Włodzimierz Budka

---

Życiorys

Włodzimierz Budka był synem Feliksa i Anieli z Żaboklickich. W roku 1913 zakończył naukę w Szkole Realnej w Warszawie, a następnie, w 1916 roku, ukończył Gimnazjum Polskie w Płocku. Po tych wydarzeniach rozpoczął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie zdobył wiedzę z zakresu historii oraz filologii polskiej. W trakcie swojej nauki był stypendystą Kasy Mianowskiego. Pod okiem profesora Wacława Sobieskiego przygotował i obronił w 1923 roku pracę doktorską, której tematem były „Przejawy reformacji na Mazowszu w latach 1525-1586”.

W okresie od listopada 1918 do marca 1919 był członkiem Batalionu Akademickiego w Krakowie. Po zakończeniu działalności batalionu podjął pracę w Archiwum Ziemskim, a od 1936 roku zaczął pracować w Archiwum Państwowym w Krakowie. W latach 1928 do 1929 uczestniczył w tzw. Ekspedycji Rzymskiej, której zadaniem było poszukiwanie w Archiwum Watykańskim materiałów dotyczących początków stałej nuncjatury w Polsce.

Podczas hitlerowskiej okupacji w Polsce brał czynny udział w akcjach mających na celu zabezpieczenie polskich zbiorów archiwalnych. W latach 1945–1950 pełnił funkcję dyrektora Archiwum Państwowego w Krakowie, a po tym okresie był kierownikiem oddziału staropolskiego na Wawelu od 1951 do 1964 roku. Po 1964 roku przeszedł na zasłużoną emeryturę.

Będąc aktywnym w życiu publicznym, Włodzimierz Budka był członkiem Komisji Heraldyczno-Artystycznej Ministerstwa Oświaty, która miała na celu ustalenie Godła Państwowego, oraz Rady Polskiego Słownika Biograficznego i Rady wydawnictw Naczelnej Dyrekcji Archiwów Państwowych.

Był znanym badaczem dziejów papiernictwa w Polsce, piszącym na temat XVI-wiecznych polskich bibliotek prywatnych, pieczęci dawnych miast oraz historii reformacji w Polsce. W 1927 roku ożenił się z Zofią Kozłowską-Budkową, z którą miał córkę Anielę.

Publikacje

Włodzimierz Budka to autor, który pozostawił po sobie znaczący dorobek naukowy, publikując ponad 180 prac, w tym przede wszystkim artykułów, dotyczących historii papiernictwa oraz nauk pomocniczych historii. Jego badania były prezentowane na wiele różnych sposobów, w tym na łamach tak renomowanych czasopism jak „Archeion”, „Kwartalnik Historyczny”, „Studia Źródłoznawcze”, „Przegląd Papierniczy”, „Przegląd Biblioteczny” oraz „Silva Rerum”.

Wśród jego najważniejszych dzieł można wymienić:

• Księgozbiór księdza Wojciecha Rusieckiego, Kraków 1934,
• Pieczęcie dawnych miast księstw oświęcimskiego i zatorskiego, Kraków 1935,
• Stan badań papiernictwa w Polsce od XV do XVIII wieku, Warszawa 1936,
• Papiernie w Lublinie i Kocku, „Archeion”, R. XXV, 1956, s. 257–275,
• Z dziejów papiernictwa krakowskiego w XVII wieku, Warszawa 1960,
• Znaki wodne papierni w Rzeczypospolitej Polskiej XVI w. [w:] Papiernie w Polsce XVI wieku, Wrocław 1971.

Warto także zaznaczyć, że pośmiertnie ukazał się zbiór jego prac, zatytułowany Antologia prac historyka papiernictwa Włodzimierza Budki, który został wydany przez Komisję Historyczną Stowarzyszenia Papierników Polskich, Łódź-Duszniki 2009.

Odznaczony

Włodzimierz Budka otrzymał szereg wyróżnień za swoje osiągnięcia. Poniżej przedstawiono niektóre z nich:

• medal 10-lecia Polski Ludowej, przyznany w 1954 roku,
• złoty Krzyż Zasługi, odznaczony w 1955 roku,
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, otrzymany w 1960 roku.

Literatura

W artykule autorstwa Arkadiusza Więcha, zatytułowanym Poczet archiwistów polskich: Włodzimierz Budka (1894-1977), opublikowanym w czasopiśmie More Maiorum. Miesięcznik genealogiczny w numerze 5 (76) z 2019 roku, na stronach 36-39, przedstawiono sylwetkę Włodzimierza Budki.

---

Oceń: Włodzimierz Budka

---