2008),
- kawaler Orderu Palm Akademickich (2012).
Przypisy
- M.P. nr 57 z 2002 r., poz. 778
- M.P. nr 11 z 1996 r., poz. 117
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Władysław Szumowski | Władysława Weychert-Szymanowska | Grzegorz Boguta | Elżbieta Dziębowska | Jan Tyszkiewicz (historyk) | Marian Baraniecki | Aniela Piesiewicz | Zofia Stefanowska-Treugutt | Marzenna Nowakowska | Maria Lefeld-Sosnowska | Zygmunt Stępiński (ur. 1947) | Lech Zwierzchowski | Piotr Taracha | Marek Rubel | Włodzimierz Starosolski | Jan Łoś (chemik) | Anna Świderkówna | Małgorzata Semczuk-Jurska | Wanda Szmielew | Andrzej J. KamińskiOceń: Włodzimierz Zagórski (biochemik)