Maciej Święcicki

Prawo i sprawiedliwość

Maciej Kazimierz Święcicki, posługujący się herbem Jastrzębiec, to postać wybitna w polskiej nauce prawniczej. Urodził się 7 lutego 1913 roku w stolicy Polski, Warszawie, gdzie spędził dużą część swojego życia.

Jako profesor zwyczajny oraz doktor nauk prawnych, przyczynił się znacząco do rozwoju wiedzy prawniczej w Polsce, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w środowisku akademickim. Jego praca oraz osiągnięcia zostały docenione, co znalazło odzwierciedlenie w jego długoletnim zaangażowaniu w kształcenie kolejnych pokoleń prawników.

Święcicki zmarł 2 grudnia 1971 roku w Warszawie, jednak jego dorobek naukowy wciąż jest przedmiotem badań i analiz w obszarze nauk prawnych.

Życiorys

Maciej Święcicki jest postacią o bogatej biografii, będącą przykładem zaangażowania w ważne wydarzenia historyczne oraz edukację prawniczą. Swoją przygodę edukacyjną rozpoczął w gimnazjum im. Jana Zamoyskiego w Warszawie, gdzie zdobył solidne fundamenty wiedzy. Następnie, jako uczestnik kampanii wrześniowej, doznał poważnych ran, po czym z zaangażowaniem walczył w powstaniu warszawskim.

W jesieni 1944 roku, wykazał się niezwykłą odwagą, ewakuując niewidome dzieci z Zakładu dla niewidomych w Laskach. Po zakończeniu II wojny światowej, w marcu 1945 roku, objął stanowisko asystenta w Katedrze Prawa Cywilnego Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie zajął się tematyką prawa pracy. Jego kariera zawodowa obejmowała również działalność w Szkole Głównej Planowania i Statystyki, gdzie pełnił rolę kierownika Zakładu Ekonomiki i Prawa Pracy.

Święcicki był aktywnym badaczem i autorem wielu prac naukowych, które powstały w ramach Instytutu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk. Jako założyciel oraz przez długi czas kierownik Sekcji Ewangelicznej Klubu Inteligencji Katolickiej, miał znaczący wpływ na środowisko katolickie w Polsce. W swojej twórczości dziennikarskiej pisał między innymi dla miesięcznika katolickiego Więź, gdzie jego artykuły, takie jak „Katecheci potrzebują rodziców” czy „Nowy Kodeks a kultura pracy”, były ważnym głosem w dyskusji na temat edukacji oraz prawa.

Jako członek organizacji Juventus Christiana, Święcicki zainwestował swoje życie również w rodzinę, wychowując sześcioro dzieci oraz czworo dzieci adoptowanych. Jego mądrość życiowa i doświadczenie były często cytowane, w tym przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego, co tylko potwierdzało jego wpływ na kolejne pokolenia Polaków.

Prace naukowe i książki

Maciej Święcicki jest autorem wielu znaczących dzieł naukowych, które przyczyniły się do rozwoju wiedzy w dziedzinie prawa i prawa pracy.

  • „Historia doktryn społecznych” – skrypt wykładów wygłoszonych w pierwszym roku akademickim,
  • „Prawo stosunku pracy – zarys systemu”,
  • „Prawo dnia powszedniego” (wyd. Książka i Wiedza 1971),
  • „Jak studiować? Jak pisać pracę magisterską?” (wyd. PWN 1969),
  • „Prawo pracy” (PWN, 1969) – pierwszy w Polsce uniwersytecki podręcznik o Prawie pracy,
  • „Instytucje polskiego prawa pracy w latach 1918 – 1939” (1960),
  • „Spółdzielczy stosunek pracy w spółdzielniach produkcyjnych rolnych,”
  • „Podstawowe problemy prawa pracy” – zespół artykułów monograficznych,
  • „Prawo wynagrodzenia za pracę”,
  • „Umowa o pracę – istota i funkcje”,
  • „Zawiązanie i trwanie stosunku pracy”.

Oceń: Maciej Święcicki

★★★★★
Średnia ocena:4.75 Liczba ocen:12