Janina Mally

W latach 1942–1944 Mally pełniła kluczową rolę jako kierowniczka tajnego szkolnictwa średniego w okręgu lubelskim. Jej determinacja i zaangażowanie w edukację w trudnych czasach okupacji sprawiły, że zyskała ogólnokrajowe uznanie. Janina Mally jest absolwentką Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie kształciła się na Wydziale Filozoficznym, specjalizując się w filologii polskiej, historii oraz łacinie. Warto dodać, że studiowała także na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Moskiewskiego, gdzie przebywała jej rodzina w latach 1915–1918.

Po uzyskaniu uprawnień do nauczania w szkołach średnich, Janina Mally rozpoczęła pracę jako nauczycielka w dwóch prywatnych warszawskich szkołach żeńskich. W roku 1937 została przełożoną żeńskiego Gimnazjum im. Unii Lubelskiej w Lublinie, gdzie kontynuowała swoje działania edukacyjne. Jej rolą w organizowaniu i prowadzeniu tajnego nauczania w Lublinie podczas niemieckiej okupacji była nie do przecenienia; w 1942 roku przejęła odpowiedzialność za szkolnictwo średnie na terenie całego okręgu lubelskiego.

Po wojnie Mally wciąż pozostawała na stanowisku dyrektorki „Unii”, starając się odbudować działalność placówki. Niestety w 1948 roku została usunięta z tej funkcji, co wiązało się z zakazem podejmowania pracy w okręgu lubelskim. W kolejnych latach uczyła w Warszawie, a w 1950 roku dołączyła do zespołu prof. Witolda Doroszewskiego, który prowadził prace nad słownikiem języka polskiego.

W uznaniu jej dorobku edukacyjnego, w roku 1968 Janina Mally została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Po jej śmierci, została pochowana na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, co stanowi hołd dla jej życia i pracy na rzecz edukacji.